Islamic scholars have specially focused on iʽjāz al-Qur’an, which expresses the universality of the Qur'an, its inaccessible superiority and the divine character and they tried to understand iʽjāz al-Qur’an within the environment they grew up and with the knowledge they have. Some of the scholars who are try understanding are the commentators belonging to the Ibāziyya sect, which was formed in the early period of Islamic history and continues to exist today. In this article, it is aimed to examine the approaches of Ibāzī commentators to iʽjāz al-Qur’an. In addition, the purpose of the study is to determine iʽjāz, miracle and tahaddī in Ibâzî tafseers and in some Sunnī sources and to prepare the ground for the comparison of the views of both thought systems on these issues. As a result of the research, it has been understood that Ibāzī commentators have the same opinion that the Qur'an has challenged with its text and content, nothing like it will ever be created and that it is a valid miracle until the Day of Judgment. Moreover, it has been seen that the Ibāzī commentators and Sunni scholars have similar perspectives on iʽjāz al-Qur’an. The exception to this is the relationship established by Ettafeyyish, one of the Ibāzī commentators, between tahaddī and the creation of the Qur'an. The reason for the difference in their views can be explained by the influence of sec-tarian thought and similarity between the views of Ibazi and Sunni scholars, can be explained by their approach to the iʽjāz al-Qur’an with a transcendentalist (tanzihī) understanding and the by fact that their tafseer sources are the same.
Tafsīr (Interpretation) Iʽjāz al-Qur’an Ibāziyya Ahl-i Sunnah Challenge
İslam alimleri; Kur’an’ın evrenselliğini, erişilmez üstünlüğünü ve ilahî kelam olduğunu ifade eden i‘câzü’l-Kur’an üzerinde önemle durmuşlar, yetiştikleri ortam ve ilmi birikimleriyle Kur’an’ın i‘câzını anlamaya çalışmışlardır. Bu konuda, İslam tarihinin erken döneminde teşekkül eden ve günümüzde varlığını devam ettiren İbâziyye mezhebine mensup müfessirler de çaba göstermişlerdir. Bu makalede İbâzî müfessirlerin i‘câzü’l-Kur’an’a yaklaşımlarının incelenmesi hedeflenmiştir. Bununla birlikte İbâzî tefsirlerde ve bazı Sünnî kaynaklarda i‘câz, mucize ve tehaddînin neler olduğu tespit edilmeye çalışılmış ve bu iki ekolün görüşlerinin kıyaslanması amaçlanmıştır. Araştırmanın sonucunda İbâzî müfessirlerin Kur’an’ın metin ve muhtevasıyla tehaddîde bulunduğu, benzerinin meydana getirilemeyeceği ve kıyamete kadar geçerli bir mûcize olduğu hususunda aynı kanaati taşıdıkları anlaşılmıştır. Ayrıca İbâzî müfessirlerle Sünnî âlimlerin i‘câzü’l-Kur’an’a bakış açılarının benzer olduğu görülmüştür. Bunun istisnası, İbâzî müfessirlerden Ettafeyyiş’in tehaddî ile halku’l-Kur’an arasında kurduğu ilişkidir. İbâzî ve Sünnî alimlerin görüşlerindeki benzerliğin çokluğu, i‘câzü’l-Kur’an’a tenzihi bir anlayışla yaklaşmaları ve tefsir kaynaklarının aynı olmasıyla; görüşlerindeki farklılığın sebebi ise mezhebi düşüncenin etkisiyle açıklanabilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2022 |
Gönderilme Tarihi | 9 Mart 2022 |
Kabul Tarihi | 11 Mayıs 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 8 Sayı: 1 |