Buğday üretiminde farklı toprak işleme ve ekim yöntemlerinin verim, maliyet ve net kar yönünden karşılaştırılması

Yıl 2021, Cilt: 9 Sayı: 2, 12 - 21, 27.12.2021

Orhan Kara , Emine Arslan

https://doi.org/10.33409/tbbbd.960335

Cited By: 1

Öz

Araştırmada; Çukurova koşulları buğday üretiminde uygulanan doğrudan ekim ile azaltılmış, geleneksel toprak işleme ve ekim yöntemleri dane verimi, sap verimi, maliyet ve net kar yönünden karşılaştırılmıştır. Çalışma 2019-2020 yılları buğday üretim dönemini kapsamaktadır. Bu amaçla ele alınan farklı toprak işleme ve ekim yöntemlerinin (T1: Geleneksel toprak işleme (Pulluk + goble diskaro + tapan + ekim makinası), T2: Azaltılmış toprak işleme (kombine çizel-rototiller-dişli tırmık + ekim makinası), T3: Azaltılmış toprak işleme (çizel + goble diskaro + ekim makinası), T4: Sırta Ekim ( Pulluk + goble diskaro + tapan + sırta ekim makinası), T5: Doğrudan Ekim (Doğrudan ekim makinası)) buğday üretimine etkileri agronomik ve ekonomik yönden farklı düzeylerde olmuştur. Çalışma sonucunda, birinci yıl en yüksek tane verimi elde edilen T2 uygulaması ile en düşük tane verimi elde edilen T4 uygulaması arasında ilk yıl yaklaşık %7, ikinci yıl ise yaklaşık %3 fark belirlenmiştir. Farklı toprak işleme ve ekim yöntemleri, sap veriminin her iki yıl ortalamasının 994.9 – 944.8 kg/da arasında değişmesini etkilemiştir. Üretim maliyeti yönünden her iki yılda en düşük üretim maliyeti ve en yüksek net kar T2 uygulamasında tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Buğday, sap verimi, toprak işleme, net kar, maliyet

Comparison of different soil tillage and sowing methods in wheat production in terms of efficiency, cost and net profit

Öz

In the research; direct sowing and reduced, traditional tillage and sowing methods applied in wheat production in Çukurova conditions were compared in terms of grain yield, straw yield, cost and net profit. The study covers the wheat production period of 2019-2020. For this purpose, the effects of different soil tillage and sowing methods (T1: conventional tillage (plough + goble disc harrow + harrow + sowing machine), T2: Reduced tillage (combine chisel- rototiller-harrow + sowing machine), T3: Reduced tillage (chisel + goble disc harrow + sowing machine), T4: Ridge plating (plough + goble disc harrow + harrow + ridge planting machine) , T5: Direct drilling (direct drilling machine) ) on wheat production have been at different levels in terms of agronomic and economic aspects. As a result of the study, a difference of approximately 7% in the first year and approximately 3% in the second year was determined between the T2 application with the highest grain yield in the first year and the T4 application with the lowest grain yield. Different soil tillage and sowing methods affected the average of the straw yield between 994.9 and 944.8 kg/da for both years. In terms of production cost, the lowest production cost and the highest net profit in both years were obtained in T2 application.

Anahtar Kelimeler

Wheat, straw yield, soil tillage, net profit, cost

Kaynakça

• Açıl F. 1974. Tarımsal Ürün Maliyetlerinin Hesaplanması ve Memleketimiz Tarımsal Ürün Maliyetlerindeki Gelişmeler. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları No:567, Ankara.
• Anonim, 2006. Türkiye Gübre ve Gübreleme Rehberi. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Ankara.
• Aykanat S. 2009. Buğday Tarımında Farklı Toprak İşleme ve Ekim Yöntemlerinin Teknik ve Ekonomik Yönden Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Makinaları Anabilim Dalı, Adana.
• Aykas E, Yalçın H, Çakır E. 2005. Koruyucu Toprak İşleme Yöntemleri ve Doğrudan Ekim. Ege Üniversitesi Ziraat. Fakültesi Dergisi, 42(3):195-205.
• Aykas E, Çakır E, Yalçın H, Okur B, Nemli Y, Çelik A. 2010. Koruyucu Toprak İşleme Doğrudan Ekim ve Türkiye’deki Uygulamaları. Ziraat Mühendisliği VII Teknik Kongresi, 11-15 Ocak 2010, Bildiriler Kitabı-I.
• Baran, MF, Durgut MR, Kayhan İE, Aydın B, Kurşun İ, Bayhan Y. 2013. İkinci Ürün Ayçiçeği Üretiminde Uygulanabilecek Farklı Toprak İşleme ve Ekim Yöntemlerinin Teknik ve Ekonomik Olarak Belirlenmesi. Tarım Makinaları Bilimi Dergisi, 9(1), 35-42.
• Barut H, Semercioğlu T, Keklikçi Z, Avçin A. 2006. Çukurova Bölgesinde Pamuk Sonrası Azaltılmış Toprak İşleme Yöntemleri ile Buğday Yetiştirme Olanaklarının Araştırılması, TAGEM/TA/02/03/01/13 Projesi Sonuç Raporu, Adana.
• Chetan F, Chetan C, Rusu T, Moraru PI, Ignea M, Simon A. 2017. Influence of Fertılızatıon and Soıl Tıllage System on Water Conservatıon in Soıl, Productıon and Economıc Effıcıency in the Wınter Wheat Crop. Scientific Papers. Series A. Agronomy, 60:42-48.
• Çarman K, Uyanöz R, Marakoğlu T, Kirtiş F. 2014. Alternatif Toprak İşleme Sistemlerinin 3E (Enerji, Erozyon, Emisyon) Üzerine Etkileri. TÜBİTAK 111 O 182 no.lu Proje Sonuç Raporu.
• Gajri PR, Arora VK, Prihar SS. 2002. Tillage for Sustainable Cropping. Food Products Press, NY. 13904-1580.
• Gheres M. 2007. Consideration on the İmpact of Agricultural Technologies On Soil Compaction. in Soil Compaction - Processesand Consequences. Ed. Risoprint Cluj-Napoca, p:149-157.
• Kamburoğlu İ. 2002. Kırklareli Kuru Tarım Koşullarında Buğday Tarımında Toprak İşlemesiz, Azaltılmış Toprak İşlemeli ve Geleneksel Toprak İşlemeli Sistemlerin Toprağın Rutubet Değişimine ve Ürün Verimine Etkisi. Toprak ve Su Kaynakları Araştırma Yıllığı, p: 104-114.
• Karaağaç HA, Barut ZB. 2007. İkinci Ürün Silajlık Mısır Tarımında Farklı Toprak İşleme ve Ekim Sistemlerinin Teknik ve Ekonomik Yönden Karşılaştırılması. Tarım Makinaları Bilimi Dergisi, 3(1):33-40. Lazic V, Turan J. 1995. Factors of Fuel Consumption in Ploughing. Contemporary Agricultural Engineering. 21(1): 54-60.
• Özkan E. 1996. Trakya Bölgesinde Tarımsal Ürünlerin Üretim Girdileri ve Maliyetleri. Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Atatürk Köy Hizmetleri Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü. Ankara.
• Sabah M. 2010. Söke Ovasında İkinci Ürün Yağlık Ayçiçeği Üretiminde Enerji Kullanımı. Yüksek Lisans Tezi, Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları Anabilim Dalı, Adana.
• Shinners KJ, Wilkes JM, England TD. 1993. Performance Characeristics of a Tillage Machine With Active-Passive Components. J.Agrich. Engineering Res., 55:277-297.
• Stott PA, Gillett NP, Hegerl GC, Karoly DJ, Stone DA, Zhang X, Zwiers F. 2010. Detection and Attribution of Climate Change: A Regional Perspective. WIREs Climate Change, 1: 192-211.
• Süzer S. 2013. Tarım Alanlarında Görülen Su ve Rüzgar Erozyonuyla Mücadele Yöntemleri. Agrotime Dergisi, 1(3): 34-43.
• Şehirali S, Gençtan T, Birsin AM, Zincirci N, Uçkesen B. 2000. Türkiye Tahıl ve Yemeklik Tane Baklagil Üretiminin Bugünkü ve Gelecekteki Boyutları. Türkiye Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi. Ankara.
• TUİK, 2020. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Bitkisel-Uretim-Istatistikleri-2020-33737 (Erişim tarihi: 24.06.2021).
• Yalçın H, Çakır E, Akdemir H, Öcel T, Soya H. 2003. Hafif Topraklarda Azaltılmış Toprak İşleme Yöntemlerinin İş Başarıları ve Buğday Verimine Etkileri. Koruyucu Toprak İşleme ve Doğrudan Ekim Çalıştayı, 23- 24 Ekim, 97-107, İzmir.
• Yalçın H, Çakır E. 2006. Tillage Effects and Energy Efficiencies of Subsoiling and Direct Seeding in Light Soil on Yield of Second Crop Corn for Silage in Western Turkey. Soil and Tillage Research 90(1-2), 250-255.