Determination knowledge level of farmers about biological control in the sustainable agriculture

Yıl 2017, Cilt: 8 Sayı: 1, 71 - 82, 13.06.2017

Nazife Temel Ferda Yarpuzlu Mustafa Tüfekli Şebnem Tireng Karut Mustafa Portakaldalı Arzu Seçer

Öz

Abstract: This study was conducted to determine farmers’ knowledge of biological control in terms of agricultural sustainability in Adana and Mersin Provinces of Turkey. The main material of this study was obtained from 150 farmer interviews carried out in Erdemli/Mersin and Kozan, Karaisali /Adana during the growing season in 2014-2015. Data of this study were collected from farmers in face to face interviews. In addition, frequency, mean and percentage values were calculated from the collected data. The age, educational background, agricultural products grown by the farmer and questions about biological control were asked of farmers in the questionnaire. It was determined that 64.7% of the farmers were sensitive in checking their agricultural product and 70.0% of farmers avoided using chemical products when pests didn’t occur. Also, 84.0% of farmers had information that all insects in the growing area weren’t harmful, 58.7% of farmers knew the main pests of their own agricultural products and 83.3% of them gathered information when they saw unknown insects in their areas. Moreover, 75.3% of the farmers had information about the long-term effects of chemicals, 86.7% of them knew the meaning of residues on agricultural products and 60.7% of the farmers knew how to apply biological control. Generally, farmers are aware of biological control in terms of agricultural sustainability. However, biological control applications are not widespread in their region.

Anahtar Kelimeler

Natural balance, sustainable agriculture, biological control

Sürdürülebilir tarımda biyolojik mücadelenin yeri konusunda çiftçilerin bilgi düzeyinin belirlenmesi

Öz

Bu çalışma; Adana ve Mersin’de çiftçilerin tarımsal sürdürülebilirlikte biyolojik mücadelenin yeri konusunda bilgi düzeylerini belirlemek amacı ile yapılmıştır. Araştırmanın ana materyalini 2014 - 2015 yetiştirme sezonunda Mersin’de Erdemli, Tarsus, Adana’da Kozan ve Karaisalı ilçelerindeki 150 çiftçiden elde edilen birincil veriler oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri yüz yüze görüşme yoluyla toplanmış ve elde edilen bulgular frekans, yüzde ve ortalama değerler hesaplanarak sunulmuştur. Çalışmada üreticilere yaş, öğrenim durumu, yetiştirdikleri ürün gibi kişisel bilgilerin yanı sıra biyolojik mücadele ile ilgili sorular yöneltilmiştir. Çiftçilerin %64.7’si yetiştirdikleri ürünün kontrolü konusunda duyarlı olduklarını, %70.0’i zararlı olmaması durumunda kimyasal ilaç kullanmaktan kaçındıklarını ve %84.0’ü üretim alanındaki tüm böceklerin zararlı olmadığını bildiklerini söylemişlerdir. Yetiştirdikleri üründe ana zararlıların hepsini tanıdığını bildiren üreticilerin oranı %58.7 ve ilaçlama yapmadan önce tanımadığı böcekleri mutlaka araştırdığını söyleyenlerin oranı %83.3 olmuştur. Çiftçilerin %75.3’ü kimyasal ilaçların uzun dönemdeki zararlarını, %86.7’si üründeki kalıntının ne olduğunu ve %60.7’si biyolojik mücadelenin nasıl uygulandığını bildiğini ifade etmiştir. Çiftçilerin çoğu sürdürülebilir tarım ilkeleri içerisinde biyolojik mücadelenin yeri ve önemini bilmekle beraber bölgede uygulamanın yaygınlaşmadığı sonucu ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Doğal denge, sürdürülebilir tarım, biyolojik mücadele

Kaynakça

• Anonim, 2008. Nar Hastalık ve Zararlıları. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, KKGM. Bitki Koruma Hizmetleri Daire Başkanlığı, Ankara, 48 s.
• Anonim, 2017. Türkiye’de kullanılan Pestisit Miktarları. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Bitki Sağlığı ve Karantina Daire Başkanlığı, Ankara.
• Bayraktar, S. M., 2014. Harran ovasında tarımsal ilaç kullanımının ekonomik analizi. Yüksek Lisans Tezi, Sütçü İmam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Kahramanmaraş, 51s.
• Erbaşlar, Ö., 2014. Bursa İli Armut Üretiminde Tarımsal İlaç Kullanımının Ekonomik Analizi. Uludağ Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Bursa, 71 s.
• Özkan, A., A.R. Akıncı, & A. Soysal, 1991. Antalya ilinde çiftçilerce zararlı mücadelesinin kavranması ve uygulamaları konulu sürvey. Derim, 8 (2): 56-75.
• Sarp, D., 2011. Kapitalist üretim ilişkileri sürecinde tarım ilacı kullanımı (Eğirdir Örneği). Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Sosyoloji Bölümü, Yüksek Lisans Tezi, Isparta, 149 s.
• Shrawasti, K., 2012. Pesticide use in agriculture and its socio- economic contexts, A case study of panchkhal area, Kavre, Nepal, Internatıonal Journal Of Scıentıfıc & Technology Research 1, 9: 17-20, October, 2012. TUIK, 2017. https://www.tuik.gov.tr (Erişim tarihi 24.02.2017)
• Uygun, N., 2001. Türkiye Turunçgil Bahçelerinde Entegre Mücadele (Zararlılar – Nematodlar – Hastalıklar – Yabancı Otlar). TUBİTAK, Türkiye Tarımsal Araştırma Projesi Yayınları, Adana, 157 s.
• Uygun N., M.R. Ulusoy & S. Satar, 2010. Biyolojik Mücadele. Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi, 1 (1): 1-14. Yang, W.Y., 1964. Zirai İşletmecilikte Tetkik ve Araştırma Metotları. E.Ü. Matbaası, İzmir. 228 s.
• Yiğit, A., R. Canhilal & K. Zaman, 1994. Doğu Akdeniz Bölgesin’de turunçgil zararlıları ile biyolojik mücadele uygulamalarına ilişkin bir anket çalışması. Türkiye 3. Biyolojik Mücadele Kongresi, 409-420
• Zeren, O. & G. Erem, 2000. Adana ve İçel illerinde pestisit kullanım düzeyi. TMMOB Çevre Bilim & Teknoloji Dergisi, 1, 1: 29-33.