Türkiye’de 1950’li yıllardan 1980’li yıllara kadar emek gücüne dayalı kentleşme süreçleri meydana gelmiş ve bu süreç 1980’lerden itibaren kentsel mekânda gerçekleşen neoliberal uygulamalara bağlı olarak yerini sermaye birikimine bağlı kentleşme süreçlerine bırakmıştır. Kentsel mekânlarda bu şekilde meydana gelen değişim ve dönüşümlerin en somut örneklerinden biri, kent merkezlerinde yer alan endüstriyel tesislerin değişen ekonomik şartlara bağlı olarak yerini alışveriş merkezlerine bırakmaları olmuştur. Bu çalışmanın motivasyonunu; “fabrikaya yönelik aidiyet duygularına sahip üreten bir toplumdan, alışveriş merkezinin misafirleri durumundaki tüketen bir topluma geçiş sürecinde kentsel mekân nasıl şekillenmektedir?” sorusu oluşturmaktadır. Hizmete girdiği 1950’li yıllarda Hatay’ın en büyük üretim merkezi olan Ak-İş iplik fabrikası zamanla işlevini yitirerek yıkılmış ve onun yerine bir alışveriş merkezi inşa edilmiştir. Emek gücünden sermaye birikimine doğru gerçekleşen bu dönüşümün Antakya kentsel mekanını nasıl şekillendiğini ampirik analizlerle ortaya koymak bu çalışmanın temel amacıdır. Çalışmada hem nicel hem de nitel verilerin birlikte değerlendirilmesi anlayışını benimseyen karma yöntem kullanılmıştır. Nitel veriler, Ak-İş iplik fabrikasından emekli olmuş 5 kişiyle gerçekleştirilen derinlemesine görüşmelerden elde edilmiştir. Nicel verilerin elde edilebilmesi için ise Antakya’da ikamet eden 265 katılımcıya anket uygulanmıştır. Çalışmanın nitel bulguları; emek gücü, kentsel bellek ve mekân kullanımı olmak üzere üç temaya dayanmaktadır. Nitel bulgular, bir üretim mekânı olarak fabrikanın yeni mekânların üretilmesinde önemli roller üstlendiğini göstermiştir. Nicel verilerden ve alan araştırmalarından elde edilen bilgiler ise; kentsel mekânın tüketim ve sermaye odaklı olarak önemli değişim ve dönüşümler geçirdiğini ortaya koymuştur.
Agarwal, S., Jensen, J. B., & Monte, F. (2017). The geography of
consumption. Available at SSRN 3002231. https://dx.doi.
org/10.2139/ssrn.3002231
Alker, S., Joy, V., Roberts, P., & Smith, N. (2000). The definition of
brownfield. Journal of Environmental Planning and Management,
43(1), 49-69. https://doi.org/10.1080/09640560010766
Arvidson, E. (1999). Remapping Los Angeles or taking the risk of class
in postmodern urban theory. Economic Geography, 75(2), 134-
156. https://doi.org/10.1111/j.1944-8287.1999.tb00120.x
Ayik, U. (2018). Ekonomi politikalarının bir yansıması olarak sanayisizleşme
ve mekânsal değişim: İstanbul örneği (Yayın no:
533245), [Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi] Yükseköğretim Kurulu
Başkanlığı Tez Merkezi.
Ayşın, F., & Turhanoğlu, K. (2014). Kentsel mekânın üretim sürecinde
tarihi ve kültürel miras. Uluslararası Kıbrıs Üniversitesi Folklor/
Edebiyat Dergisi, 20(78), 71-82.
Azizağaoğlu, A., & Altunışık, R. (2012). Postmodernizm, sembolik tüketim
ve marka. Tüketim ve Tüketim Araştırmaları Dergisi, 2(4),
33-50.
Batı, U. (2007). Kentin postmodernitesi: postmodern tüketim kültürü
ışığında hedonik bir biçim olarak kent tasarımı. Journal of Istanbul
Kültür Universty, 4(5).
Batu, M., & Tos, O. (2017). Tüketim kültürü odağında modernizm
ve postmodernizmin karşılaştırılması. Gümüşhane Üniversitesi
İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 2(5), 991-1023. https://doi.
org/10.19145/e-gifder.296888
Bayazıt-Hayta, A. (2014). Postmodern dönemin tüketim imajları:
postmodern tüketim kültürü, tüketim kalıpları ve postmodern
tüketici. İçinde Babaoğul, M., Şener, A., Buğday, E.B. (Ed.) Tüketici
Yazıları IV Kitabı. (ss.9-32). Eryılmaz Offset Matbaacılık.
Bayhan, H. (2006). Ulus devlet, modernizm ve postmodernizm (Yayın
no: 204336) [Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi] Yükseköğretim
Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
Belge, R. (2018). Denizli kent kimliğini oluşturan coğrafi öğeler. Ege
Coğrafya Dergisi, 27(2), 167-181.
Berman, M. (1988). All that is solid melts into air: the experience of
modernity. Penguin Books.
Çalışkan, V. (2002). Amik Ovası’nın beşeri ve iktisadi coğrafyası (Yayın
no: 135262) [Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi] Yükseköğretim
Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
Çeker, A., & Belge, R. (2015). İstanbul’da kentsel dönüşüm kapsamında
gerçekleşen bir olgu: Soylulaştırma. Türk Coğrafya Dergisi,
65, 77-86. https://doi.org/10.17211/tcd.30494
Çetin, B. (2012). Hatay’da kentleşmenin seyri (1940-2009) ve mekânsal
dağılışı. Doğu Coğrafya Dergisi, 17(28), 231-257.
Dear, M. (1986). Postmodernism and planning. Environment
and Planning, Society and Space, (4), 367-384. https://doi.
org/10.1068/d040367
Dear, M. (2000). The postmodern urban condition. Blackwell Publishing.
Dear, M., & Flusty, S. (1998). Postmodern urbanism. Annals of Association
of American Geographers, 1(8), 50-72. https://www.
jstor.org/stable/2563976.
Dinç, Y. & Üçeçam Karagel, D. (2020). Antakya şehrinin kuruluşu ve
mekânsal gelişimi. İçinde Arslan, F. (Ed), Türkiye Coğrafyası Araştırmaları
Kitabı (ss. 571-596). Pegem Akademi.
Doğanay, H., & Çavuş, A. (2011). Türkiye ekonomik coğrafyası (7.Baskı).
Pegem Akademi Yayıncılık.
Ellin, N. (1999). Postmodern urbanism. Princeton Architectural Press.
Emekli, G. (2018). Kent turizminde kültür ve yaratıcılık İçinde TÜCAUM
30. Yıl Uluslararası Coğrafya Sempozyumu 3-6 Ekim 2018
Bildiriler Kitabı, (ss. 469-489).
Er, K. (2014). Üretim ilişkileri temelinde modernizm ve postmodernizmin
az gelişmiş ülkeler üzerine etkileri. Dokuz Eylül Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(3), 413-453. https://doi.
org/10.16953/deusbed.39137
Eraydın, A. (1992). Post-fordizm ve değişen mekânsal öncelikler.
ODTÜ Mimarlık Fakültesi Matbaası.
Erdoğan, Ö. (2013). Ankara kentindeki alışveriş merkezlerinin yer
seçim tercihleri ve mekânsal etkileri (Yayın no: 348204) [Yüksek
Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi] Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı
Tez Merkezi.
Erkip, F. (2003). The shopping malls as an emergent public space in
Turkey. Environment and Planning, (35), 1073-1093. https://doi.
org/10.1068/a35167
Goss, J. (2004). Geography of consumption. I. Progress in Human Geography,
28(3), 369-380. https://doi.org/10.1191/0309132504ph486pr
Goss, J. (2006). Geographies of comsumption: the work of consumption.
Progress in Human Geography, 30(2), 237-249. https://doi.
org/10.1191/0309132506ph604pr
Gürsel, D. (2015). Modern ve postmodern dönem mekânsal yaklaşımların
değerlendirilmesi: Şandigar, Poundbury ve Orestad
örneği, (Yayın No: 381858) [Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik
Üniversitesi] Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
Harvey, D. (1990). Flexible accumulation through urbanization reflections
on “post-modernism” in the American City. Perspecta,
Theater, Theatrically and Architecture, (26), 251-272. https://
doi.org/10.2307/1567167
Harvey, D. (2010). Postmodernliğin durumu, (Çev. Sungur Savran).
Metis Yayıncılık.
Harvey, D. (2015). Sermayenin mekânları (2. Baskı) Sel Yayıncılık.
Hatipler, M. (2017). Postmodernizm, tüketim, popüler kültür ve
medya. Bilgi, (1), 32-50.
Işık, Ş. (2005). Türkiye’de kentleşme ve kentleşme modelleri. Ege
Coğrafya Dergisi, 14(1-2), 57-71.
Kando, T. (1996). Postmodernism: old wine in new bottles? International
Journal of World Peace, 13(3), 3-33.
Karadağ, A., & İncedere, L. (2017). Türkiye’de endüstriyel mirasın korunması.
İçinde Arslan, F. (Ed), Türkiye Coğrafyası Araştırmaları
Kitabı (ss. 13-42). Pegem Akademi.
Karadağ, A., & İncedere, L. (2020). Kentsel belleğin sürdürülebilirliği
açısından İzmir’deki endüstri miras alanlarının önemi: Alsancak
Limanardı Bölgesi örneği. Ege Coğrafya Dergisi, 29(1), 57-71.
Kaygalak, İ., & Işık, Ş. (2007). Kentleşmenin yeni ekonomik boyutları.
Ege Coğrafya Dergisi, 16(1-2), 57-77.
Kaypak, Ş. (2013). Modernizmden postmodernizme değişen kentleşme.
Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi, 2(4), 80-95.
Keleş, R. (2015). Kentleşme politikası. İmge Kitapevi.
Kongar, E. (2003). Toplumsal değişme kuramları ve Türkiye gerçeği.
Remzi Kitabevi.
Korkusuz, T. (2020). Erzurum kentinde alışveriş ve fuar turizmi, Fenomen
Yayınevi.
Kırılmaz, H., & Ayparçası, F. (2016). Modernizm ve postmodernizm
süreçlerinin tüketim kültürüne yansımaları. İnsan & İnsan Dergisi,
8(3), 32-58.
Laçiner, Ö. (1996). Kentlerin dönüşümü. Mimarlık Dergisi, (271), 36-
41.
Lefebvre, H. (1976). Survival of capitalism. Macmillan.
Lefebvre, H. (2003). The urban revolution. University of Minnesota
Press.
Lefebvre, H. (2015). Mekânın üretimi, (Çev. Işık Ergüden). Sel Yayıncılık.
Leoen, B.B. (2017). Urban theory in postmodern cities: amnesiac
spaces and ephemeral aesthetics. URBS, Revista de Estudios Urbanos
y Ciencias Sociales, 1(7), 57-65.
Logemann, J. (2009). Where to shop? The geography of consumption
in the twentieth-century Atlantic world. Bulletin of the German
Historical Institute, (45), 55-68.
Mansvelt, J. (2010). Geographies of consumption: engaging with absent
presences. Progress in Human Geography, 34(2), 224-233.
https://doi.org/10.1177/0309132509339934
Öztürk, M. (2015). Coğrafya öğretmenlerinin postmodern coğrafya
algıları. Eğitim ve Bilim Dergisi, 37(166), 262-274.
Sarı, B. (2019). Modernizmden postmodernizme tüketimin evrimi ve
ekonomi politiğini anlamak. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi,
70(18), 554-568.
Scraton, S., & Watson, B. (1998). Gendered cities: women and public
leisure space in the postmodern city, Leisure Studies, 2(17), 123-
137. https://doi.org/10.1080/026143698375196
Soja, E. (2015). Postmodern coğrafyalar, (Çev. Yunus Çetin). Sel Yayıncılık.
Şan, M.K., Hira, İ., & Saraçoğlu, A.D. (2017). Kentlerin yeni tüketim
mabetleri: alışveriş merkezleri. Sosyal ve Kültürel Araştırmalar
Dergisi, 5(3), 149-169.
Şengül, T. (2009). Kentsel çelişki ve siyaset. İmge Kitapevi.
Timor, A.N. (2001). Pazarlama coğrafyası açısından büyük alışveriş
merkezleri ve İstanbul örneği. Coğrafya Dergisi, (9), 53-80.
Turut, H., & Özgür, E.M. (2018). Klasik kent kuramlarından eleştirel
kent kuramlarına geçiş bağlamında kentleri yeniden okumak.
Ege Coğrafya Dergisi, 27(1), 1-19.
Tut, G. (2013). Neoliberal ekonomide turizm ve rant: Kuşadası kruvaziyer
limanı özelleştirilmesi örneği, (Yayın no: 342241) [Yüksek
Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi] Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı
Tez Merkezi.
Tümertekin, E. (1973). Türkiye’de şehirleşme ve şehirsel fonksiyonlar.
İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayınları.
Türk Dil Kurumu Sözlüğü (2021). “Modernizm”. https://sozluk.gov.
tr/, Erişim Tarihi:18.05.2021.
Uğur, A., & Aliağaoğlu A. (2018). Şehir coğrafyası (6.Basım). Nobel
Yayınevi.
Verdil, F.T. (2006). Alışveriş mekânlarının oluşumu/kurgusu üzerine
bir değerlendirme (Yayın no: 172171) [Yüksek Lisans Tezi, İstanbul
Teknik Üniversitesi] Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez
Merkezi.
Vural-Arslan, T. (2009). Türkiye’deki alışveriş merkezleri incelemelerine
eleştirel bir bakış: yorumlar, eleştiriler, tartışmalar. Uludağ
Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 14(1), 147-
159
From the production space of modernism to the consumption space of postmodernism: The example of Ak-İş yarn factory- Palladium Antakya shopping center
From the 1950s to the 1980s, urbanization processes based on labor power occurred in Turkey, and this process has been replaced by urbanization processes based on capital accumulation due to the neoliberal practices that have taken place in urban space since the 1980s. One of the most concrete examples of the changes and transformations that took place in urban spaces in this way is the industrial facilities located in city centers being replaced by shopping centers because of the changing economic conditions. The research question that motivates this study is: “How is the urban space shaped in the transition from a producing society with a sense of belonging to the factory to a consuming society as the guests of the shopping mall?”. Ak-İş yarn factory, which was the largest production center of Hatay in the 1950s when it was put into service, lost its function over time and was demolished and a shopping center was built in its place. The aim of this study is to reveal how this transformation from labor power to capital accumulation shaped the urban space of Antakya with empirical analysis. In the study, the mixed method, which assesses both quantitative and qualitative data, was employed. The qualitative data were obtained from in-depth interviews with five retired employees from the Ak-İş Yarn Factory. In order to collect the quantitative data, a questionnaire was administered to 265 participants residing in Antakya. The qualitative findings of the study were based on three themes, namely labor power, urban memory, and space use. Qualitative findings revealed that the factory, as a production space, played an important role in the production of new spaces. Information obtained from quantitative data and field observations, on the other hand, revealed that urban space underwent significant changes and transformations with a focus on consumption and capital.
Agarwal, S., Jensen, J. B., & Monte, F. (2017). The geography of
consumption. Available at SSRN 3002231. https://dx.doi.
org/10.2139/ssrn.3002231
Alker, S., Joy, V., Roberts, P., & Smith, N. (2000). The definition of
brownfield. Journal of Environmental Planning and Management,
43(1), 49-69. https://doi.org/10.1080/09640560010766
Arvidson, E. (1999). Remapping Los Angeles or taking the risk of class
in postmodern urban theory. Economic Geography, 75(2), 134-
156. https://doi.org/10.1111/j.1944-8287.1999.tb00120.x
Ayik, U. (2018). Ekonomi politikalarının bir yansıması olarak sanayisizleşme
ve mekânsal değişim: İstanbul örneği (Yayın no:
533245), [Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi] Yükseköğretim Kurulu
Başkanlığı Tez Merkezi.
Ayşın, F., & Turhanoğlu, K. (2014). Kentsel mekânın üretim sürecinde
tarihi ve kültürel miras. Uluslararası Kıbrıs Üniversitesi Folklor/
Edebiyat Dergisi, 20(78), 71-82.
Azizağaoğlu, A., & Altunışık, R. (2012). Postmodernizm, sembolik tüketim
ve marka. Tüketim ve Tüketim Araştırmaları Dergisi, 2(4),
33-50.
Batı, U. (2007). Kentin postmodernitesi: postmodern tüketim kültürü
ışığında hedonik bir biçim olarak kent tasarımı. Journal of Istanbul
Kültür Universty, 4(5).
Batu, M., & Tos, O. (2017). Tüketim kültürü odağında modernizm
ve postmodernizmin karşılaştırılması. Gümüşhane Üniversitesi
İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 2(5), 991-1023. https://doi.
org/10.19145/e-gifder.296888
Bayazıt-Hayta, A. (2014). Postmodern dönemin tüketim imajları:
postmodern tüketim kültürü, tüketim kalıpları ve postmodern
tüketici. İçinde Babaoğul, M., Şener, A., Buğday, E.B. (Ed.) Tüketici
Yazıları IV Kitabı. (ss.9-32). Eryılmaz Offset Matbaacılık.
Bayhan, H. (2006). Ulus devlet, modernizm ve postmodernizm (Yayın
no: 204336) [Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi] Yükseköğretim
Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
Belge, R. (2018). Denizli kent kimliğini oluşturan coğrafi öğeler. Ege
Coğrafya Dergisi, 27(2), 167-181.
Berman, M. (1988). All that is solid melts into air: the experience of
modernity. Penguin Books.
Çalışkan, V. (2002). Amik Ovası’nın beşeri ve iktisadi coğrafyası (Yayın
no: 135262) [Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi] Yükseköğretim
Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
Çeker, A., & Belge, R. (2015). İstanbul’da kentsel dönüşüm kapsamında
gerçekleşen bir olgu: Soylulaştırma. Türk Coğrafya Dergisi,
65, 77-86. https://doi.org/10.17211/tcd.30494
Çetin, B. (2012). Hatay’da kentleşmenin seyri (1940-2009) ve mekânsal
dağılışı. Doğu Coğrafya Dergisi, 17(28), 231-257.
Dear, M. (1986). Postmodernism and planning. Environment
and Planning, Society and Space, (4), 367-384. https://doi.
org/10.1068/d040367
Dear, M. (2000). The postmodern urban condition. Blackwell Publishing.
Dear, M., & Flusty, S. (1998). Postmodern urbanism. Annals of Association
of American Geographers, 1(8), 50-72. https://www.
jstor.org/stable/2563976.
Dinç, Y. & Üçeçam Karagel, D. (2020). Antakya şehrinin kuruluşu ve
mekânsal gelişimi. İçinde Arslan, F. (Ed), Türkiye Coğrafyası Araştırmaları
Kitabı (ss. 571-596). Pegem Akademi.
Doğanay, H., & Çavuş, A. (2011). Türkiye ekonomik coğrafyası (7.Baskı).
Pegem Akademi Yayıncılık.
Ellin, N. (1999). Postmodern urbanism. Princeton Architectural Press.
Emekli, G. (2018). Kent turizminde kültür ve yaratıcılık İçinde TÜCAUM
30. Yıl Uluslararası Coğrafya Sempozyumu 3-6 Ekim 2018
Bildiriler Kitabı, (ss. 469-489).
Er, K. (2014). Üretim ilişkileri temelinde modernizm ve postmodernizmin
az gelişmiş ülkeler üzerine etkileri. Dokuz Eylül Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(3), 413-453. https://doi.
org/10.16953/deusbed.39137
Eraydın, A. (1992). Post-fordizm ve değişen mekânsal öncelikler.
ODTÜ Mimarlık Fakültesi Matbaası.
Erdoğan, Ö. (2013). Ankara kentindeki alışveriş merkezlerinin yer
seçim tercihleri ve mekânsal etkileri (Yayın no: 348204) [Yüksek
Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi] Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı
Tez Merkezi.
Erkip, F. (2003). The shopping malls as an emergent public space in
Turkey. Environment and Planning, (35), 1073-1093. https://doi.
org/10.1068/a35167
Goss, J. (2004). Geography of consumption. I. Progress in Human Geography,
28(3), 369-380. https://doi.org/10.1191/0309132504ph486pr
Goss, J. (2006). Geographies of comsumption: the work of consumption.
Progress in Human Geography, 30(2), 237-249. https://doi.
org/10.1191/0309132506ph604pr
Gürsel, D. (2015). Modern ve postmodern dönem mekânsal yaklaşımların
değerlendirilmesi: Şandigar, Poundbury ve Orestad
örneği, (Yayın No: 381858) [Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik
Üniversitesi] Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
Harvey, D. (1990). Flexible accumulation through urbanization reflections
on “post-modernism” in the American City. Perspecta,
Theater, Theatrically and Architecture, (26), 251-272. https://
doi.org/10.2307/1567167
Harvey, D. (2010). Postmodernliğin durumu, (Çev. Sungur Savran).
Metis Yayıncılık.
Harvey, D. (2015). Sermayenin mekânları (2. Baskı) Sel Yayıncılık.
Hatipler, M. (2017). Postmodernizm, tüketim, popüler kültür ve
medya. Bilgi, (1), 32-50.
Işık, Ş. (2005). Türkiye’de kentleşme ve kentleşme modelleri. Ege
Coğrafya Dergisi, 14(1-2), 57-71.
Kando, T. (1996). Postmodernism: old wine in new bottles? International
Journal of World Peace, 13(3), 3-33.
Karadağ, A., & İncedere, L. (2017). Türkiye’de endüstriyel mirasın korunması.
İçinde Arslan, F. (Ed), Türkiye Coğrafyası Araştırmaları
Kitabı (ss. 13-42). Pegem Akademi.
Karadağ, A., & İncedere, L. (2020). Kentsel belleğin sürdürülebilirliği
açısından İzmir’deki endüstri miras alanlarının önemi: Alsancak
Limanardı Bölgesi örneği. Ege Coğrafya Dergisi, 29(1), 57-71.
Kaygalak, İ., & Işık, Ş. (2007). Kentleşmenin yeni ekonomik boyutları.
Ege Coğrafya Dergisi, 16(1-2), 57-77.
Kaypak, Ş. (2013). Modernizmden postmodernizme değişen kentleşme.
Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi, 2(4), 80-95.
Keleş, R. (2015). Kentleşme politikası. İmge Kitapevi.
Kongar, E. (2003). Toplumsal değişme kuramları ve Türkiye gerçeği.
Remzi Kitabevi.
Korkusuz, T. (2020). Erzurum kentinde alışveriş ve fuar turizmi, Fenomen
Yayınevi.
Kırılmaz, H., & Ayparçası, F. (2016). Modernizm ve postmodernizm
süreçlerinin tüketim kültürüne yansımaları. İnsan & İnsan Dergisi,
8(3), 32-58.
Laçiner, Ö. (1996). Kentlerin dönüşümü. Mimarlık Dergisi, (271), 36-
41.
Lefebvre, H. (1976). Survival of capitalism. Macmillan.
Lefebvre, H. (2003). The urban revolution. University of Minnesota
Press.
Lefebvre, H. (2015). Mekânın üretimi, (Çev. Işık Ergüden). Sel Yayıncılık.
Leoen, B.B. (2017). Urban theory in postmodern cities: amnesiac
spaces and ephemeral aesthetics. URBS, Revista de Estudios Urbanos
y Ciencias Sociales, 1(7), 57-65.
Logemann, J. (2009). Where to shop? The geography of consumption
in the twentieth-century Atlantic world. Bulletin of the German
Historical Institute, (45), 55-68.
Mansvelt, J. (2010). Geographies of consumption: engaging with absent
presences. Progress in Human Geography, 34(2), 224-233.
https://doi.org/10.1177/0309132509339934
Öztürk, M. (2015). Coğrafya öğretmenlerinin postmodern coğrafya
algıları. Eğitim ve Bilim Dergisi, 37(166), 262-274.
Sarı, B. (2019). Modernizmden postmodernizme tüketimin evrimi ve
ekonomi politiğini anlamak. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi,
70(18), 554-568.
Scraton, S., & Watson, B. (1998). Gendered cities: women and public
leisure space in the postmodern city, Leisure Studies, 2(17), 123-
137. https://doi.org/10.1080/026143698375196
Soja, E. (2015). Postmodern coğrafyalar, (Çev. Yunus Çetin). Sel Yayıncılık.
Şan, M.K., Hira, İ., & Saraçoğlu, A.D. (2017). Kentlerin yeni tüketim
mabetleri: alışveriş merkezleri. Sosyal ve Kültürel Araştırmalar
Dergisi, 5(3), 149-169.
Şengül, T. (2009). Kentsel çelişki ve siyaset. İmge Kitapevi.
Timor, A.N. (2001). Pazarlama coğrafyası açısından büyük alışveriş
merkezleri ve İstanbul örneği. Coğrafya Dergisi, (9), 53-80.
Turut, H., & Özgür, E.M. (2018). Klasik kent kuramlarından eleştirel
kent kuramlarına geçiş bağlamında kentleri yeniden okumak.
Ege Coğrafya Dergisi, 27(1), 1-19.
Tut, G. (2013). Neoliberal ekonomide turizm ve rant: Kuşadası kruvaziyer
limanı özelleştirilmesi örneği, (Yayın no: 342241) [Yüksek
Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi] Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı
Tez Merkezi.
Tümertekin, E. (1973). Türkiye’de şehirleşme ve şehirsel fonksiyonlar.
İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayınları.
Türk Dil Kurumu Sözlüğü (2021). “Modernizm”. https://sozluk.gov.
tr/, Erişim Tarihi:18.05.2021.
Uğur, A., & Aliağaoğlu A. (2018). Şehir coğrafyası (6.Basım). Nobel
Yayınevi.
Verdil, F.T. (2006). Alışveriş mekânlarının oluşumu/kurgusu üzerine
bir değerlendirme (Yayın no: 172171) [Yüksek Lisans Tezi, İstanbul
Teknik Üniversitesi] Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez
Merkezi.
Vural-Arslan, T. (2009). Türkiye’deki alışveriş merkezleri incelemelerine
eleştirel bir bakış: yorumlar, eleştiriler, tartışmalar. Uludağ
Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 14(1), 147-
159