‘Ekmek’, insan için bir gıdadan çok daha fazlasıdır. Özellikle tarım kültürlerinin
vazgeçilmezi olan ‘ekmek’, dilde ve halk kültüründe de büyük bir yere sahip olmuştur.
Tatar halk kültüründe de çok çeşitli ekmek türleri olduğu görülmektedir. Bu türlerin
çeşitliliği fonetik açıdan da Tatar diyalektleri içerisinde zenginlik kazanmıştır. Bunun
yanı sıra folklorik ürünlerde ve söylemlerde ‘ekmek’le ilgili ritüellerin fazlalığı da
dikkat çekicidir. Bu ritüeller ve ekmek türlerinin adlandırılmasında kullanılan sözlerin
köken bakımından genel olarak Türk dili kaynaklı olduğu görülmektedir. Ancak
Arap dilinden alıntı bilgilerin de anlam değişikliğine uğrayarak kullanıldığı tespit
edilmektedir. Özellikle evlenme, doğum, ölüm ve ölüyü anma gibi ailevî âdetlerde
‘ekmek’le ilgili ifadeler ve pratikler önemli bir yere sahiptir.
‘Bread’, for people, is more than food. ‘Bread’, indispensable part of agricultural
societies, has an important place in language and folk traditions. It is seen that there
are a number of bread types in Tatar folk culture. This variety is also rich in terms
of phonetic in the local dialects. The variety of rituals regarding ‘bread’ in folkloric
discourse is notable. The words used to name the types of bread and in the rituals are
mostly Turkish origins. However, some Arabic origin words with changes in meaning
are also used. In particular, expressions regarding ‘bread’ and the practices in the familial traditions concerning marriage, death/funeral have an important place.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 41 |