BibTex RIS Kaynak Göster

TEACHERS AND TEACHER CANDIDATES’ AWERANESS LEVEL ABOUT GENERAL GOALS AND PRINCIPLES OF TURKISH NATIONAL EDUCATION

Yıl 2010, Cilt: 8 Sayı: 4, 971 - 999, 01.12.2010

Öz

This study aimed at determining the awareness levels of teachers and candidate teachers
about The Overall Objectives and Principles of National Education (OOPNE). This is a
descriptive study. The questionnaire forms were applied to 429 teachers and 266 candidate
teachers. Results show that the candidate teachers are more aware of the OOPNE. Other
surprising results are found as that low awareness level of Atatürk‟s principles, higher
awareness level of teachers who haven‟t got principalship experience and engineering faculty
graduates. On the basis of results, it may be recommended to be a criterion of to know
OOPNE in the supervision of the teachers.

Kaynakça

  • Aksu, M. (2004). İlköğretim okulu öğretmenlerinin yöneticilik eğilimleri: Malatya ili örneği, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(8).
  • Akyüz, Y. (2007). Türk eğitim tarihi (M.Ö. 1000- M.S. 2007) (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Aydın, M. (2005). Eğitim yönetimi (7. Baskı). Ankara: Hatiboğlu Yayınları.
  • Bursalıoğlu, Z. (2005). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış (13. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Dewey, J. (2008). Okul ve toplum. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Demirtaş, H. ve Güneş, H. (2002). Eğitim yönetimi ve denetimi sözlüğü. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Düzcan, E., Zincir M. (2004). Bilimsel üretim ve üniversite tartışılırken yanıtlanması gereken bir kaç soru. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, 4( 1).
  • Ercan, Y. (2006). Okullarda örgütsel güven düzeyinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 16.
  • Erdem, A. R. (2005). Etkili ve verimli –nitelikli- eğitim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Erdem, A. R. (2007). Örgün eğitimde kullanılan ders kitaplarıyla Türk milli eğitimin amaçları ve temel ilkeleri arasındaki ilişki. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, 7(4).
  • Gümüş, C. (2006). Milli eğitim bakanlığına bağlı ilköğretim okullarında çalışan öğretmenlerin zorunlu olarak katıldıkları mesleki eğitim çalışmalarının değerlendirilmesine ilişkin uygulamalı bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Niğde Üniversitesi, Niğde.
  • Güneş, M. ve Güneş, H. (2003). Türkiye‟de eğitim politikaları ve sivil toplum. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • İçer, M. M. (1997). Türkiye‟de eğitim sisteminin genel amaçları ve temel ilkelerinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
  • İlgar, L. (1996). Eğitim yönetimi, okul yönetimi, sınıf yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayım.
  • Kahyaoğlu, M. (2007). İlköğretim öğretmen adaylarının mesleki öz-yeterliliklerine ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(1).
  • Karagözoğlu, G. (2003). Eğitim sistemimizde öğretmen yetiştirme politikamıza genel bakış. Çağdaş Eğitim Dergisi, Yıl:28, Sayı: 299.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (2002). 36–72 aylık çocuklar için okul öncesi eğitim programı. Ankara: MEB.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (2006). Temel eğitime destek projesi “öğretmen eğitimi bileşeni” öğretmenlik mesleği genel yeterlilikleri. Ankara:MEB İnternetten 04 Temmuz 2008 tarihinde elde edilmiştir: http://otmg.meb.gov.tr/belgeler/otmg/Yeterlikler.pdf
  • Okçu, D. (2007). Eğitim hakkı ve tarihsel gelişimi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1).
  • Onüçler, G. (1995). Öğrencilerin başarı algılamaları ile „Türk milli eğitimi'nin amaçları‟ arasındaki tutarlılık. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Özdemir, B. (2006). Devlet okulları ve özel okullarda ilköğretim matematik dersi öğretim amaçlarının gerçekleştirilme düzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.
  • Psikolojik Danışma Merkezi (2005). Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Nedir? İnternetten 07 Temmuz 2008 tarihinde elde edilmiştir: http://www.psiko- dan.com/yazi/psikolojik-danismanlik-ve-rehberlik-nedir
  • Şişman, M. ve Taşdemir, İ. (2008). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Taymaz, H. (2005). Okul yönetimi (8. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
  • Tekışık, H. H. (2008). Millî eğitimde öğretmen, okul yöneticisi ve müfettiş yetiştirme seferberliği gerekiyor. Çağdaş Eğitim Dergisi, Sayı 352.
  • Tezcan, M. (2000). Atatürk ve eğitim bilimleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Toprakçı, E. (2008). Sınıfa dayalı yönetim. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Turan, H. (2001). Liselerde okutulması önerilen tarih ders kitaplarının içeriğinin Türk Millî Eğitimi`nin genel amaçlarıyla tutarlılığı. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldız, A. (2002). Avrupa ve ABD karma eğitimi sorguluyor, Türkiye ısrar ediyor. Zaman Gazetesi (18.04.2008). İnternetten 03 Temmuz 2008 tarihinde elde edilmiştir: http://arsiv.zaman.com.tr/2002/04/18/egitim/h1.htm

ÖĞRETMEN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ TÜRK MİLLİ EĞİTİMİNİN GENEL AMAÇ VE İLKELERİNDEN HABERDARLIK DÜZEYLERİ

Yıl 2010, Cilt: 8 Sayı: 4, 971 - 999, 01.12.2010

Öz

Bu araştırmada, öğretmen adaylarının ve öğretmenlerin Millî Eğitimin Genel Amaçları ve İlkelerinden (MEGAİ) haberdarlık düzeylerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Araştırma, betimsel bir çalışmadır. Veri toplamak için hazırlanan form, Sivas‟ta görev yapan 429 öğretmen ve C.Ü. Eğitim Fakültesi son sınıfta okuyan 266 öğretmen adayına uygulanmıştır. Uygulama sonucunda genel olarak öğretmen adayları MEGAİ‟den, öğretmenlere göre daha fazla haberdar görünmektedir. Ayrıca MEGAİ içinde yer alan kavramlardan olan Atatürk ilkelerinden haberdarlık düzeylerinin düşük olması, yöneticilik deneyimi olmayanların ve mühendislik fakültesi mezunu öğretmenlerin MEGAİ‟yi bilme oranlarının fazla çıkması da araştırmanın şaşırtıcı sonuçlarındandır. Sonuçlar temelinde; öğretmen ve öğretmen adaylarının MEGAİ‟yi bilmesinin öğretmenlerin denetiminde bir ölçüt olarak bulundurulması önerilebilir.

Kaynakça

  • Aksu, M. (2004). İlköğretim okulu öğretmenlerinin yöneticilik eğilimleri: Malatya ili örneği, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(8).
  • Akyüz, Y. (2007). Türk eğitim tarihi (M.Ö. 1000- M.S. 2007) (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Aydın, M. (2005). Eğitim yönetimi (7. Baskı). Ankara: Hatiboğlu Yayınları.
  • Bursalıoğlu, Z. (2005). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış (13. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Dewey, J. (2008). Okul ve toplum. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Demirtaş, H. ve Güneş, H. (2002). Eğitim yönetimi ve denetimi sözlüğü. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Düzcan, E., Zincir M. (2004). Bilimsel üretim ve üniversite tartışılırken yanıtlanması gereken bir kaç soru. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, 4( 1).
  • Ercan, Y. (2006). Okullarda örgütsel güven düzeyinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 16.
  • Erdem, A. R. (2005). Etkili ve verimli –nitelikli- eğitim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Erdem, A. R. (2007). Örgün eğitimde kullanılan ders kitaplarıyla Türk milli eğitimin amaçları ve temel ilkeleri arasındaki ilişki. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, 7(4).
  • Gümüş, C. (2006). Milli eğitim bakanlığına bağlı ilköğretim okullarında çalışan öğretmenlerin zorunlu olarak katıldıkları mesleki eğitim çalışmalarının değerlendirilmesine ilişkin uygulamalı bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Niğde Üniversitesi, Niğde.
  • Güneş, M. ve Güneş, H. (2003). Türkiye‟de eğitim politikaları ve sivil toplum. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • İçer, M. M. (1997). Türkiye‟de eğitim sisteminin genel amaçları ve temel ilkelerinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
  • İlgar, L. (1996). Eğitim yönetimi, okul yönetimi, sınıf yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayım.
  • Kahyaoğlu, M. (2007). İlköğretim öğretmen adaylarının mesleki öz-yeterliliklerine ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(1).
  • Karagözoğlu, G. (2003). Eğitim sistemimizde öğretmen yetiştirme politikamıza genel bakış. Çağdaş Eğitim Dergisi, Yıl:28, Sayı: 299.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (2002). 36–72 aylık çocuklar için okul öncesi eğitim programı. Ankara: MEB.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (2006). Temel eğitime destek projesi “öğretmen eğitimi bileşeni” öğretmenlik mesleği genel yeterlilikleri. Ankara:MEB İnternetten 04 Temmuz 2008 tarihinde elde edilmiştir: http://otmg.meb.gov.tr/belgeler/otmg/Yeterlikler.pdf
  • Okçu, D. (2007). Eğitim hakkı ve tarihsel gelişimi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1).
  • Onüçler, G. (1995). Öğrencilerin başarı algılamaları ile „Türk milli eğitimi'nin amaçları‟ arasındaki tutarlılık. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Özdemir, B. (2006). Devlet okulları ve özel okullarda ilköğretim matematik dersi öğretim amaçlarının gerçekleştirilme düzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.
  • Psikolojik Danışma Merkezi (2005). Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Nedir? İnternetten 07 Temmuz 2008 tarihinde elde edilmiştir: http://www.psiko- dan.com/yazi/psikolojik-danismanlik-ve-rehberlik-nedir
  • Şişman, M. ve Taşdemir, İ. (2008). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Taymaz, H. (2005). Okul yönetimi (8. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
  • Tekışık, H. H. (2008). Millî eğitimde öğretmen, okul yöneticisi ve müfettiş yetiştirme seferberliği gerekiyor. Çağdaş Eğitim Dergisi, Sayı 352.
  • Tezcan, M. (2000). Atatürk ve eğitim bilimleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Toprakçı, E. (2008). Sınıfa dayalı yönetim. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Turan, H. (2001). Liselerde okutulması önerilen tarih ders kitaplarının içeriğinin Türk Millî Eğitimi`nin genel amaçlarıyla tutarlılığı. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldız, A. (2002). Avrupa ve ABD karma eğitimi sorguluyor, Türkiye ısrar ediyor. Zaman Gazetesi (18.04.2008). İnternetten 03 Temmuz 2008 tarihinde elde edilmiştir: http://arsiv.zaman.com.tr/2002/04/18/egitim/h1.htm
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA54GR96VE
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Erdal Toprakçı Bu kişi benim

Hilal Yücel Bu kişi benim

Asuman Bilbay Bu kişi benim

Esen Bağcıvan Bu kişi benim

İlknur Çakırer Bu kişi benim

İlkay Bayraktutan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2010
Gönderilme Tarihi 1 Aralık 2010
Yayımlandığı Sayı Yıl 2010 Cilt: 8 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Toprakçı, E., Yücel, H., Bilbay, A., Bağcıvan, E., vd. (2010). ÖĞRETMEN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ TÜRK MİLLİ EĞİTİMİNİN GENEL AMAÇ VE İLKELERİNDEN HABERDARLIK DÜZEYLERİ. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(4), 971-999.

                                                                                                    Türk Eğitim Bilimleri Dergisi Gazi Üniversitesi Rektörlüğü tarafından yayınlanmaktadır.

                                                                                                                                      Creative Commons Lisansı