BibTex RIS Kaynak Göster

DENETİCİ PROFİLİNE İLİŞKİN SORUNLAR

Yıl 2010, Cilt: 8 Sayı: 3, 593 - 622, 01.09.2010

Öz

Bu çalışmanın amacı ilköğretim denetçilerinin profilini ortaya koymaktır. Bu kapsamda 40’ın üzerindeki ilden gelen 128 denetçinin görüşleri alınmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, t-testi, ANOVA ve Kay-kare gibi istatistiksel prosedürlerden yararlanılmıştır. Denetçilerin Türk Eğitim Sistemi’nin en önemli eğitim sorunu olarak öğretmen niteliklerini gördükleri; formal eğitim ile yetiştirilmelerinin uygun olacağını; rehberlik, iletişim ve liderlik konularında sistematik ve kapsamlı eğitimlere gereksinim duyduklarını; bilgi ve iletişim teknolojisininin önemini algıladıkları ve bu konuda kendilerini geliştirmek istedikleri; zamanlarının büyük kısmını eğitim öğretim dışındaki etkinliklere ayırdıkları bulgularına ulaşılmıştır. Denetçiler en çok liderlik ve iletişim becerileri konularında eğitime ihtiyaç duymaktadırlar. Bu bulgulara dayalı olarak çeşitli öneriler getirilmiştir. Bunlardan bazıları: Denetçilerin zamanlarının büyük bir bölümünü başka görevler aldığından, eğitim-öğretimi geliştirmeye yönelik olarak zamanlarının en az ¼’ünü ayırmaları gerekmektedir.

Kaynakça

  • Ağaoğlu, E. (1997). Eğitimde klinik denetim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi yayınları.
  • Aydın, İ. P. (2005). Öğretimde denetim: Durum saptama, değerlendirme, geliştirme. Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Aydın, M. (1986). Çağdaş eğitim denetimi. Ankara: İM.
  • Balcı, A. ve Yılmaz, K. (2005). Okul yöneticisi profil araştırması. Yayımlanmamış Araştırma. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi.
  • Başar, H. (2000). Eğitim denetçisi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Burgaz, B. (1995). İlköğretim kurumlarının denetiminde yeterince yerine getirilmediği görülen bazı denetim rolleri ve nedenleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Dergisi, 11, 127–134.
  • Bursalıoğlu, Z. (2000). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Kapusuzoğlu, Ş. (1988). Son on yılda ilköğretim müfettişlerinin teftiş uygulamalarında değişmeler. Yayımlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Kaya, Y. K. (1993). İnsan yetiştirme düzenimize yeni bir bakış: Eğitimde model arayışı. Ankara: Bilim Yayınları.
  • Kayıkçı, K. (2005). Milli Eğitim Bakanlığı müfettişlerinin denetim sisteminin yapısal sorunlarına ilişkin algıları ve iş doyum düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 44,507–527.
  • Oğuz, E., Yılmaz, K. ve Taşdan, M. (2007). İlköğretim denetmenlerinin ve ilköğretim okulu yöneticilerinin denetim inançları. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 39–51.
  • Su, K. (1974). Türk Eğitim Sisteminde teftişin yeri ve önemi. İstanbul: Milli Eğitim Yayınevi.
  • Taymaz, H. (2002). Teftiş: Kavramlar, ilkeler, yöntemler (5. Baskı). Ankara: Pegema yayıncılık.
  • Ünal, A. ve Gürsel, M. (2007). İlköğretim denetçilerinin öğrenen organizasyon yaklaşım açısından değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18, 463–483.
  • Yıldırım, A. (2006). İlköğretim müfettiş yardımcılarının yetiştirilmesi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 715–728.
  • Yıldırım, İ. ve Koçak, Ş. (1994). Eğitim denetiminde ilköğretim müfettişlerinin yetiştirilme ve sorunları. Diyarbakır: Yayımlanmamış Araştırma. Erişim Tarihi: /kocaks/ilk%C3%B6%C4%9Fretim%20m%C3%BCfetti%C5%9Fleri.htm Erişim Adresi:
  • http://www.cu.edu.tr/insanlar

ISSUES CONCERNING SUPERVISOR PROFILE

Yıl 2010, Cilt: 8 Sayı: 3, 593 - 622, 01.09.2010

Öz

The purpose of this study is to provide a profile of primary level supervisors. The sample of
this study included 128 supervisor views in 40 provinces of throughout Turkey. The study was
a decriptive one and in the data analysis in addition to descriptive statistics, t-test, ANOVA,
and Chi-square were used. Supervisors indicated that the quality of teachers was the most
important problem in the Turkish Education System; formal supervisor training would be
appropriate; a compresensive and systematic training in guidance, communication and
leadership was needed; they pervceived the importance of internet and communication
technologies and need training in this area; they spent the majority of their time in activities
other than teaching. Suggestions were made based on these findings. Other daily activities
take a big portion of their time, supervisors should be required to spend at least ¼ th of their
time in teaching an learning activities.

Kaynakça

  • Ağaoğlu, E. (1997). Eğitimde klinik denetim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi yayınları.
  • Aydın, İ. P. (2005). Öğretimde denetim: Durum saptama, değerlendirme, geliştirme. Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Aydın, M. (1986). Çağdaş eğitim denetimi. Ankara: İM.
  • Balcı, A. ve Yılmaz, K. (2005). Okul yöneticisi profil araştırması. Yayımlanmamış Araştırma. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi.
  • Başar, H. (2000). Eğitim denetçisi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Burgaz, B. (1995). İlköğretim kurumlarının denetiminde yeterince yerine getirilmediği görülen bazı denetim rolleri ve nedenleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Dergisi, 11, 127–134.
  • Bursalıoğlu, Z. (2000). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Kapusuzoğlu, Ş. (1988). Son on yılda ilköğretim müfettişlerinin teftiş uygulamalarında değişmeler. Yayımlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Kaya, Y. K. (1993). İnsan yetiştirme düzenimize yeni bir bakış: Eğitimde model arayışı. Ankara: Bilim Yayınları.
  • Kayıkçı, K. (2005). Milli Eğitim Bakanlığı müfettişlerinin denetim sisteminin yapısal sorunlarına ilişkin algıları ve iş doyum düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 44,507–527.
  • Oğuz, E., Yılmaz, K. ve Taşdan, M. (2007). İlköğretim denetmenlerinin ve ilköğretim okulu yöneticilerinin denetim inançları. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 39–51.
  • Su, K. (1974). Türk Eğitim Sisteminde teftişin yeri ve önemi. İstanbul: Milli Eğitim Yayınevi.
  • Taymaz, H. (2002). Teftiş: Kavramlar, ilkeler, yöntemler (5. Baskı). Ankara: Pegema yayıncılık.
  • Ünal, A. ve Gürsel, M. (2007). İlköğretim denetçilerinin öğrenen organizasyon yaklaşım açısından değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18, 463–483.
  • Yıldırım, A. (2006). İlköğretim müfettiş yardımcılarının yetiştirilmesi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 715–728.
  • Yıldırım, İ. ve Koçak, Ş. (1994). Eğitim denetiminde ilköğretim müfettişlerinin yetiştirilme ve sorunları. Diyarbakır: Yayımlanmamış Araştırma. Erişim Tarihi: /kocaks/ilk%C3%B6%C4%9Fretim%20m%C3%BCfetti%C5%9Fleri.htm Erişim Adresi:
  • http://www.cu.edu.tr/insanlar
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA49CP55UT
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ahmet Aypay Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Eylül 2010
Gönderilme Tarihi 1 Eylül 2010
Yayımlandığı Sayı Yıl 2010 Cilt: 8 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Aypay, A. (2010). DENETİCİ PROFİLİNE İLİŞKİN SORUNLAR. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(3), 593-622.

                                                                                                    Türk Eğitim Bilimleri Dergisi Gazi Üniversitesi Rektörlüğü tarafından yayınlanmaktadır.

                                                                                                                                      Creative Commons Lisansı