BibTex RIS Kaynak Göster

TRAINING QUALIFICATIONS OF SOCIAL STUDIES CANDIDATE TEACHERS IN CLASS (THE SAMPLE OF KIRŞEHİR)

Yıl 2009, Cilt: 7 Sayı: 2, 327 - 352, 01.06.2009

Öz

This study aims to determine the acquisition level of in-class teaching qualifications
of the teacher candidates. This research was done in a survey model. In-class
teaching qualifications of candidates were described. Data of research was
collected by observation form developed by the researcher. Observation was done
by the senior students. Arithmetic mean, correlation, anova and Scheffe tests were
applied on data. It was determined that the teacher candidates had certain
incompetences about in-class teaching abilities; and significant and positive
relations between sub-dimensions of research. In addition, the higher the class level
the better teaching abilities are. According to these results the suggestions were
presented.

Kaynakça

  • Açıkgöz, K. Ü. (2004). Aktif öğrenme. İzmir: D.E.Ü. Buca Eğitim Fakültesi.
  • Arends, R. I. (1988). Learning to tecah. Toronto: Random House of Canada Ltd.
  • Baloğlu, N. (2001). Etkili sınıf yönetimi. Ankara: Baran Ofset.
  • Barth, J. L., Demirtaş, A. (1997). İlköğretim sosyal bilgiler öğretimi. Ankara: YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi.
  • Budak, Y., Demirel, Ö. (2003). Öğretmenlerin hizmetiçi eğitim ihtiyacı. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Yönetimi Dergisi, Sayı: 33, 62-81.
  • Büyükalan Filiz, S. (2002). Soru-cevap yöntemine ilişkin öğretimin öğretmenlerin soru sorma düzeyi ve tekniklerine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Büyükkaragöz, S. S., Çivi, C. (1997). Genel öğretim metotları. İstanbul: Öz Eğitim Yay.
  • Çalışkan, N. (2003). Sınıf öğretmenlerinin sözel olmayan iletişim davranışlarının değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Doğan, C. (2004). Sınıf öğretmenlerinin derslere ilişkin görüşleri ve tercih ettikleri öğretim yöntemleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2, 193-203.
  • Dunkin, M. J., A. Welch, A. Merritt, R. Phillips and R. Craven (1998). Teachers’ explanations of classroom events: knowledge and beliefs about teaching civics and citizenship. Teaching and Teacher Education, 14(2), 141-151.
  • Emiroğlu, G. (2002). İlköğretimde Türkiye cumhuriyeti inkılap tarihi ve Atatürkçülük dersi konularının öğretimi üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış doktora tezi, S.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Fleming, M. L. (1987). “Displays and communication.” (Edited by R. M. Gagne), Instructional Technology: Foundations. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Flowers, N., Shiman, D. A. (1997). “Teacher education and the human rights vision”, Human Rights Education for the Twenty-First Century. Unıversity of Pensilvanya Press, Philadelphia, 161-175.
  • Gagné, R. M. (1987). (Editör). “Introduction”, Instructional Technology: Foundations. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Gagné, R. M., Briggs, L., Wager, W. W. (1992). Principles of ınstructional design. New York: Holt, Rinehart and Winston, Inc. http://www.yok.gov.tr /egitim/ogretmen/programlar_icerikler.htm (11.09.2007).
  • İzgören, A. Ş. (2000). Dikkat vücudumuz konuşuyor. Ankara: Academyplus Yayınevi.
  • James, J. (1995). Beden dili: olumlu imaj oluşturma. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Kaptan, F. (2004). Fen bilgisi öğretmen adaylarının teknolojiyi kullanmayla ilgili yeterlikleri üzerine bir inceleme. Çağdaş Eğitim Dergisi, 311, 39-47.
  • Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kauchak, Donald P., Eggen Paul, D. (1998). Learning and teaching: research based method. Boston: A Viacom Company 160 Gould Street Needham Heights.
  • Kıncal, R.Y. (2004). Öğretmenlik mesleğine giriş. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kıncal, R.Y. (2001). Vatandaşlık bilgisi. Erzurum: Eser Ofset.
  • Küçükahmet, L. (1997). Eğitim programları ve öğretim. Ankara: Gazi Yayınevi.
  • Molcho, S. (2000). Beden dili. (Çev. E. T. Batır). İstanbul: Gün Yayıncılık.
  • Moore, K. D. (2000). Öğretim becerileri. (Edit. Ersin Altıntaş), (Çev. Nizamettin Kaya). Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Morgan, N., Saxton, J. (1994). Asking better questions. Ontario: Pembroke Publishers.
  • Özkal, N., Güngör, A., Çetingöz, D. (2004). Sosyal bilgiler dersine ilişkin öğretmen görüşleri ve öğrencilerin bu derse yönelik tutumları. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Yönetimi Dergisi, 40, 600-615.
  • Sabaz, S. (2004). Hizmet içi eğitime bakış. Çağdaş Eğitim Dergisi, 307, 58-59.
  • Schober, O. (1999). Beden dili (Çev: Süeda Özbent). İstanbul: Arion Yayınevi.
  • Senemoğlu, N. (1997). Gelişim, öğrenme ve öğretim. Ankara: H.Ü. Eğitim Fakültesi.
  • Smeltzer, P., Others. (1991). A guide to middle school curriculum planning in exploring life's work. Madison: Wisconsin State Dept. of Public Instruction.
  • Sönmez, V. (1993). Öğretmen elkitabı. Ankara: Adım Yayıncılık.
  • Tabak, R. S., Karakoç, Ş. (2004). Sorgulayıcı öğretim stratejisi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 313, 9-15.
  • Tekin, H. (1994). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı Yayın.
  • Tobias, S. (1987). Learner characteristics. (Edited by R.M. Gagne), Instructional Technology: Foundations. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Vural, S. (2000). Sınıf ortamında öğretim araçları. İçinde L. Küçükahmet (Ed.), Sınıf Yönetimi. Ankara: Nobel Yayınevi, 195-212.
  • Yeşil, R. (1996). Sosyal bilgiler programının niteliği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, S.Ü. Sosyal Bil. Enstitüsü, Konya.
  • Yeşil, R. (2001). İlköğretim düzeyinde okul ve ailenin demokratik davranışlar kazandırmadaki etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Yeşil, R. (2006). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin sınıf içi öğretim yeterlikleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 2, 61-78.
  • YÖK. (1998). Eğitim fakültesi öğretmen yetiştirme lisans programları. Ankara: YÖK Başkanlığı.
  • YÖK. (1999). Türkiye’de öğretmen eğitiminde standartlar ve akreditasyon. Ankara: YÖK Başkanlığı.

SOSYAL BİLGİLER ADAY ÖĞRETMENLERİNİN SINIF İÇİ ÖĞRETİM YETERLİKLERİ (Kırşehir Örneği)

Yıl 2009, Cilt: 7 Sayı: 2, 327 - 352, 01.06.2009

Öz

Bu çalışma, eğitim fakültelerinde öğrenim gören öğretmen adaylarının sınıf içi
öğretim yeterliklerini ne düzeyde kazanabildiklerini belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Araştırma tarama modelinde yürütülmüştür. Aday öğretmenlerin sınıf içi öğretim
yeterlikleri betimlenmeye çalışılmıştır. Araştırmanın verileri, araştırmacı tarafından
geliştirilen gözlem formu ile toplanmıştır. Gözlem faaliyeti, Sosyal Bilgiler
Öğretmenliği Programı son sınıf öğrencileri tarafından yapılmıştır. Veriler üzerinde
başlıca, aritmetik ortalama, korelasyon testi, anova testi ve Scheffe testi
uygulanmıştır. Araştırma sonunda; aday öğretmenlerinin sınıf içi öğretim
becerilerinde belirli yetersizliklerinin olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, belirlenen
araştırma alt boyutları arasında anlamlı ve pozitif ilişkilerin bulunduğu
görülmüştür. Ek olarak, sınıf düzeyi yükseldikçe öğretim becerilerini gösterme
yeterliklerinin de iyileştiği belirlenmiştir. Bu sonuçlara göre öneriler sunulmuştur.

Kaynakça

  • Açıkgöz, K. Ü. (2004). Aktif öğrenme. İzmir: D.E.Ü. Buca Eğitim Fakültesi.
  • Arends, R. I. (1988). Learning to tecah. Toronto: Random House of Canada Ltd.
  • Baloğlu, N. (2001). Etkili sınıf yönetimi. Ankara: Baran Ofset.
  • Barth, J. L., Demirtaş, A. (1997). İlköğretim sosyal bilgiler öğretimi. Ankara: YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi.
  • Budak, Y., Demirel, Ö. (2003). Öğretmenlerin hizmetiçi eğitim ihtiyacı. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Yönetimi Dergisi, Sayı: 33, 62-81.
  • Büyükalan Filiz, S. (2002). Soru-cevap yöntemine ilişkin öğretimin öğretmenlerin soru sorma düzeyi ve tekniklerine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Büyükkaragöz, S. S., Çivi, C. (1997). Genel öğretim metotları. İstanbul: Öz Eğitim Yay.
  • Çalışkan, N. (2003). Sınıf öğretmenlerinin sözel olmayan iletişim davranışlarının değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Doğan, C. (2004). Sınıf öğretmenlerinin derslere ilişkin görüşleri ve tercih ettikleri öğretim yöntemleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2, 193-203.
  • Dunkin, M. J., A. Welch, A. Merritt, R. Phillips and R. Craven (1998). Teachers’ explanations of classroom events: knowledge and beliefs about teaching civics and citizenship. Teaching and Teacher Education, 14(2), 141-151.
  • Emiroğlu, G. (2002). İlköğretimde Türkiye cumhuriyeti inkılap tarihi ve Atatürkçülük dersi konularının öğretimi üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış doktora tezi, S.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Fleming, M. L. (1987). “Displays and communication.” (Edited by R. M. Gagne), Instructional Technology: Foundations. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Flowers, N., Shiman, D. A. (1997). “Teacher education and the human rights vision”, Human Rights Education for the Twenty-First Century. Unıversity of Pensilvanya Press, Philadelphia, 161-175.
  • Gagné, R. M. (1987). (Editör). “Introduction”, Instructional Technology: Foundations. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Gagné, R. M., Briggs, L., Wager, W. W. (1992). Principles of ınstructional design. New York: Holt, Rinehart and Winston, Inc. http://www.yok.gov.tr /egitim/ogretmen/programlar_icerikler.htm (11.09.2007).
  • İzgören, A. Ş. (2000). Dikkat vücudumuz konuşuyor. Ankara: Academyplus Yayınevi.
  • James, J. (1995). Beden dili: olumlu imaj oluşturma. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Kaptan, F. (2004). Fen bilgisi öğretmen adaylarının teknolojiyi kullanmayla ilgili yeterlikleri üzerine bir inceleme. Çağdaş Eğitim Dergisi, 311, 39-47.
  • Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kauchak, Donald P., Eggen Paul, D. (1998). Learning and teaching: research based method. Boston: A Viacom Company 160 Gould Street Needham Heights.
  • Kıncal, R.Y. (2004). Öğretmenlik mesleğine giriş. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kıncal, R.Y. (2001). Vatandaşlık bilgisi. Erzurum: Eser Ofset.
  • Küçükahmet, L. (1997). Eğitim programları ve öğretim. Ankara: Gazi Yayınevi.
  • Molcho, S. (2000). Beden dili. (Çev. E. T. Batır). İstanbul: Gün Yayıncılık.
  • Moore, K. D. (2000). Öğretim becerileri. (Edit. Ersin Altıntaş), (Çev. Nizamettin Kaya). Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Morgan, N., Saxton, J. (1994). Asking better questions. Ontario: Pembroke Publishers.
  • Özkal, N., Güngör, A., Çetingöz, D. (2004). Sosyal bilgiler dersine ilişkin öğretmen görüşleri ve öğrencilerin bu derse yönelik tutumları. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Yönetimi Dergisi, 40, 600-615.
  • Sabaz, S. (2004). Hizmet içi eğitime bakış. Çağdaş Eğitim Dergisi, 307, 58-59.
  • Schober, O. (1999). Beden dili (Çev: Süeda Özbent). İstanbul: Arion Yayınevi.
  • Senemoğlu, N. (1997). Gelişim, öğrenme ve öğretim. Ankara: H.Ü. Eğitim Fakültesi.
  • Smeltzer, P., Others. (1991). A guide to middle school curriculum planning in exploring life's work. Madison: Wisconsin State Dept. of Public Instruction.
  • Sönmez, V. (1993). Öğretmen elkitabı. Ankara: Adım Yayıncılık.
  • Tabak, R. S., Karakoç, Ş. (2004). Sorgulayıcı öğretim stratejisi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 313, 9-15.
  • Tekin, H. (1994). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı Yayın.
  • Tobias, S. (1987). Learner characteristics. (Edited by R.M. Gagne), Instructional Technology: Foundations. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Vural, S. (2000). Sınıf ortamında öğretim araçları. İçinde L. Küçükahmet (Ed.), Sınıf Yönetimi. Ankara: Nobel Yayınevi, 195-212.
  • Yeşil, R. (1996). Sosyal bilgiler programının niteliği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, S.Ü. Sosyal Bil. Enstitüsü, Konya.
  • Yeşil, R. (2001). İlköğretim düzeyinde okul ve ailenin demokratik davranışlar kazandırmadaki etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Yeşil, R. (2006). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin sınıf içi öğretim yeterlikleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 2, 61-78.
  • YÖK. (1998). Eğitim fakültesi öğretmen yetiştirme lisans programları. Ankara: YÖK Başkanlığı.
  • YÖK. (1999). Türkiye’de öğretmen eğitiminde standartlar ve akreditasyon. Ankara: YÖK Başkanlığı.
Toplam 41 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA45RY27UV
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Rüştü Yeşil Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2009
Gönderilme Tarihi 1 Haziran 2009
Yayımlandığı Sayı Yıl 2009 Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yeşil, R. (2009). SOSYAL BİLGİLER ADAY ÖĞRETMENLERİNİN SINIF İÇİ ÖĞRETİM YETERLİKLERİ (Kırşehir Örneği). Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 327-352.

                                                                                                    Türk Eğitim Bilimleri Dergisi Gazi Üniversitesi Rektörlüğü tarafından yayınlanmaktadır.

                                                                                                                                      Creative Commons Lisansı