Sosyal Sermaye ve Eğitim İlişkisi

Yıl 2017, Cilt: 15 Sayı: 1, 70 - 90, 15.06.2017

Cumhur Günkör M. Çağatay Özdemir

Öz

Bu
araştırma nitel bir yaklaşımla yapılandırılmıştır. Nitel araştırma türlerinden
betimsel analiz kullanılmıştır. Çalışmanın amacı, sosyal sermayenin eğitimle
olan ilişkisini literatür taramasıyla elde edilen veriler ışığında saptamak ve
değerlendirmektir. Tarama modeliyle oluşturulan bu çalışmada, meslek, güven
düzeyi ve eğitim seviyesi arasında güçlü bir bağlantı olduğu, eğitim kültürü ve
eğitsel faktörlerin sosyal ağlara katılıma, güven kavramına ve sivil katılıma
olumlu etkisi olduğu, eğitimin beşeri kalkınmaya etkisi ile güven ve sosyal
refah ortamına katkıda bulunduğu, eğitim ortamı, eğitsel faaliyetler, müfredat
ve pedagoji başta olmak üzere tüm eğitsel faktörlerin sosyal sermaye oluşumunu
etkilediği bulgularına ulaşılmıştır. Çalışmada, ele alınan soruna; bir sosyal
sermaye belirleyicisi ve beşeri kalkınma göstergesi olarak eğitimin önemi,
sosyal sermaye unsurları, eğitim ve öğretim süreçleri, sosyal uyum ve eğitim
politikaları, aile ve sosyal çevrenin eğitim ortamına etkisi başlıkları altında
cevap aranmıştır. Sonuç olarak, eğitim ve sosyal sermaye arasında güçlü bir
etkileşimin bulunduğu görülmüştür. Eğitim, sosyal becerileri geliştirerek
sosyal sermaye birikimine katkıda bulunabilir. Eğitim kurumları, bireylere
kültür ve değerlerin aktarılması yanında, bireylerin statü ve gelir düzeyine
olan etkisiyle sivil katılıma ve sosyal uyuma etki edebilir. Eğitim kültürünü
oluşturan faktörlerin, vatandaşlık eğitiminin boyutlarını olumlu etkileyerek
sosyal sermaye düzeyine katkıda bulunabileceği söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Sermaye, Güven, Katılım, Eğitim, Sosyal Uyum

Kaynakça

• Adler, P.S., & Kwon, S. (2002). Social capital: prospects for a new concept. Academy of Management Review. 27(1), 17-40.
• Altay, A. (2007). Bir kamu malı olarak sosyal sermaye ve yoksulluk ilişkisi. Ege Akademik Bakış / Ege Academic Review, 7(1), 337–362.
• Arrow, K. J. (2000). Observations on social capital. Social capital: a multifaceted perspective. Washington: The World Bank.
• Axelrod, R. (1984). The evolution of cooperation. New York: Basic Books.
• Baron, J.N., & Hannon, M.T. (1994). The impact of economics on contemporary sociology. Journal of Economic Literature. (32), 1111-1146.
• Bourdieu, P. (1986). The forms of capital. Richardson, J.G. (Ed.), Handbook of theory and research for the sociology of education içinde (s.241-258). Westport: Greenwood.
• Bourdieu, P. (2002). The forms of capital. Biggart, W.B. (Ed.). Readings in economic sociology içinde (s.280-291). Oxford: Blackwell.
• Bourdieu, P., & Wacquant, L. (2003). Düşünümsel bir antropoloji için cevaplar. İstanbul: İletişim .
• Campbell, D.E. (2006, March). What is education’s impact on civic and social engagement? Symposium on Social Outcomes of Learning’de sunulmuş bildiri. Copenhagen.
• Coleman, J. (1961). The adolescent society: the social life of the teenager and its ımpact on education. New York: Free.
• Coleman, J. (1966). Equality of educational opportunity -coleman study (EEOS). Codebook and Study Report. ICPSR Inter-university Consortium for Political and Social Research.
• Coleman, J. (1988). Social capital in the creation of human capital. The American Journal of Sociology, 94, 95-120.
• Coleman, J. (1994). Foundations of social theory. Cambridge: Belknap.
• Cueto, S., & Others. (2005) Social capital and education outcomes in urban and rural Peru. Young Lives, Working Paper:28.
• Devamoğlu, S. (2008). Sosyal sermaye kuramı açısından Türkiye'de demokrasi kültürü üzerine bir değerlendirme. (Yüksek Lisans Tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Farrel, H., & Knight, J. (2003). Trust, institutions, and institutional change: industrial districts and the social capital hypothesis. Politics&Society, 31(4), 537-566.
• Field, J. (2008). Sosyal sermaye (B. Bilgen & B. Şen, Çev.). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi .
• Fine, B. (2011). Sosyal sermaye sosyal bilime karşı: bin yılın eşiğinde ekonomi politik ve sosyal bilimler. (A. Kars, Çev.). İstanbul: Yordam.
• Fukuyama, F. (2000a). Büyük çözülme, insanın doğası ve toplumsal düzenin yeniden oluşumu (Z. Avcı & A. T. Aydemir, Çev.). İstanbul: Sabah.
• Fukuyama, F. (2000b). Güven, sosyal erdemler ve refahın yaratılması (Çev. A. Buğdaycı, Çev.). İstanbul: İş Bankası
• Goddard, RD. (2003) Relational networks, social trust, and norms: a social capital perspective on students’ chances of academic success. Educational Evaluation and Policy Analysis, 25(1), 59–74
• Hanifan, L. J. (1916). New possibilities in education, The Rural School Community Center, Annals of the American Academy of Political and Social Science, 67, 130-138.
• Healy, T. (2005). In each other’s shadow, what has been the impact of human and social capital on life satisfaction in Ireland? (Doctoral dissertation). www.socialcapitalgateway.org sayfasından erişilmiştir.
• Helliwell, J.F., Christopher P., & Barrington, L. (2010). How much is social capital worth? NBER Working Paper Series. Working Paper 16025. National Bureau of Economic Research. http://www.nber.org/papers/w16025 sayfasından 16.01.2011 tarihinde erişilmiştir.
• Horvat, E.M, Weininger, E.B., & Lareau, A., (2003). From social ties to social capital: class differences ın the relations between schools and parent networks, American Educational Research Journal, 40(2), 319–51.
• Israel, G.D., Beaulieu, L.J., & Hartless, G. (2001) The influence of family and community social capital on educational achievement, Rural Sociology, 66(1) 43–68.
• Iyer, S., Kitson, B., & Toh, B. (2005). Social capital, economic growth and regional development. Regional Studies, 39(8), 1015–1040.
• Kaasa, A., & Parts, E. (2008). Individual-level determinants of social capital ın europe: differences between country groups. Acta Sociologica, 51(2), 145-168.
• Kovacı, S., Belke, M., & Koç, A., (2009). İktisadi Kalkınmaya Yeni Yaklaşımlar: Sosyal Sermayenin ve Kurumların Artan Rolü, International Davraz Congress on Social and Economic Issues Shaping the World’s Future: New Global Dialogue, 24-27 September 2009, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta , Türkiye.
• Mowday, R., Porter, L., & Steers, R. (1982). Employee-organisation linkages: the psychology of commitment, absenteeism and turnover. New York: Academic.
• Narayan, D., & Cassidy, M.F. (2001). A dimensional approach to measuring social capital: development and validation of a social capital inventory. Current Sociology, 49(2), 49-59.
• Nie, N.H., Junn, J., & Stehlik-Barry, K. (1996), Education and democratic citizenship in America, Chicago: University of Chicago.
• O’Reilly, C.A. & Chatman, J.A. (1996). Culture as social control: corporations, cults, and commitment. Research in Organizational Behavior, (18), 157-200.
• OECD (2001). The well-being of nations, the role of human and social capital. centre for educational research and innovation. Paris: Organisation for Economic Co-operation and Development.
• OECD. (2004, March). Raising the quality of learning for all. Meeting of OECD Education Ministers. Dublin.
• Öksüzler, O. (2006). Sosyal sermaye, güven ve belirleyicileri: bir panel analizi. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, (12), 108-129.
• Özdemir, A. (2007). Sosyal ağ özellikleri bakış açısıyla sosyal sermaye ve bilgi yaratma ilişkisi: akademisyenler üzerinde yapılan bir alan araştırması. (Doktora Tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Özdemir, A. (2008). Sosyal ağ özellikleri bakış açısıyla sosyal sermaye ve bilgi yaratma ilişkisi: akademisyenler üzerinde yapılan bir alan araştırması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 81–102.
• Pong, S. (1997). Family structure, school context, and eighth-grade math and reading achievement, Journal of Marriage and the Family, 59(2), 734–46.
• Putnam, R. (1993a). The prosperous communty: social capital and public life. The American Prospect, 13(4), 35-42.
• Putnam, R., Robert D., Robert Leonardi & Rffaella Y. Nanetti (1993b). Making democracy work: civic traditions in modern Italy. New Jersey: Princeton University.
• Putnam, R. (1995). Bowling alone: America’s declining social capital. Journal Of Democracy, 6, 65–78.
• Putnam, R. (2000). Bowling alone: the collapse and revival of american community. New York: Simon & Schuster.
• Putnam, R. (2002). Community-based social capital and educational performance in making good citizens: education and civil society. New Haven: Yale University.
• Ream, R. (2003). Counterfeit social capital and Mexican-American underachievement. Educational Evaluation and Policy Analysis, 25(3), 237–62.
• Santrrock, J.W. (2014). Ergenlik. (D. Siyez, Çev.). Ankara: Nobel .
• Stack, S., & Eshleman, J.R. (1998). Marital status and happiness: A 17-Nation Study. Journal of Marriage and Family, 60(2), 527-536.
• Şan, M.K. (2006). Bilgi toplumuna geçişte sosyal sermayenin taşıdığı önem ve türkiye gerçeği. 5. Uluslar arası Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi bildiriler kitabı, 1, 113-140.
• Teachman, J.D., Paasch, K., & Carver, K. (1996). Social capital and dropping out of school early. Journal of Marriage and Family, 58(3), 773–83.
• Töremen, F. (2004). İlköğretim okullarının sahip oldukları sosyal sermaye konusunda öğretmen görüşleri. (Elazığ ili örneği). XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004 İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
• Uğuz, H.E. (2010). Sosyal sermaye: kişisel ve kurumsal gelişmeye farklı bir yaklaşım. Ankara: Orion.
• Uslaner, E. (1999). Democracy and social capital, democracy and trust. Cambridge: Cambridge University.
• Wolf, H. (2004). Capital, encyclopedia of social theory. London: Sage.
• Woolcock, M., & Narayan, D. (2000). Social capital: implications for development theory, research, and policy. The World Bank Research Observer, 15(2), 225-249