J. F. MAZAS OP.36 “ETUDES SPÉCİALES” ETÜT KİTABINDAKİ 15 NUMARALI ETÜDÜN SAĞ VE SOL EL KULLANIMI İLE MÜZİKAL DİNAMİKLERİNİN VİYOLA EĞİTİMİ BAKIMINDAN İNCELENMESİ

Yıl 2024, , 801 - 815, 15.06.2024

Derya Yazıcı

https://doi.org/10.7884/teke.1393826

Öz

Bu araştırma, çalgı eğitimi verilen kurumlarda viyola eğitiminde yararlanılan, J. F. Mazas’ın op.36 “Etudes Speciales” metodunda yer alan 15 numaralı etüdünün sağ ve sol el kullanımı ile müzikal dinamikleri bakımından incelenmesine yönelik betimsel bir çalışmadır. Araştırmada içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini “J. F. Mazas Op.36 Etudes Speciales” etüt kitabında bulunan 15 numaralı etüt oluşturmaktadır. Araştırmada verilerin toplanmasında belge tarama tekniği kullanılmıştır. Etüt incelenirken farklı ritim kalıpları, yay şekilleri, pozisyon geçişleri, artikülasyon durumları ve mordent uygulama biçimleri ölçü bazında açıklanarak araştırmacının elde ettiği bulgular doğrultusunda çalışma önerileri sunulmuştur. Etüdün 41 ölçüden oluştuğu, Fa majör tonda yazıldığı, mordent süsleme çeşidini çalıştırdığı ve mordent kalıplarının etüt içerisinde açık bir şekilde yazıldığı, I, II, III, IV, V. pozisyon geçişlerinin doğru yapılmasını
amaçladığı, ayrıca legato, tenuto ve bağlı staccato tekniklerinin uygulandığı anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Viyola Eğitimi, Mazas, Viyola, Teknik, Etüt

J. F. MAZAS OP.36 INVESTIGATION OF RIGHT AND LEFT HAND USE AND MUSICAL DYNAMICS OF ETUD NUMBER 15 IN THE ETUDE BOOK “ETUDES SPÉCIALES” IN TERMS OF VIOLA EDUCATION

Öz

This research is a descriptive study aimed at examining etude number 15 in J. F. Mazas's op.36 "Etudes Speciales" method, which is used in viola education in institutions where instrument education is given, in terms of right and left hand usage and musical dynamics. Content analysis method was used in the research. The sample of the research was “J. It consists of etude number 15 in the etüde book "F. Mazas Op.36 Etudes Speciales". Document scanning technique was used to collect data in the research. While examining the etude, different rhythm patterns, bow shapes, position transitions, articulation situations and mordent application styles were explained on a meter basis and study suggestions were presented in line with the findings obtained by the researcher. It has been understood that the etude consists of 41 measures, is written in the F major tone employs the mordent ornament type, mordent patterns are written clearly in the etude, aims to make the I, II, III, IV, V position transitions correctly, and also legato, tenuto and dependent staccato techniques are applied.

Anahtar Kelimeler

Viola education, Mazas, viola, technique, etude

Kaynakça

• Alpay, A. (2010). Viyola öğretiminde kullanılan Mazas “Etudes Brillantes Op.36 Book II” metodunun sağ el ve sol el teknikleri yönünden incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Apaydın, A. K. ve Algı, S. (2020). Bağlama için yazılmış Zeki Atagür eserlerinin icra bakımından analizi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırma Dergisi, 9(3), 2856-2880. doi:10.15869/itobiad.773772.
• Apaydın, A. K. ve Algı, S. (2024). Türkiye’deki güzel sanatlar liseleri bağlama derslerinde zeybek tezene tekniğinin öğretilme durumu üzerine tespitler. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (Teke) Dergisi, 13(1), 427-436. doi.org/10.7884/teke.1354615.
• Benian, A. B. (2019). Viyola için bestelenmiş ve kemandan transkripsiyonu yapılmış başlıca etüt kitapları üzerine bir inceleme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Bektaş, T. (2010). Bireysel çalgı olarak viyolanın içerik ve eğitim boyutları üzerine bir çalışma. Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, 9(22), 93-101.
• Ece, A. S., Dönmez, E. C. ve Kınıklı, B. B. (2013). Ulusal ve uluslararası alandaki başlangıç viyola metot kitaplarının incelenmesi. International Journal of Social Science, 6(5), 937-959. doi:10.9761/JASSS1329.
• Görgülü, Ö. (2006). 20. yüzyıl çağdaş Türk müziğinde viyola repertuvarı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü.
• Özkarar, G. (2017). Tarihsel süreçte gelişen viyola ekolleri. İstanbul: Hiper.
• Özay, S. ve Öztürk, F. G. (2008). Keman ve viyola eğitiminde kullanılan Mazas “Spécıales Etudes Op.36” Metodu’nun sağ ve sol el teknikleri yönünden incelenmesi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 57-74.
• Sivri Özkaradigin, B. ve Albuz, A. (2021). J. F. Mazas Op.36 “Etudes Speciales” metoduna ilişkin örnek analiz yöntemi (27 numaralı etüt örneği). Türk & İslam Dergisi Sosyal Araştırmalar Dergisi. 8(29).
• Sonsel, Ö. B. (2020). Ayfer Tanrıverdi-viyola metodu 1 ve Ömer Can- viyola eğitimi 1 kitaplarının karşılaştırmalı incelemesi. H. Şahin (Ed.). Eğitim bilimleri teori, güncel araştırmalar ve yeni eğilimler içinde (s. 87-99). Karadağ: Çetinje.
• Stone P. J., Dunphy D. C., Marshall S. S, Ogilvie D. M. (1966) The general inquirer: a computer approach to content analysis, Massachusetts: The M.I.T.
• Şekerkaran, K. (1997). Viyola. Filarmoni Sanat. İstanbul: Set Ofset.
• Zeyringer, F. (1985) “Literatür für viola” verlag julius schönvetter jun. Hartberg: Verlag Julius Schonwetter.