Evaluating the Realization Levels of Quantitative Educational Indicators in the 9th Development Plan and Ministry of Education Strategic Plan -Bolu Sample-

Yıl 2012, Cilt: 1 Sayı: 4, 187 - 213, 01.12.2012

Harun Şahin Selma Kaya Alaattin Ceren Adem Fırat Musa Yılmaz Ömer Maden

https://doi.org/10.7884/teke.117

Öz

The study set out to determine the realization levels of qualitative educational objectives established in the 9th Development Plan and Ministry of Education and Bolu Directorate of National Education Strategic Plans for pre-school, primary and secondary schools for Bolu provincial center and its districts. It was possible to reach the whole universe in the study designed with the survey model. Document review; a qualitative research technique and frequencies and percentages; descriptive statistical techniques were used in data analysis.

Anahtar Kelimeler

Development, Education, Schooling rate, Strategic Plan.

Dokuzuncu Kalkınma Planı ve Milli Eğitim Bakanlığı Stratejik Planındaki Niceliksel Eğitim Göstergelerinin Gerçekleşme Düzeyinin Değerlendirilmesi -Bolu İli Örneği-

Öz

Bu çalışmanın amacı; Dokuzuncu Kalkınma Planı ve Milli Eğitim Bakanlığı ile Bolu İl Milli Eğitim Müdürlüğü Stratejik Planı’nda; okul öncesi, ilköğretim ve ortaöğretim okul düzeyi için belirlenen niceliksel eğitim hedeflerinin Bolu ili merkez ilçe ve ilçelerinde gerçekleşme düzeyinin değerlendirilmesidir. Tarama modelinde olan bu çalışmada evrenin tamamına ulaşılmıştır; verilerin çözümlenmesinde nitel araştırma tekniklerinden doküman incelemesi tekniği ve betimsel istatistik kapsamındaki frekans ve yüzdelerden yararlanılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Kalkınma, Eğitim, Okullaşma Oranı, Stratejik Plan.

Kaynakça

• ADEM, M. (1995). Demokratik, Laik Çağdaş Eğitim Politikası. Ankara: Şafak Matbaacılık.
• …………. (1981). Eğitim Planlaması. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayın No:1 Ankara: Sevinç Matbaası
• AKSU, T. ve KAPAN, A. Y. (2012). Kalkınma Planlarının İlköğretimde Okullaşma Oranı ve Sınıf Mevcudu Açısından İncelenmesi. Çağdaş Eğitim Dergisi. 1(2) 1-11
• ALTUNDEMİR, M. E. (2012). Kalkınma Planlarından Eğitime Bakış: Kamusal Mallar Teorisi Perspektifinden. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, Cilt: VII Sayı: I.
• AY, A. Y. (2010). Sekiz Yıllık Kesintisiz Temel Eğitime Geçişten Günümüze Kalkınma Planlarının İlköğretimde Okullaşma Oranı ve Sınıf Mevcudu Açısından İrdelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Bölümü, Antalya.
• BULUÇ, B. (1997). İlköğretim İkinci Kademe Okullarda Eğitimde Fırsat ve İmkân Eşitliği. Eğitim Yönelimi, Yıl: 3, Sayı: 1, ss. 11-21
• BÜYÜKASLAN, M. A. (1995). Toplumsal Kalkınma ve Eğitim. Eğitim Yönetimi Dergisi, 1(4).
• ÇAKIROĞLU, T. (1997). İlköğretim Faaliyetlerinin Planlanması (Bolu İli Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Yönetimi ve Planlaması Ana Bilim Dalı, Bolu
• ÇAKMAK, Ö. (2008). Eğitimin Ekonomiye ve Kalkınmaya Etkisi.D. Ü. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 33-41
• ÇALIK, T. (2003). Eğitimde Stratejik Planlama ve Okulların Stratejik Planlama Açısından Nitel Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 11(2).
• ÇALIŞKAN MAYA, İ. (2006). AB Sürecinde Türkiye İle AB Ülkeleri Eğitim İstatistiklerinin Karşılaştırması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(4), 375-394.
• ÇOLAK, N. (2009). Eğitim Coğrafyası Bakımından Doğu Anadolu Bölgesi İllerinde Okullaşma Oranları (1980-2000). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Coğrafya Ana Bilim Dalı, Elazığ.
• DEMİR, S. (2006). Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı İnsani Gelişme Endeksi ve Türkiye Açısından Değerlendirme. Devlet Planlama Teşkilatı, Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, Ankara.
• DEVLET PLANLAMA TEŞKİLATI. (2006). Kamu Kuruluşları İçin Stratejik Planlama Kılavuzu, Ankara.
• DEVLET PLANLAMA TEŞKİLATI. Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-2013). Ankara: DPT Yayını.
• EREŞ, F. (2005). Eğitimin Sosyal Faydaları: Türkiye-AB Karşılaştırması. Milli Eğitim Dergisi, 167, 33-42.
• ERGÜN, M. (2011). Eğitim ve Kalkınma. 3. Sosyal Bilimler Sempozyumu. “Bölgesel Kalkınmada Eğitimin Rolü” Diyarbakır: Dicle Üniversitesi Sosyal Araştırmalar Merkezi, s.5-12.
• ERKEKOĞLU, H. (2007). AB’ne Tam Üyelik Sürecinde Türkiye’nin Üye Ülkeler Karşısındaki Göreli Gelişme Düzeyi: Çok Değişkenli İstatistiksel Bir Analiz. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (14) / 2: s. 28-50.
• ESKİCUMALI, A. (2003). Eğitim ve Toplumsal Değişme: Türkiye’nin Değişim Sürecinde Eğitimin Rolü, 1923-1946. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 19(2).
• GEDİKOĞLU, T. (2005). Avrupa Birliği Sürecinde Türk Eğitim Sistemi: Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), s. 66-80.
• GÜNER, S. (2012). Stratejik Yönetim Anlayışı ve Kamu Yönetimi. Türk İdare Dergisi.
• GÜRER, H. (2006). Stratejik Planlamanın Temelleri ve Türk Kamu Yönetiminde Uygulanmasına Yönelik Öneriler. Sayıştay Dergisi, Sayı: 63.
• GÜRSES, D. (2009). İnsani Gelişme ve Türkiye. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 12, Sayı: 21, s. 339-350.
• HESAPÇIOĞLU, M. (1994). İnsan Kaynakları Yönetimi ve Ekonomisi. İstanbul: Beta Yayım Dağıtım A.Ş.
• HOŞGÖRÜR, V. ve G. Gezgin. (2005) Ekonomik ve Sosyal Kalkınmada Eğitim. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt:II, Sayı:II.
• http://www.haydikizlarokula.org/uygulama_sonuclari_2003.php
• IŞIK, H. ve A. AYPAY (2004). Eğitimde Stratejik Plan Geliştirme Sürecinde Karşılaşılan Sorunlar: Çanakkale İlinde Yapılan Bir İnceleme. Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt: 24, Sayı: 3, s.349-363
• KARAGÜL, M. (2002). Beşeri Sermayenin İktisadi Gelişmedeki Rolü ve Türkiye Modeli. Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi Yayını.
• KARAKUŞ, M. (2004). Lisansüstü Eğitim İçin Başvuran Öğrencilerin Üniversitedeki Akademik Başarıları İle LES Puanları Arasındaki İlişki. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
• KARASAR, N. (1995). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• KAVAK, Y. (2010). 2050’ye Doğru Nüfusbilim ve Yönetim: Eğitim Sistemine Bakış. TÜSIAD
• KAYA, Y. K. (1995). Kalkınma da Eğitimin Rolü. Abece, 102, s. 60-68. http://www.egitim.aku.edu.tr/ykkaya.htm
• KOCABAŞ, İ., ALADAĞ, S. ve YAVUZALP, N. (2004). Eğitim Sistemimizdeki Okullaşma Oranlarının Analizi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
• KORKUT, H. (2001). Sorgulanan Yükseköğretim. Ankara: Nobel Yayınevi.
• KÜÇÜKER, E. (2012). Türkiye’de Kalkınma Planları Kapsamında Yapılan Eğitim Planlarının Analizi.Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(1), 9-26.
• KÜÇÜKER, E. (2010). Türkiye’de Eğitim Planlaması Neyi Hedefliyor? International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 11-13 November, Antalya.
• KÜÇÜKSÜLEYMANOĞLU, R. (2007). İlköğretim Örgütlerinde Stratejik Planlama Süreci: Bir Örnek Olay İncelemesi. Eğitimde Politika Analizleri ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 2(1).
• MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI. (2012). MEB Eğitim İstatistikler Örgün Eğitim 2011- 2012.
• …………………………….MEİS Sorgu Modülü (mebbis.meb.gov.tr)
• MUTLU, L. (1997). Eğitim Düşünceleri Dünyada ve Türkiye’de Yükseköğretim. İstanbul: Ana Yayıncılık ve Sanat Ürünleri Pazarlama.
• OECD. (2012). Education at a Glance 2012. OECD Indicators.
• ONARAN, Z. A. (2005). AB Sürecinde Eğitim ve Eğitimin Ekonomiye Etkisi (Türkiye- Avrupa Analizi), Milli Eğitim Dergisi, 33(167).
• ÖZMUSUL, M. (2012). Eğitim ve Yetiştirme 2020 Stratejisi: Hedef Göstergelere Göre Ülkelerin Durumu. Journal of European Education, 2(1).
• PERAN, T.ve BİLİR, Y. (2007). Kalkınmada İtici Bir Güç: Eğitim. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 132-141.
• STEVENS, P. ve WEALE, M. (2003). Education and Economic Growth. National Institute of Economic and Social Research, London.
• ŞAHİN, S. ve ASLAN, N. (2008). İlköğretim Okul Yöneticilerinin Stratejik Planlamaya İlişkin Görüşleri Üzerine Nitel Bir Çalışma (Gaziantep İli Örneği). Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 172-189.
• ŞAHİN, E. ve ÖZTEKE, H. Ç. (2003). 1980-2000 Yılları Arası Hükümet Programlarında İlköğretim. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XVII(1)
• TAŞ, U. (2007). Türkiye’de Kalkınma Planları Işığında Eğitimin Kalkınmadaki Rolü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Ana Bilim Dalı.
• TÜİK. (2010). Türkiye İstatistik Kurumu 2010 ADNKS (Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi).
• TUNÇ, M. (1997). Kalkınmada İnsan Sermayesi Yaklaşımları ve Türkiye’de İnsan Sermayesi Boyutunun Analizi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• TÜRK, E. ve ÜNSAL, N. (2007). Milli Eğitim Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı. Eğitimde Stratejik Planlama.
• TÜRKMEN, F. (2002). Eğitimin Ekonomik ve Sosyal Faydaları ve Türkiye’de Eğitim-Ekonomik Büyüme İlişkisinin Araştırılması. Ankara: DPT, Uzmanlık Tezi. Yayın no: DPT:2665.
• TÜRKMEN, B. ve ERGÜN, M. (1997). Türkiye’de Eğitim Planlaması ve Sorunları, Kastamonu Eğitim Dergisi, 3(4).
• ÜNSAL, N. (2008). Milli Eğitim Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı. MEB Stratejik Planlama Süreci (Bilgi Notu), Ankara.
• YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.