Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ARKEOLOJİ VE SANAT TARİHİ NEREDE BAŞLAMALI, NEREDE BİTMELİDİR?

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 4, 2399 - 2410, 15.12.2019

Öz

Arkeoloji
bilimi; eski eserler bilimi olarak da tanımlanır ve geçmişte insan elinden
çıkmış her türlü nesneyi araştıran, bulan, tarif ve tasnif eden ayrıca
anlamlandıran bir bilim dalı olarak tanımlanır.



Sanat
tarihi ise görsel sanatların tarihsel evrimini inceleyen bir alandır. Hem sanat
tarihi hem de arkeoloji maddi kültür ile ilgilidir, ancak sadece belirli
nesneler sanat tarihine uygun olarak düşünülür. Bu iki disiplin arasındaki
ayrım hangi eserlerin hangi kategoriye dâhil edileceği hakkında çok zor bir
kararı da vermeyi gerektirecektir. Hangi nesnelerin veya eserlerin estetik
değere sahip olduğuna karar vermek kolay bir iş değildir. Bu gibi nedenlerden
dolayı sanat tarihi tanımı, arkeolojisinin disiplini ile birçok açıdan
örtüşmesine neden olmaktadır. 



Arkeoloji
Bilimi giderek Sanat Tarihi alanından uzaklaşmaktadır. Yakın bir gelecekte
arkeoloji tamamen sanat ve estetikten çok insanoğlunun dününü araştıran, bulan,
açığa çıkartan, belgeleyen ve tasnif eden bir bilim dalı olacaktır. Böylece
“Osmanlı Dönemi Kalıntılarını” Sanat Tarihçiler mi, yoksa Arkeologlar mı
kazmalıdır veya “Osmanlı Arkeolojisi”, Arkeolojinin mi yoksa Sanat Tarihinin mi
alt uzmanlık alanı olmalıdır gibi tartışmalar kendiliğinden ortadan
kalkacaktır.

Kaynakça

  • Çal, H. (2014). Türkiye’de sanat tarihinin durumu. 21. Yüzyılda Sosyal Bilimler Türkoloji Yazıları, 7(21), 85-114.
  • Engelmark R. and Linderholm, J. (1997). The role of environmental archaelogy; To measure- to interpret, or both?. Proceeding of the VII Nordic Conference on the Application of Scientific Methodsin Archaelogy, 1996 in Iskos-Helsinki, 9-13.
  • Freedberg, D. (1994). Context, visuality, and the object of art history. ArtB, 76(3), 394-396.
  • Meyer, L. (1987). Toward a theory of style. Lang. B. (ed.) In The concept of style (Ithaca) (p. 21-71).
  • Ridgway, B. S. (1986). The state of research on ancient art. ArtB, 68, 7-23.
  • Timothy, T., Vickers, M., Morphy, H., Smith, R.R.R. and Renfrew, C. (1994). Is there a place for aesthetics in archaeology?. CAJ, 4(2), 249-269.
  • Taylor, T., Vickers, M., Morphy, H., Smith, R.R.R., Renfrew, C. (1994). Vewpoint: Is there a place for aesthetics in archaeology?. Cambridge Archaeology, (4), 249-269.
  • Tütüncü-Çağlar, F. (2017). The historiography of Ottoman archaeology: A terra incognita for Turkish archaeologist. Cihannüma Tarih ve Coğrafya Araştırmaları Dergisi, III(1), 109-122.
  • Wicker, N. L. (1999). Archaeology and art history: Common ground for the new millenniumi Medieval Archaeology, 43(1), 161-171.
  • Wölfflin, H. (1950). Principles of art history. M.D. Hottinger (trans.), New York.
Toplam 10 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Derya Şahin Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 15 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 20 Temmuz 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 8 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Şahin, D. (2019). ARKEOLOJİ VE SANAT TARİHİ NEREDE BAŞLAMALI, NEREDE BİTMELİDİR?. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 8(4), 2399-2410.

27712  27714 27715