Öz
Klasik Türk Edebiyatı sahasında manzum olarak kaleme alınan eserlerin büyük bir kısmı muhteva olarak Hz. Peygamber sevgisi etrafında teşekkül etmiştir. Hz. Peygamber, başta na’tlar olmak üzere, siyer, hilye, şemâil, mevlid, mi’râc-nâme, hicret-nâme gibi çeşitli türlerdeki eserlerle anlatılmıştır. Klasik Türk Edebiyatında edebî şahsiyetler, eserlerinde Hz. Peygamber’e sevgi ile birlikte onun neslini devam ettiren Hz. Fatıma, Hz. Ali ile oğulları Hasan ve Hüseyin’e muhabbeti de önemsemişlerdir. Hz. Muhammed’e inanma ve duyulan sevginin bir sonucu olan Ehl-i Beyt’e muhabbet, asırlar boyunca Klasik Türk Edebiyatında önemli bir konu olmuştur. Bu çalışmada Bağdatlı Rûhî Dîvânı’nda Ehl-i Beyt’e duyulan sevgi ve saygı söz konusu edilmiş; başta Hz. Peygamber olmak üzere, anılan ailenin mensuplarından Hz. Ali ve Hz. Hüseyin hakkında yazılmış şiirler ele alınıp incelenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ak, C. (2001). Bağdatlı Rûhî Dîvânı (Karşılaştırmalı Metin) Cilt I-II. Bursa: Uludağ Üniversitesi Yayınları.
- Albayrak Sak, V. (2015). Nâbî’nin Hayriyye’sinde Hz. Peygamber. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(2), 584-598.
- Devellioğlu, F. (2002). Osmânlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat. Ankara: Aydın Kitabevi Yayınları.
- Kanar, M. (2013). Büyük Farsça Türkçe Sözlük. İstanbul: Say Yayınları.
- Kur’ân-ı Kerîm, ve Açıklamalı Meâli (1997). (Hazırlayan: Hayrettin Karaman-Alî Özek-İbrahim Kâfi Dönmez-Mustafâ Çağrıcı-Sadrettin Gümüş-Alî Turgut) Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
- Külliyât-ı Eş‘âr-ı Rûhî-i Bağdâdî, 1287/1870.
- Söylemez, İ. (2015). Edebiyatımızda Ehl-i Beyt Sevgisi Çerçevesinde Seyfullah Nizamoğlu Divanı. Yakın Doğu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1(1), 83-96.
- Şemseddîn Sâmî (1999). Kâmûs-ı Türkî. İstanbul: Çağrı Yayınları.
- Yıldıran Sarıkaya, M. (2007).Türk-İslâm Edebiyâtında Ehl-i Beyt ve muâdili kavramları şiire taşıma geleneği. Marmara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 32(1), 89-126.
Öz
Kaynakça
- Ak, C. (2001). Bağdatlı Rûhî Dîvânı (Karşılaştırmalı Metin) Cilt I-II. Bursa: Uludağ Üniversitesi Yayınları.
- Albayrak Sak, V. (2015). Nâbî’nin Hayriyye’sinde Hz. Peygamber. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(2), 584-598.
- Devellioğlu, F. (2002). Osmânlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat. Ankara: Aydın Kitabevi Yayınları.
- Kanar, M. (2013). Büyük Farsça Türkçe Sözlük. İstanbul: Say Yayınları.
- Kur’ân-ı Kerîm, ve Açıklamalı Meâli (1997). (Hazırlayan: Hayrettin Karaman-Alî Özek-İbrahim Kâfi Dönmez-Mustafâ Çağrıcı-Sadrettin Gümüş-Alî Turgut) Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
- Külliyât-ı Eş‘âr-ı Rûhî-i Bağdâdî, 1287/1870.
- Söylemez, İ. (2015). Edebiyatımızda Ehl-i Beyt Sevgisi Çerçevesinde Seyfullah Nizamoğlu Divanı. Yakın Doğu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1(1), 83-96.
- Şemseddîn Sâmî (1999). Kâmûs-ı Türkî. İstanbul: Çağrı Yayınları.
- Yıldıran Sarıkaya, M. (2007).Türk-İslâm Edebiyâtında Ehl-i Beyt ve muâdili kavramları şiire taşıma geleneği. Marmara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 32(1), 89-126.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 25 Nisan 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 9 Sayı: 1 |
