TÜRKİYE KOROLAR ŞENLİĞİ’NDE SESLENDİRİLEN ÇOKSESLİ TÜRK MÜZİĞİ ESERLERİNİN BESTECİ, YÖRE, MAKAM VE ÖLÇÜ YAPISI BAKIMINDAN ANALİZİ

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 1, 399 - 412, 15.03.2021

Zeynep Yadigaroğlu Pınar Şahin

Öz

Bu araştırma, 2010-2018 yılları arasında Türkiye Korolar Şenliği’ne katılan koroların seslendirdikleri Çok Sesli Türk Müziği eserlerini ve genel özelliklerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmadaki veriler belge tarama yöntemi kullanılarak, belirtilen yıllar arasında sahneye çıkan koroların konser programlarının incelenmesiyle elde edilmiştir. Elde edilen veriler sonucunda koroların; yıllara göre hangi eserleri ne sıklıkla seslendirdikleri, seslendirilen eserleri besteleyen ya da düzenleyenler, eserlerin yöre ve makamları ile ölçü yapıları saptanmıştır. Veri toplama araçları ile elde edilen bulgular öncelikle gruplandırılmış ve sayısal verilere dönüştürülerek frekans ve yüzde hesaplama gibi temel istatistiki yöntemlerle analiz edilmiştir. Bu bulgulara göre, 2010-2018 yılları arasında Türkiye Korolar Şenliği’nde seslendirilen 68 eser adı belirlenmiş olup; bu eserlerin besteci/düzenlemecilerinin ağırlıklı olarak V. Kuşak besteciler olduğu, Türk Halk Müziği eserlerinin ağırlıklı olarak İç Anadolu Bölgesi’ne ait olduğu, eserlerin büyük ölçüde hicaz makamı olduğu, ritmik yapı bakımından ise ağırlıklı olarak 4/4’lük ölçü rakamının kullanıldığı görülmüştür. Elde edilen bulgular doğrultusunda sonuç ve önerilere yer verilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Koro, Türkiye Korolar Şenliği, çok sesli Türk müziği eserleri

Kaynakça

• Albuz, A. (2011). Türk müziğinde çokseslilik yaklaşımları. İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 1(1), 51-66.
• Apaydın, M. (2001, 1-3 Kasım). Koro ile müzik eğitiminin toplumun müziksel düzeyini geliştirmedeki yeri ve önemi. I. Ulusal Koro Eğitimi ve Yönetimi Sempozyumu, Ankara, Türkiye.
• Apaydın, M. (2014, 5-8 Kasım). Dünya koro edebiyatının neresindeyiz?. Kuruluşunun 90. Yılı’nda Musiki Muallim Mektebi Cumhuriyetin Müzik Serüveni Sempozyumu, Afyon, Türkiye.
• Arzuman, E. E. (2019). Türkiye korolar şenliği’nin koro türleri açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aydoğan. S. (2005). Koro şarkıları ve türküleri. Ankara: Arkadaş.
• Çevik, S. (2019). Koro eğitimi ve yönetimi. (3.basım). Ankara: Müzik Eğitimi.
• Değer, A. Ç. (2005). Çağdaş Türk bestecilerinin çoksesli koro eserlerine yönelik analitik yaklaşımlı bir çalışma modeli. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Egüz, S. (1981). Koro eğitimi ve yönetimi. Ankara: Ayyıldız.
• Gökçe, M. (2007). Koro müziğinin toplumsal işlevleri açısından Türkiye korolar şenliğinin kazandırışları. http://www.muzikegitimcileri.net
• Göncü, İ.Ö. ve Azmioğlu, S.S. (2018). Türkiye’deki koro şenlik/festivallerinin Türk koro müziği’ne katkılarının incelenmesi. Turkish Studies Social Sciences, 13(10), 833-844.
• Halvaşi, B. (2017) Koro eğitiminde dil varyasyonları ve yöresel dilin etkileri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 6(3), 1881-1895.
• İlyasoğlu, E. (2007). 71 Türk bestecisi. İstanbul: Pan.
• Özmen, A. (2013). Beşinci kuşak ve sonrası Türk bestecilerinin çoksesli koro eserlerinin ritmik ve melodik yönden incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Say, A. (2016). Türkiye korolar şenliği’ni yüceltenler. http://www.sanattanyansimalar.com/yazarlar/ ahmet-say/turkiye-korolar-senligi-ni-yuceltenler/1055
• Şanal, A. M. (2011). Çoksesli koroda şarkı söylemenin psikolojik ve fizyolojik etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Türk Dil Kurumu. (2009). Türkçe sözlük. Ankara: T.D.K.
• Uçan, A. (2001, 1-3 Kasım). İnsan, müzik, koro ve koro eğitiminin temelleri. I. Ulusal Koro Eğitimi ve Yönetimi Sempozyumu, Ankara, Türkiye.
• Türkiye Korolar Şenliği Kitapçıkları (2010-11-12-13-14-15-16-17-18).