A LOOK AT THE MUSICAL LANGUAGE OF JEAN FRANÇOIS SUDRE’S “LANGUE MUSICALE UNIVERSELLE” (“SOL RE SOL”)

Yıl 2024, Cilt: 13 Sayı: 1, 410 - 426, 15.03.2024

Mihriban Mammadalıyev

https://doi.org/10.7884/teke.1351315

Öz

In this study, the historical dimension, usage patterns, notation, and communication methods of Jean François Sudre’s “Langue Musicale Universelle” (“Sol Re Sol”), an artificial musical language, have been discussed. The aim of the research is to bring this forgotten musical language back into the spotlight, while also exploring Sudre’s idea of the universality of music and evaluating the benefits and limitations of this musical language. A qualitative method was used in the study, and a literature review was conducted. In the findings section, it is indicated that the “Langue Musicale Universelle” (“Sol Re Sol”) musical language consists of seven notes that are all part of the major scale. This musical language can be expressed in writing, by reading solfège, through singing, playing musical instruments, encoding with codes, hand gestures, drawings, colors, and other communication tools. Furthermore, it is observed that there exists a universal musical language accessible to individuals with visual, speech, or hearing impairments. Sudre

Anahtar Kelimeler

Music language, artificial language, universal music language, sign language

JEAN FRANÇOIS SUDRE’NİN “LANGUE MUSICALE UNIVERSELLE” (“SOL RE SOL”) MÜZİK DİLİNE BİR BAKIŞ

Öz

Bu çalışmada, Jean François Sudre’nın “Langue Musicale Universelle” (“Sol Re Sol”) yapay müzik dilinin tarihsel boyutu, kullanım şekilleri, yazımı ve iletişim araçları ele alınmıştır. Araştırmanın amacı, unutulmuş olan bu müzik dilini tekrar gündeme getirmek, aynı zamanda Sudre tarafından öne sürülen müziğin evrenselliği fikrini araştırmak ve bu müzik dilinin yararları ile kısıtlılıklarını ele alarak değerlendirmektir. Çalışmada nitel yöntem kullanılmış olup literatür taraması yapılmıştır. Bulgular bölümünde “Langue Musicale Universelle” (“Sol Re Sol”) müzik dilinin sözlerinin tümünün majör dizisinde yer alan yedi nota ile oluştuğu belirtilmiştir. Bu müzik dili yazarak, solfej okuyarak, şarkı söyleyerek, müzik aletlerinde icra ederek, şifrelerle kodlayarak; el hareketleriyle, çizimlerle, renklerle ve diğer iletişim araçlarıyla ifade edilebilmektedir. Ayrıca, görme, konuşma veya işitme engelli bireylerin erişebileceği evrensel bir müzik dilinin olduğu görülmektedir. Sudre tarafından müziğin evrensel bir dil olduğu düşüncesi iddia edilmiş olup sonuç bölümünde konuyla ilgili eleştirel bir değerlendirme yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Müzik dili, yapay dil, evrensel müzik dili, işaret dili

Kaynakça

• Arom, S. Bickerton, D. Brown, S. Dissanayake, E. Nettl, B. vd. (2001). The origins of music. (N. Wallin, B. Merker, & S. Brown, Dü) Bradford Books.
• Babaç, E. ve Yıldız, G. (2018). Dil gelişiminde müziğin yeri. NWSA Fine Arts 13(1), 10-22. doi: http://dx.doi.org/10.12739/NWSA.2018.13.1.D0211
• Collins, P. (2001). Banvard’s folly. New-York: Macmillan.
• Courtin, M. (1829). Encyclopedie moderne. C 16, Paris: Imprimerie Moreau.
• Curwen, J. (1872). The standard course of lessons and exercises in the Tonic Sol-fa method of teaching music. (New edition, Re-written b.), London: Tonic Sol-fa agency.
• Çifçi, M. (2006). Argonun niteliği ve argoya bakış açımız. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi / Journal of Turkish World Studies, 6(2), 297-301.
• d’Olivet, F. (1896). La musique. (R. Philipon, Dü.), Paris: L’Initiation.
• Dulicenko, A. (1995). Solresol. Nauka i jizn. (3), 90-93.
• Fetis, F. (1867). Bibliographie generale de la musique. Paris: Librairie de firmin Didot freres, fils et Cie, 2. Baskı.
• Fink, A. (2020). Conducting research literature reviews. Los Angeles, USA: Sage publications, 5. Baskı.
• Gajewski, B. (1902). Grammar of Solresol. La Chaux - de - Fonds: Bibliotheque ESP / Br 271.
• Gajewski, V. ve Kerckhoffs, M. (1886). Langue universelle de Sudre. (H. L. Soudier, Dü.) Edité par Paris, Librairie.
• Gendron, B. (1993). Moldy figs and modernists: Jazz at war (1942-1946). Discourse, 15(3), 130-157.
• Gural, S. (2009). Yazık kak samorazvivayuşayasa sistema. Tomsk: İzdatelstvo Tomskogo universiteta.
• İlkhan, İ. (2013). Ortak ve suni dil üzerine. Von Generation zu Generation: Germanistik Festschrift für Kasım Eğit zum 65. Geburtstag, İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi, 171.
• Jameson, D. (1844). Colour-music. London: Smith, Elder and Co.
• Kaya, E. (2022). Müzik eğitiminde öğretim yaklaşım ve yöntemleri. (E. Kaya, Dü.), Konya: Eğitim Yayınevi, 1. Baskı.
• Kodukhov, V. (2005). Vvedenie v yazıkoznanie. Moscow: Prosveshenie.
• Kulikova, İ. (2016). Teoria proishojdenia yazıka. Mejdunarodnaya naucno-prakticheskaya konferensia “Problemi Sovremennoy Pedagogiki: Teoriya i praktika” (49-51). Stavropol: Stavropolski gosudarstvenniy agrarniy universitet.
• Linden, B. (2014). Music and empire in Britain and India: Identity, internationalism, and crosscultural communication (Palgrave studies in cultural and intellectual history). The North American Conference on British Studies, 53, 544-545. UK.
• McAllester, D. (1971, September). Some Thoughts on "Universals" in World Music. Ethnomusicology, 15(3), 379-380.
• McGrain, M. (1986). Music notation: A manual of modern practice. New York: W.W. Norton & Company, Inc.
• Öztürk, A. (2005). Okul öncesi eğitim kurumlarında ana dili etkinlikleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Piperski, A. (2017). Konstruirovanie yazıkov: Ot Esperanto do Dotrakiyskogo. Moscow: Alpina non- fiction.
• Prokhorov, A. (1988). Sovetski ensiklopediceski slovar. Moscow: Sovetskaya Ensiklopedia.
• Ryabinin, A. (2007). Sakralnoe na tradisionom vostoke. Moscow: İV RAN.
• Sams, E. (1979). Musical cryptography. Cryptologia, 3(4), s. 193-201.
• Shamey, R. (2015). Newton, (Sir) Isaac. Color Science and Imaging Laboratory College of Textiles North Carolina State University, 6. https://doi.org/10.1007/978-3-642-27851-8_364-1
• Stephen, S. (1887). A musical telephone of half a century ago. The Monthly Musical Record, 17(201).
• Sudre, J. (1866). Langue Musicale Universelli. France: Imprimerie Mazereau.
• Svadost, E. (1968). Kak voznikaet vseobshi yazık? Moscow: Nauka.
• Tchaikovsky, P. (1989). İzbranie fragmenti pisem, zametok, statey. İjevsk, Udmurtia: Gosudarstveniy muzey-usadba P. İ. Tchaikovsky.