Connection Between Mothers and Hopelessness According to the Person or Place Where the Child is Left to Look at

Yıl 2017, , 93 - 99, 20.06.2017

İzzet Fidancı , Gökçe İşcan İlknur Fidancı Enes Gümüş Özlem Kızıltaş

https://doi.org/10.21763/tjfmpc.317787

Öz

Objective: The objective in this study
was to evaluate and compare the psychological conditions and hopelessness of
mothers leaving their children to babysitters, relatives or nurseries before
elementary school. Material and Method: The research was made after
taking written consent from the 362 mothers referring to Family Physician
polyclinic between January 2016 and January 2017, have a single child under
seven years of age, leaving their children to babysitters, relatives or nurseries
and accepting to participate in the study. A form including personal
information and Beck Hopelessness Scale were completed by the participants.
SPSS 20 IBM Statistics Versiyon 20.0 statistics program was used to analyze
data. Findings: Our study was completed with a total of 326 female
participants. Babysitters were most commonly preferred by the mothers in our
study (37.4%). When occupational groups were considered, non-employed
participants had a higher Beck hopelessness scale score compared to other
employed groups (p=0.035). Scale scores were found higher in participants
leaving their children to babysitters than those leaving to the nursery or
relatives (p=0.040). Compared to other groups, median age was higher in those
not feeling hopeless and lower in those experiencing average level of
hopelessness (p<0.001). Result: The psychological affect of leaving
their children to babysitters, relatives or nurseries before elementary school
should be evaluated for the mothers. Regardless of the place they leave their
children, several precautions should be taken to preserve the psychological
health of especially young mothers, mainly by providing them to spend the time
efficiently with their children as much as possible.

Amaç: Bu çalışmada,
ilköğretim öncesi çocuklarını bırakıldığı kişi veya yere göre annenin
umutsuzluk durumunun değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem:
Araştırmaya, Ocak 2016 – Ocak 2017 tarihleri arasında Aile Hekimliği
polikliniğine başvuran, 7 yaşından küçük tek çocuğu olan ve çocuğunu bakıcı,
akraba veya kreşe bırakan annelerden, çalışmaya katılmayı kabul eden 326
annenin yazılı onamı alındıktan sonra, kişisel bilgiler içeren form ve Beck
Umutsuzluk Ölçeği doldurularak yürütüldü. Veriler IBM Statistics Versiyon 20.0
istatistik programı ile analiz edildi. Bulgular: Çalışmamız toplamda 326
kadın (yaş:30,1±6,3) ile tamamlanmıştır. Çalışmamızdaki bireylerin çocuklarını
nereye bıraktıkları incelediğinde, en yüksek sıklıkla bakıcıya bıraktıkları
gözlemlenmiştir (%37,4). Meslek grupları içerisinde, herhangi bir işte
çalışmayanlarda Beck Umutsuzluk Ölçek puanı, diğer çalışan gruplarından daha
yüksek bulunmuştur (p=0,035). Çocuğunu bakıcıya bırakanlarda ölçek puanları,
kreş ya da akrabalarına bırakanlardan daha yüksek bulunmuştur (p=0,040).
Umutsuzluk yaşamayanlarda ortalama yaş, diğer gruplardan daha yüksek iken, orta
düzeyde umutsuzluk yaşayanlarda ortalama yaş, diğer gruplardan daha düşük
olarak bulunmuştur (p<0,001). Sonuç: İlköğretim öncesi çocuklarını
bakıcı, akraba veya kreşe bırakan annelerin psikolojik olarak etkilenme
durumunun değerlendirilmesi gerekmektedir. Çocuklarını nereye bırakırsa
bıraksınlar, özellikle de genç annelerin ruh sağlıklarının korunması amacıyla,
olabildiğince çocukları ile verimli vakit geçirebilmeleri başta olmak üzere
çeşitli önlemler alınması sağlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Maternal health, child care preferences, hopelessness

Kaynakça

• 1. Gökçearslan Çifci E. Türkiye'de ve dünyada korunmaya ihtiyacı olan çocuklara yönelik hizmetlerin tarihsel gelişimi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi 2009;19(5):53-65.
• 2. Çelik E, Tuğrul B, Yalçın SS. Dört-altı yaşlar arasındaki anaokulu çocuklarının duygusal yüz ifadesiyle kendilerini anne-babalarını ve öğretmenlerini algılaması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2002; 22:29-39.
• 3. Saçkes M. Erken çocukluk eğitiminde önem verilmesi gereken gelişimsel alanlar: anne-baba ve öğretmen önceliklerinin karşılaştırılması. Educational Sciences: Theory&Practice 2013;13(3):1675-1690.
• 4. Savasır, I, Sahin NH. Bilissel-davranısçı terapilerde degerlendirme: sık kullanılan ölçekler. Türk Psikologlar Derneği Yayınları 1997:23-27.
• 5. Ceyhan AA. Ortaöğretim alan öğretmenliği tezsiz yüksek lisans programına devam eden öğretmen adaylarının umutsuzluk düzeylerinin incelenmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 2004; 1:91-101.
• 6. Tanaka E, Sakamoto S, Ono Y, Fujihara S, Kitamura T. Hope-lessness in a community population: factorial structureand psychosocial correlates. TheJournal of Social Psychology 1998;138(5):581-590.
• 7. Moorehouse MJ. Linking maternal employment patterns to mother-child activities and children’s school competence. Developmental Psychology 1991;27(2):295-303.
• 8. Ertem İÖ. İlk üç yaşta gelişimsel sorunları olan çocuklar: üç sorun ve üç çözüm. Özel Eğitim Dergisi 2005;6(2):13-25.
• 9. Dereli E, Koçak N. Okul öncesi eğitime devam eden 4-6 yaş arasındaki çocukların ifade edici dil düzeylerinin bakım tarzı ve anne-baba eğitim düzeyi açısından incelenmesi (Konya ili örneği). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2005; 14:245-253.
• 10. Sayıl M, Uçanok Z, Güre A, Pungello EP. Çalışan ve ilk kez anne olan kadınların bebeklerinin bakımı ve işe geri dönme süreci: ileriye dönük çoklu etkiler. Türk Psikoloji Dergisi 2009;24(64):1-14.
• 11. İnan HZ, Doğan Temur Ö. Babysitters in early childhood: a research on parents' experiences and perspectives on babysitters. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2010;11(2):1–17.
• 12. Kakıcı H, Emeç H, Üçdoğruk Ş. Türkiye’de çalışan kadınların çocuk bakım tercihleri. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Ekonometri ve İstatistik Dergisi 2007; 5:20-40.
• 13. Atay, M., Gündoğar, D. İntihar davranışında risk faktörleri: bir gözden geçirme, Kriz Dergisi 2004;12(3):39-52.
• 14. Üngüren E, Ehtiyar R. Determination of hopelessness typology of student who will work in tourism industry in the future. Electronic Journal of Social Sciences 2008;24(7):201-219.
• 15. Özmen D, Erbay Dündar P, Çetinkaya AÇ, Taşkın O, Özmen E. Hopelessness and factors affecting hopelessness in high school students. Anatolian Journal of Psychiatry 2008; 9:8-15.
• 16. Kılıç M, Şahan-Yılmaz B. Kamu personeli seçme sınavına (kpss) hazırlanan öğretmen adaylarının umutsuzluk ve sosyal destek düzeyleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi 2015;2(3):1-12.
• 17. Argun Y, Özben Ş. İlköğretim öğretmenlerinin umutsuzluk ve tükenmişlik düzeyleri üzerine bir araştırma. Ege Eğitim Dergisi 2003;1(3):36-48.