Passivity, Assertiveness and Aggression Scale-PAAS: Study of Reliability and Validity

Yıl 2016, Cilt: 10 Sayı: 4, 233 - 242, 20.12.2016

Veli Duyan Selahattin Gelbal

https://doi.org/10.21763/tjfmpc.271329

Cited By: 1

Öz

Introduction: Passivity,
assertiveness and aggression are the patterns of communication that people use
to express their emotions and thoughts. In this respect, a need for a valid and
reliable assessment tool for these three communication patterns has arisen. In
order to meet this need, our study seeks to assess validity and reliability of
PAAI (Personal Assertion Analysis Inventory), which was developed by Hedlund ve
Lindqvist (1984)   Methods: This study is conducted with 328 university students with
an average age of 21,03 (SS=2,14). For the language reliability of the scale,
professional translation, reverse translation and consistency of these
translations are examined. For the reliability, test, re-test and Cronbach
Alpha coefficient is calculated, which indicates the internal validity of the
scale items. The total test points and correlations power index is declared
acceptable at 0,20 and above. After calculating the reliability and item selectivity
of each dimension, confirmatory factor analysis is conducted for validity. Results: There are 10 items for each
sub-category within the original scale. Among the model-data consistency
indicators, CFI (0.91), NFI (0.81), AGFI (0.87) values are calculated in the
confirmatory factor analysis. Moreover, the consistency index IFI, which
indicates the probability of SRMR value independently of the sample, is
calculated as   0.91. In addition, the
90% contingent confidence interval of RMSEA value is calculated as 0.042-0.053.
Finally, it is found out that SRMR value (0.053), which indicates the
consistency of the model's standardized error, is acceptable. Conclusion: The findings of the study
show that the PAAI is composed of 3 dimensions: passivity, assertiveness and
aggression and the results are valid and reliable.

Giriş: Edilgenlik,
girişkenlik ve saldırganlık insanların duygu ve düşüncelerini ifade etmede
kullandıkları iletişim kalıplarıdır. Bununla birlikte, insanların edilgenlik,
girişkenlik ve saldırganlık durumlarını geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı
ile değerlendirme gereksinimi hissedilir olmuştur. Bu gereksinimi karşılamak
üzere gerçekleştirilen çalışma, Hedlund ve Lindqvist (1984) tarafından
geliştirilen EGS (Personal Assertion Analysis Inventory) Ölçeği’nin geçerliğini
ve güvenirliğini belirlemeyi amaçlamaktadır. Yöntem: Bu çalışma, yaş ortalaması 21,03 (SS=2,14) olan 328
üniversite öğrencisi üzerinde gerçekleştirilmiştir. Ölçeğin dil geçerliliği
için uzman kanısına dayalı çeviri, ters çeviri ve bu çevirilerin tutarlılığı
incelenmiştir. Güvenirliği için, test-tekrar test ve ölçeği oluşturan
maddelerin iç tutarlılığını veren Cronbach Alpha Katsayısı hesaplanmıştır.
Ölçeği oluşturan maddelerin toplam test puanları ile korelasyonları
hesaplanarak, madde ayırıcılık gücü indeksleri hesaplanmıştır. Madde ayırıcılık
gücü indeksleri, 0,20 ve üzerinde olması kabul edilebilir ölçüt olarak
alınmıştır. Her bir boyuttaki maddelerin oluşturduğu ölçeğin güvenirliği ve
madde ayırıcılıkları hesapladıktan sonra, geçerlilik için doğrulayıcı faktör
analizi yapılmıştır. Bulgular:
Ölçeği oluşturan üç alt boyut için 10’ar madde, ölçeğin orijinalinde
belirlenmiştir. Doğrulayıcı faktör analizinde, model-veri uyumu
göstergelerinden olan CFI (0.91), NFI (0.81), AGFI (0.87) değerleri
bulunmuştur. Ayrıca, örneklemden bağımsız olarak SRMR değerinin olasılığını
veren uyum indeksi IFI değeri 0.91 olarak belirlenmiştir. Ayrıca, RMSEA değerinin
% 90 olasılıklı güven aralığının 0.042-0.053 olduğu saptanmıştır. Son olarak
modelin standartlaştırılmış hatalarına ilişkin, model uyumunu veren SRMR
değerinin (0.053) kabul edilebilir olduğu görülmektedir. Sonuç: Araştırma sonucunda, EGS Ölçeği’nin edilgenlik, girişkenlik
ve saldırganlık olmak üzere üç boyuttan oluştuğu, geçerli ve güvenilir sonuçlar
verdiği belirlenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Passivity, assertiveness, aggression, scale

Kaynakça

• 1. Voltan, NA. Üniversite öğrencilerinin güvengenlik düzeylerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2008;342-350.
• 2. TDK. (2016a). Edilgen. Erişim Tarihi: 15.08.2016 Erişim Adresi: http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.57b1953d20e335.97733382
• 3. Voltan-Acar N, Arıcıoğlu A, Gültekin F, Gençtanırım D. Üniversite Öğrencilerinin Güvengenlik Düzeylerinin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 2008;35:342-350.
• 4. Erdoğdu YM, Oto R. Sokakta çalışan ve çalışmayan çocukların atılganlık ve saldırganlık davranışları açısından karşılaştırılmaları. Kriz Dergisi 2004;12(3):11-23.
• 5. Zimbardo PG, Henderson L. Comorbidity in chronic shyness. Depression and Anxiety 2000; 12:232-237.
• 6. DSM-V-TR, Tanı Ölçütleri. (Çeviren: Ertuğrul Köroğlu). HYB: Ankara. 2013; 334-335.
• 7. TDK. (2016b). Girişken. Erişim Tarihi: 15.08.2016 Erişim Adresi: http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.57b195358ce706.62400403
• 8. Lange A, Jakubowski P. Responsible Assertive Behavior: Cognitive Behavioral Procedures for Trainers. Champaign: Research Press. 1976; 57-91.
• 9. Kirscher SM, Galassi, JP. Person, situational and interactional influences in assertive behavior. Journal of Counseling Psychology 1983; 30:335-360.
• 10. Snyder M. Self-monitoring of expressive behavior. Journal of Personality and Social Psychology 1974;30(4):526-537.
• 11. Dinçer F. Hemşirelik ve Ebelik Öğrencilerinin Benlik Saygısı ve Atılganlık Düzeyleri. Yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Adana. 2008; 77.
• 12. Ockey G. Self-Consciousness and assertiveness as explanatory variables of L2 oral ability: A latent variable approach. Language Learning 2011;61(3):968–989.
• 13. Ateş B. İlköğretim 5.sınıf öğrencilerinin atılganlık puanlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2013;50-66.
• 14. TDK. (2016c). Saldırgan. Erişim Tarihi: 15.08.2016 Erişim Adresi: http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.57b195aed18f06.03416715
• 15. Patterson, M. L. (1982). A sequential functional model of nonverbal exchange. Psychological Review, 89, 231–249.
• 16. Gergen K. Social Psychology. New York. N.Y: Springer- Verlag. 1982;224-235.
• 17. Dökmen Ü. İletişim Çalışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık. 1995; 25.
• 18. Hedlund BL, Lindqvist CU. (1984). The development of an inventory for distinquishing among passive, aggressive, and assertive behavior. Behavioral Assessment 1944;6, 379-390.
• 19. Jöreskog KG, Sörbom D. LISREL 8: Structural Equation Modeling with the SIMPLIS Command Language. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates Publishers. 1993;131.
• 20. Marsh HW, Hocevar DA. New more powerful approach to multitrait-multimethod analyses: Application of second-order confirmatory factor analysis. J Appl Physiol 1988; 73:107-117.
• 21. Anderson JC, Gerbing DW. The effect of sampling error on convergence, improper solutions, and goodness of fit indices for maximum likelihood comfirmatory factor analysis. Psychometrika 1984; 49:155-173.
• 22. Cole DA. Utility of confirmatory factor analysis in test validation research. J Consult Clin Psych 1987; 55:1019-1031.
• 23. Marsh HW, Balla JR, McDonald RP. Goodness-of-fit indices in confirmatory factor analysis: The effect of sample size. Psychological Bulletin 1988; 102:391-410.
• 24. Hu L, Bentler PM. Cut-off criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling 1999;6:1-55.