Objective: The objective in this study
was to evaluate and compare the psychological conditions and hopelessness of
mothers leaving their children to babysitters, relatives or nurseries before
elementary school. Material and Method: The research was made after
taking written consent from the 362 mothers referring to Family Physician
polyclinic between January 2016 and January 2017, have a single child under
seven years of age, leaving their children to babysitters, relatives or nurseries
and accepting to participate in the study. A form including personal
information and Beck Hopelessness Scale were completed by the participants.
SPSS 20 IBM Statistics Versiyon 20.0 statistics program was used to analyze
data. Findings: Our study was completed with a total of 326 female
participants. Babysitters were most commonly preferred by the mothers in our
study (37.4%). When occupational groups were considered, non-employed
participants had a higher Beck hopelessness scale score compared to other
employed groups (p=0.035). Scale scores were found higher in participants
leaving their children to babysitters than those leaving to the nursery or
relatives (p=0.040). Compared to other groups, median age was higher in those
not feeling hopeless and lower in those experiencing average level of
hopelessness (p<0.001). Result: The psychological affect of leaving
their children to babysitters, relatives or nurseries before elementary school
should be evaluated for the mothers. Regardless of the place they leave their
children, several precautions should be taken to preserve the psychological
health of especially young mothers, mainly by providing them to spend the time
efficiently with their children as much as possible.
Amaç: Bu çalışmada,
ilköğretim öncesi çocuklarını bırakıldığı kişi veya yere göre annenin
umutsuzluk durumunun değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem:
Araştırmaya, Ocak 2016 – Ocak 2017 tarihleri arasında Aile Hekimliği
polikliniğine başvuran, 7 yaşından küçük tek çocuğu olan ve çocuğunu bakıcı,
akraba veya kreşe bırakan annelerden, çalışmaya katılmayı kabul eden 326
annenin yazılı onamı alındıktan sonra, kişisel bilgiler içeren form ve Beck
Umutsuzluk Ölçeği doldurularak yürütüldü. Veriler IBM Statistics Versiyon 20.0
istatistik programı ile analiz edildi. Bulgular: Çalışmamız toplamda 326
kadın (yaş:30,1±6,3) ile tamamlanmıştır. Çalışmamızdaki bireylerin çocuklarını
nereye bıraktıkları incelediğinde, en yüksek sıklıkla bakıcıya bıraktıkları
gözlemlenmiştir (%37,4). Meslek grupları içerisinde, herhangi bir işte
çalışmayanlarda Beck Umutsuzluk Ölçek puanı, diğer çalışan gruplarından daha
yüksek bulunmuştur (p=0,035). Çocuğunu bakıcıya bırakanlarda ölçek puanları,
kreş ya da akrabalarına bırakanlardan daha yüksek bulunmuştur (p=0,040).
Umutsuzluk yaşamayanlarda ortalama yaş, diğer gruplardan daha yüksek iken, orta
düzeyde umutsuzluk yaşayanlarda ortalama yaş, diğer gruplardan daha düşük
olarak bulunmuştur (p<0,001). Sonuç: İlköğretim öncesi çocuklarını
bakıcı, akraba veya kreşe bırakan annelerin psikolojik olarak etkilenme
durumunun değerlendirilmesi gerekmektedir. Çocuklarını nereye bırakırsa
bıraksınlar, özellikle de genç annelerin ruh sağlıklarının korunması amacıyla,
olabildiğince çocukları ile verimli vakit geçirebilmeleri başta olmak üzere
çeşitli önlemler alınması sağlanmalıdır.
Bölüm | Orijinal Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Haziran 2017 |
Gönderilme Tarihi | 31 Mayıs 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 11 Sayı: 2 |
Sağlığın ve birinci basamak bakımın anlaşılmasına ve geliştirilmesine katkıda bulunacak yeni bilgilere sahip yazarların İngilizce veya Türkçe makaleleri memnuniyetle karşılanmaktadır.