Atameken, the homeland, is one of the most precious values for a human being. The sacred land, including the ancestral land, birthplace, and homeland, originates from the idea of paradise - a place where the human soul eternally resides. This notion carries a sacred meaning and has been preserved in both our cognitive and artistic memory. Over time, the perception of paradise as the "abode of the soul" has evolved, transforming into the concepts of homeland, ancestral land, and birthplace. In another aspect, it is perceived as a mystical focal point within the vast space of human existence. People regarded it as the “primeval sacred land” (Ilki Tör). Over time, humanity began to drift away from this primeval sacred land. In the worldview of the Kazakh people, a branch of the Turkic nations, there is a belief that a small fragment of the “divine light” within the human soul is transferred to the new land where they settle. That land, imbued with this sacred presence, becomes known as Töretam. The sacred space, defined by the concept of holiness, is a perception shaped by humanity’s ancient beliefs and faiths. It reflects an archetypal belief in the mystical power of certain places, objects, and locations - an understanding that has developed and endured over centuries. This belief originates from mythological narratives, finds expression in folklore, and continues to serve as a source of artistic inspiration. One of the most significant attributes of sacred space is the concept of “Ilki Tör” (Primeval Sacred Land). Considered the origin of the spirit, this notion has undergone transformation in human life, manifesting as “homeland” or "ancestral land." The motifs found in folklore serve as evidence of this transformation. In mythological narratives, this concept is often associated with the “Navel of the Earth” or other sacred places. The notion of a primordial and eternal dwelling place of the soul is evident in the transformation of this mystical world into concepts such as “ancestral land,” “homeland,” and “birthplace”. This article explores the cognitive and folkloric dimensions of the “Ilki Tör – Homeland” connection, analyzing its representations in cultural memory and literary traditions to draw meaningful conclusions.
Ilki Tör Jeryuik (Land of Bliss) ancestral land sacred space poetological model
AR22685428
AR22685428
Ana yurt ve vatan insanoğlu için en önemli değerlerden biridir. Kutsal mekân sayılan ana yurt, memleket veya vatan insanoğlunun zihnindeki bulunan ruhun ebediyen kalacağı cennet kavramıyla başlamış ve kendisine özgü törensel anlamıyla bilişsel ve görsel belleğimizde korunagelmiş bir kavramdır. Olağanüstü güzel bir mekân sayılan cennet, aslında insan ruhunun başlangıçtaki bengilik yurdu olması gereken yerdir. Ruhun yurdu kabul edilen cennetin nitelikleri bilişsel evrimde dönüşüme uğrayarak ana yurt, memleket, vatan kavramlarında yeniden vücut bulmuştur. Öte yandan insanoğluna özgü yekpare uzamın sihirli ve gizemli bir noktası olarak görülmeye devam etmiştir. Dolayısıyla insanlar burayı “ilki tör” yani “ilk tör, ilk yurt” olarak tanımışlardır. Türk uluslarından biri olan Kazakların millî dünya görüşüne göre yaratıcının insan ruhundaki nuru veya o nurun küçücük parçası insanoğlunun gelip yerleştiği yere de geçmiş ve burası Töretam diye adlandırılmıştır. Bu da yüzyıllar içinde oluşup korunagelmiş, belli bir mekân, varlık ve yerde gizemli güç bulunduğunu varsayma temeline dayanan arketipik bir inanıştır. Bu inanış önce mitolojik anlatılarda, sonra da folklorik verimlerde tezahür etmiş, ardından sanatsal yaratımın kaynağına dönüşerek varlığını sürdürmüştür. Kutsal mekânın en önemli ayırt edici özelliği “ilki tör” yani “ilk yurt” kavramıdır. Ruhun kaynağı sayılan bu kavramın, insanoğlunun hayatında “öz yurt”, “ana vatan” kavramlarına dönüştüğüne folklor verimlerindeki örgeler birer örnektir. Konargöçerlerin “Tuwğan jer – altın besik / Öz yurt altın beşik.” atasözü bu önemli kavramı bütün çıplağıyla ortaya koymakta ve söz konusu ruh mekânın modeli olduğunu göstermektedir. Mitolojik anlatılarda bu tür özellikler “yer merkezi”nde veya kutsal yerlerde bulunur. Ruhun başlangıçtaki bengilik mekânı olarak olağanüstü âlemin bu dünyada “atajurt / ana yurt, tuwğan jer / öz yurt, kindik qanı tamğan jer / göbek kanı tamlayan yer” biçiminde tezahür etmesi de bunun kanıtıdır. Bu makalede söz konusu “ilki tör” ile “tuwğan jer” kavramlarının bilişsel ilişkisi ve folklorik kaynakları ele alınıp çeşitli çıkarımlar yapılmaktadır.
AR22685428
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Türk Halk Edebiyatı, Türkiye Dışındaki Türk Halk Bilimi |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Proje Numarası | AR22685428 |
| Gönderilme Tarihi | 27 Haziran 2025 |
| Kabul Tarihi | 2 Aralık 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 18 Aralık 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 116 |
Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi'nde yayımlanan makaleler Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International lisansı ile lisanslanmıştır.