Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Taş ve Melek: Kadı Burhaneddin’in Bir Beytini Anlamlandırmak

Yıl 2024, Sayı: 51, 227 - 242, 16.07.2024

Öz

Bu makalede Anadolu’da gelişen edebiyatın öncü isimlerinden şair, fakih ve devlet adamı Kadı Burhaneddin’in şiir dünyası ele alınacak; şairin metinlerarasılık ile kültürel birikimi Türkçeye nasıl aktardığı ve şiirin anlam dünyası içerisinde onu ne şekilde kullandığı gösterilmeye çalışılacak ve divanında geçen bir beyit üzerinden özellikle kısas ı enbiyâ ve acâibü’l mahlukât literatürü ile Fars şiirinin mecazlarının Kadı Burhaneddin’de nasıl karşılık bulduğuna işaret edilecektir. Bu bağlamda Kadı Burhaneddin’in 1166 numaralı gazelinin beşinci beytinde geçen “ferişte” ve “hacer” kelimeleri arasındaki ilişki üzerinde durulacak, beytin çok katmanlı yapısı içerisinde bu kelimelerin şair tarafından bilinçli bir şekilde tercih edildiği ortaya konacaktır. Beytin anlamlandırılması için bu iki kelime arasındaki ilişki klasik kaynaklara atıfla açıklanmaya çalışılacaktır. Böylelikle Kadı Burhaneddin’in Türkçe şiir söylerken İslam kültürünün ortak anlatılarına atıf yapma biçimi irdelenecektir. Bunları yaparken de Kadı Burhanedddin’in şiirinde dönemin sosyal hayatının yansımaları ele alınıp onun özellikle ahi kültürü ile ilişkisinin şiirine nasıl yansıdığı üzerinde durulacaktır

Kaynakça

  • ALGAR, Hamid, “Şed”, TDV İslâm Ansiklopedisi, İstanbul 2010, 38, 405 6.
  • Altıparmak Muhammed Efendi’nin Delâil i Nübüvvet i Muhammedî ve Şemâil i Fütüvvet i Ahmedî Adlı Siyeri, haz. Ekrem Sakar, Palet Yayınları, Konya 2023.
  • ÇAĞATAY, Neşet, Bir Türk Kurumu Olan Ahilik, Türk Tarih Kurumu, Ankara 1989.
  • DEMİREL, Kemal, 14. Yüzyılda Bir Türk Dehası Kadı Burhaneddin, Epsilon Yayıncılık, İstanbul 2006.
  • Dîvân ı Hâfız ı Şîrâzî, thk. Seyyid Ebu’l Kâsım Encevî i Şîrâzî, Çâphâne i İlmî, Tahran 1345.
  • HACIGÖKMEN, Mehmet Ali, “Kadı Burhaneddin Devletinde Ahilerin Faaliyetleri”, IV. Kayseri ve Yöresi Tarih Sempozyumu Bildirileri, 10 11 Nisan 2003, 2003, 267 74.
  • İki Fütüvvetnâme, haz. M. Fatih Köksal, Bünyamin Ayçiçeği, T.C. Ticaret Bakanlığı, Ankara 2020.
  • Kadı Burhaneddin, Kadı Burhaneddin Divanı, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, İstanbul 1980.
  • KARATAŞ, Ahmet, “Türk İslam Kültür ve Edebiyatında Kısas ı Enbiyâ Türü”, Diyanet İlmi Dergi XLIX/3, 2013, 113 26.
  • KAVAKLIYAZI, Ahmet, “Kadı Burhaneddin’i Anlamak: Divanındaki Bazı Tabirlerin Çözümlenmesi”, Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 56, 21 Aralık 2022, 307 27. https://doi.org/10.21563/sutad.1222351.
  • KAYMAZ, Zeki, “Kadı Burhaneddin Divanı’ndaki Bir Gazel Üzerine”, Aydın Türklük Bilgisi Dergisi VII/12, 2021, 141 50.
  • KAYMAZ, Zeki, “Tıpkıbasımının Yeniden Yayınlanması Münasebetiyle Kadı Burhaneddin Divanı’nda Yeni Okuyuşlar = New Reading in the ‘Divan of Kadı Burhaneddin’ upon the Republishing of its Facsimile”, Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi V/4, 2021, 1632 45.
  • KÖKSAL, M. Fatih, “Kadı Burhaneddin Divanında Nazım Şekilleri ile İlgili Bazı Tespitler”, Kayseri ve Yöresi Kültür, Sanat ve Edebiyat Bilgi Şöleni I, 2001, 465 72.
  • LEVEND, Âgah Sırrı, Divan Edebiyatı: Kelimeler ve Remizler, Mazmunlar ve Mefhumlar, Enderun Kitabevi, İstanbul 1984.
  • Muhammed b. Ya’kûb el Küleynî, el Fürû’ mine’l Kâfî, II, nşr. Muhammed Cafer Şemsüddin, Dâru’t Te’âruf li’l Matbûât, Beyrut 1413/1992.
  • Seyyid Muhammed Razavî, Fütüvvetnâme i Kebîr, haz. Nedim Aydın, İber Yayınları, İstanbul 2023.
  • ŞENTÜRK, Ahmet Atilla, Osmanlı Şiiri Kılavuzu: Hâb hindî, Osmanlı Edebiyatı Araştırmaları Merkezi (OSEDAM), İstanbul 2022.
  • TARLAN, Ali Nihad, “Kadı Burhaneddin’de Tasavvuf (Bir Gazelinin Şerhi)”, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi VIII, 1958, 8 15.
  • TARLAN, Ali Nihad, “Kadı Burhaneddin’de Tasavvuf III (Bir Gazelinin Şerhi)”, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi X, 1960, 1 4.
  • TARLAN, Ali Nihad, “Kadı Burhaneddinde Tasavvuf IV [1]”, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi XI, 1961, 19 24.
  • Tercüme i Acâ’ibü’l mahlûkât (İnceleme Metin Dizin), haz. Bekir Sarıkaya, Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı Yayınları, İstanbul 2019.
  • TÖREN, Hatice, “Kadı Burhaneddin Divanında Bazı Yeni Okuyuşlar”, İlmî Araştırmalar, 9, 2000, 209 19.
  • TÖREN, Hatice, “Kadı Burhâneddin (Edebî ve Tasavvufî Şahsiyeti)”, TDV İslâm Ansiklopedisi, İstanbul 2001, 24, 75 76.
  • Yazıcıoğlu Ahmed Bîcân and His Envârü’l Âşıkîn (Introduction and Critical Edition), haz. Abdullah Uğur, Doğu Dilleri ve Edebiyatlarının Kaynakları 140, Harvard University Press, Cambridge 2019.
  • YILDIZ, Mustafa, “Kadı Burhaneddin Divanında ‘Benze ’ Fiilinin Sıra Dışı Kullanımı”, Türkiyat Araştırmaları Dergisi = Journal of Studies in Turkology, 37, 2015, 247 61.
  • Yûnus Emre, Yûnus Emre ve Dîvân’ı, haz. Orhan Kemal Tavukçu, 1. bsk., VakıfBank Kültür Yayınları, İstanbul 2022.
  • YÜCEL, Bilâl, “Kadı Burhaneddin’in Türk Dili Tarihindeki Yeri Üzerine”, Kayseri ve Yöresi Kültür, Sanat ve Edebiyat Bilgi Şöleni 12 13 Nisan 2001-Bildiriler II, 2001, 813 23.
  • YÜCEL, Yaşar, Kadı Burhaneddin, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, Ankara 1987.

Stone and Angel: Making Sense of a Couplet by Kadı Burhaneddin

Yıl 2024, Sayı: 51, 227 - 242, 16.07.2024

Öz

In this article, the world of poetry of Kadı Burhaneddin, one of the important names and pioneers of the developing literature in Anatolia, who was both a poet, a jurist and a state administrator, will be discussed. It will be tried to show how the poet carries cultural accumulation into Turkish through intertextuality and how he uses it in the meaning world of poetry. In particular, how the metaphors of the literature of qisas al anbiyâ, acâibü'l mahlukât and Persian poetry find a response in Kadı Burhaneddin will be interpreted through a couplet in his divan. In this respect, the relationship between the words “ferişte” and “hacer” in the fifth couplet of Kadı Burhaneddin’s ghazal number 1166 will be emphasized, and it will be shown that these words are consciously preferred by the poet within the multi layered structure of the couplet. In order to make sense of the couplet, the relationship between these two words will be explained by referring to classical sources and thus it will be examined how Kadı Burhaneddin refers to the common narratives of Islamic culture while singing Turkish poetry. In addition, the reflections of the social life of the period in Kadı Burhanedddin’s poetry will be shown and how his relationship with the ahi culture is reflected in his poetry will be emphasized.

Kaynakça

  • ALGAR, Hamid, “Şed”, TDV İslâm Ansiklopedisi, İstanbul 2010, 38, 405 6.
  • Altıparmak Muhammed Efendi’nin Delâil i Nübüvvet i Muhammedî ve Şemâil i Fütüvvet i Ahmedî Adlı Siyeri, haz. Ekrem Sakar, Palet Yayınları, Konya 2023.
  • ÇAĞATAY, Neşet, Bir Türk Kurumu Olan Ahilik, Türk Tarih Kurumu, Ankara 1989.
  • DEMİREL, Kemal, 14. Yüzyılda Bir Türk Dehası Kadı Burhaneddin, Epsilon Yayıncılık, İstanbul 2006.
  • Dîvân ı Hâfız ı Şîrâzî, thk. Seyyid Ebu’l Kâsım Encevî i Şîrâzî, Çâphâne i İlmî, Tahran 1345.
  • HACIGÖKMEN, Mehmet Ali, “Kadı Burhaneddin Devletinde Ahilerin Faaliyetleri”, IV. Kayseri ve Yöresi Tarih Sempozyumu Bildirileri, 10 11 Nisan 2003, 2003, 267 74.
  • İki Fütüvvetnâme, haz. M. Fatih Köksal, Bünyamin Ayçiçeği, T.C. Ticaret Bakanlığı, Ankara 2020.
  • Kadı Burhaneddin, Kadı Burhaneddin Divanı, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, İstanbul 1980.
  • KARATAŞ, Ahmet, “Türk İslam Kültür ve Edebiyatında Kısas ı Enbiyâ Türü”, Diyanet İlmi Dergi XLIX/3, 2013, 113 26.
  • KAVAKLIYAZI, Ahmet, “Kadı Burhaneddin’i Anlamak: Divanındaki Bazı Tabirlerin Çözümlenmesi”, Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 56, 21 Aralık 2022, 307 27. https://doi.org/10.21563/sutad.1222351.
  • KAYMAZ, Zeki, “Kadı Burhaneddin Divanı’ndaki Bir Gazel Üzerine”, Aydın Türklük Bilgisi Dergisi VII/12, 2021, 141 50.
  • KAYMAZ, Zeki, “Tıpkıbasımının Yeniden Yayınlanması Münasebetiyle Kadı Burhaneddin Divanı’nda Yeni Okuyuşlar = New Reading in the ‘Divan of Kadı Burhaneddin’ upon the Republishing of its Facsimile”, Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi V/4, 2021, 1632 45.
  • KÖKSAL, M. Fatih, “Kadı Burhaneddin Divanında Nazım Şekilleri ile İlgili Bazı Tespitler”, Kayseri ve Yöresi Kültür, Sanat ve Edebiyat Bilgi Şöleni I, 2001, 465 72.
  • LEVEND, Âgah Sırrı, Divan Edebiyatı: Kelimeler ve Remizler, Mazmunlar ve Mefhumlar, Enderun Kitabevi, İstanbul 1984.
  • Muhammed b. Ya’kûb el Küleynî, el Fürû’ mine’l Kâfî, II, nşr. Muhammed Cafer Şemsüddin, Dâru’t Te’âruf li’l Matbûât, Beyrut 1413/1992.
  • Seyyid Muhammed Razavî, Fütüvvetnâme i Kebîr, haz. Nedim Aydın, İber Yayınları, İstanbul 2023.
  • ŞENTÜRK, Ahmet Atilla, Osmanlı Şiiri Kılavuzu: Hâb hindî, Osmanlı Edebiyatı Araştırmaları Merkezi (OSEDAM), İstanbul 2022.
  • TARLAN, Ali Nihad, “Kadı Burhaneddin’de Tasavvuf (Bir Gazelinin Şerhi)”, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi VIII, 1958, 8 15.
  • TARLAN, Ali Nihad, “Kadı Burhaneddin’de Tasavvuf III (Bir Gazelinin Şerhi)”, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi X, 1960, 1 4.
  • TARLAN, Ali Nihad, “Kadı Burhaneddinde Tasavvuf IV [1]”, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi XI, 1961, 19 24.
  • Tercüme i Acâ’ibü’l mahlûkât (İnceleme Metin Dizin), haz. Bekir Sarıkaya, Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı Yayınları, İstanbul 2019.
  • TÖREN, Hatice, “Kadı Burhaneddin Divanında Bazı Yeni Okuyuşlar”, İlmî Araştırmalar, 9, 2000, 209 19.
  • TÖREN, Hatice, “Kadı Burhâneddin (Edebî ve Tasavvufî Şahsiyeti)”, TDV İslâm Ansiklopedisi, İstanbul 2001, 24, 75 76.
  • Yazıcıoğlu Ahmed Bîcân and His Envârü’l Âşıkîn (Introduction and Critical Edition), haz. Abdullah Uğur, Doğu Dilleri ve Edebiyatlarının Kaynakları 140, Harvard University Press, Cambridge 2019.
  • YILDIZ, Mustafa, “Kadı Burhaneddin Divanında ‘Benze ’ Fiilinin Sıra Dışı Kullanımı”, Türkiyat Araştırmaları Dergisi = Journal of Studies in Turkology, 37, 2015, 247 61.
  • Yûnus Emre, Yûnus Emre ve Dîvân’ı, haz. Orhan Kemal Tavukçu, 1. bsk., VakıfBank Kültür Yayınları, İstanbul 2022.
  • YÜCEL, Bilâl, “Kadı Burhaneddin’in Türk Dili Tarihindeki Yeri Üzerine”, Kayseri ve Yöresi Kültür, Sanat ve Edebiyat Bilgi Şöleni 12 13 Nisan 2001-Bildiriler II, 2001, 813 23.
  • YÜCEL, Yaşar, Kadı Burhaneddin, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, Ankara 1987.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Osmanlı Sahası Klasik Türk Edebiyatı
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Abdullah Uğur 0000-0002-5165-7462

Yayımlanma Tarihi 16 Temmuz 2024
Gönderilme Tarihi 17 Mart 2024
Kabul Tarihi 5 Mayıs 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Sayı: 51

Kaynak Göster

MLA Uğur, Abdullah. “Taş ve Melek: Kadı Burhaneddin’in Bir Beytini Anlamlandırmak”. Türk Kültürü İncelemeleri Dergisi, sy. 51, 2024, ss. 227-42.

Türk Kültürü İncelemeleri – Haziran 2026 Sözlü Çeviri Özel Sayısı
Çağrı Metni



Sözlü çeviri, gündelik karşılaşmalardan kurumsal etkileşimlere kadar uzanan çeşitli bağlamlarda, iki dilli ve kültürlerarası iletişimin merkezinde yer alır. Türkiye’deki sözlü çeviri ortamlarında, dillerden biri büyük ölçüde Türkçedir ve bu uygulamalar, Türkçenin diğer dillerle etkileşiminde ortaya çıkan iletişimsel, kültürel ve toplumsal dinamikleri yansıtır.
Haziran 2026 sayımız için hazırlamakta olduğumuz bu özel sayıyla, Türkiye’deki sözlü çeviri uygulamalarını farklı tür ve bağlamlarda inceleyen özgün araştırmaları bir araya getirmeyi amaçlıyoruz. Bu çalışmalar, sözlü çevirinin dilsel, kültürel, toplumsal ve göstergebilimsel boyutlarına disiplinlerarası bir bakış sunarak, yalnızca çeviribilim alanına değil; Türk dili, kültürü ve toplumu üzerine yapılan araştırmalara da değerli katkılar sağlayacaktır.
Bu doğrultuda, sözlü çeviri üzerine çalışan ulusal ve uluslararası akademisyenleri, araştırmacıları ve alanda aktif profesyonelleri, Haziran 2026 sayımıza katkıda bulunmaya davet ediyoruz. Özel sayıya, Türkiye’deki sözlü çeviri ortamlarında iletişim süreçlerinin, rollerin ve çeviri uygulamalarının nasıl şekillendiğini tartışan kuramsal veya uygulamalı çalışmalarla katkı sunabilirsiniz.
Araştırma konularının, aşağıdaki temalar çerçevesinde tasarlanması önerilmektedir; ancak farklı yaklaşımlar ve konular da değerlendirmeye alınacaktır.

-Sözlü çeviri ortamlarında Türkçenin söylem yapıları ve etkileşimsel stratejileri,

-Mahkeme, hastane, okul gibi kamusal hizmet alanlarında yürütülen sözlü çeviri pratikleri,

-Andaş ve ardıl çeviride, Türkçeye özgü zorluklar ve stratejiler,

-Göç, azınlıklar ve çokdillilik bağlamında sözlü çeviri uygulamaları,

-Sözlü çeviri eğitimi ve öğretiminde dilsel ve kültürel boyutlar,

- Çeviri etiği ve profesyonel normların Türkiye’deki sözlü çeviri uygulamalarına etkisi,

-Teknoloji destekli sözlü çeviri araçlarının kullanımı,

-Toplumsal kriz, afet ve acil durumlarda sözlü çevirmenin rolü.


Önemli Notlar:
Özel sayıya gönderilecek makaleler için son teslim tarihi 15 Mart 2026 olarak belirlenmiştir.
Yazıların künye bilgileri, dipnot sistemi ve kaynakça gösterim şekli internet sayfamızda bulunan makale yazım şablonuna göre hazırlanacaktır.





Call for Papers
Turkish Cultural Studies – June 2026 Special Issue on Interpreting Studies

Interpreting occupies a central position in bilingual and intercultural communication across a wide range of contexts, from everyday encounters to institutional interactions. In interpreting settings in Turkey, one of the working languages is predominantly Turkish, and these practices reflect the communicative, cultural, and social dynamics that emerge through the interaction of Turkish with other languages.
With this special issue, scheduled for publication in June 2026, we aim to bring together original studies that explore interpreting practices in Turkey across diverse genres and contexts. Adopting an interdisciplinary perspective on the linguistic, cultural, social, and semiotic dimensions of interpreting, these contributions will provide valuable insights not only for the field of Translation and Interpreting Studies but also for research on Turkish language, culture, and society.
In this regard, we invite national and international scholars, researchers, and professionals working in the field of interpreting to contribute to our June 2026 issue. Submissions may include theoretical or applied studies that examine how communicative processes, roles, and interpreting practices are shaped within interpreting settings in Turkey.
Suggested, though not exclusive, areas of research include the following themes; alternative approaches and topics will also be considered.

-Discourse structures and interactional strategies of Turkish in interpreting settings,

-Interpreting practices in public service domains such as courts, hospitals, and schools,

-Turkish-specific challenges and strategies in simultaneous and consecutive interpreting,

-Interpreting practices in the context of migration, minority communities, and multilingualism,

-Linguistic and cultural dimensions in interpreter training and education,

-Translation ethics and the impact of professional norms on interpreting practices in Turkey,

-Use of technology-assisted interpreting tools,

-The role of interpreters in social crises, disasters, and emergency situations.

Important Notes:
The deadline for submitting articles to the special issue is March 15, 2026.
The article's citation information, footnote system, and bibliography format will be prepared according to the article writing template available on our website.