DIGITAL GAME AS A NEW MEDIA AND USE OF DIGITAL GAME IN EDUCATION
Yıl 2011,
Cilt: 1 Sayı: 1, 20 - 25, 01.03.2011
Deniz Yengin
Kaynakça
- And, Metin. (2003). Oyun ve Bügü: Türk Kültüründe Oyun Kavramı. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Atabek, Ümit. (2001). İletişim ve Teknoloji Yeni Olanaklar — Yeni Sorunlar. Ankara: Seçkin Yayınları.
- Binark, Mutlu & Bayraktutan-Sütçü, Günseli & Fidaner, Işık Barış. (2009). Dijital Oyun Rehberi: Oyun Tasarımı, Türler ve Oyuncu. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
- Çağıltay, Kürşat ve Yılmaz, Erdal. History of Digital Games in Turkey http://www.digra.org/dl/db/06276.58368.pdf (05.02.2010)
- De Mul, Jos. (2008). Siberuzayda Macera Dolu bir Yolculuk (Çev: Ali Özdamar). İstanbul: Kitap Yayınları. s.93.
- Erdoğan, İrfan ve Alemdar, Korkmaz. (2005). Öteki Kuram: Kitle İletişim Kuram ve Araştırrnalarının Tarihsel ve Eleştirel bir Değerlendirmesi. Ankara: Erk, s.445.
- Huizinga, Johan. (1950). Homo Ludens: . Boston: Beacon Press, s.13.
- Juul, Jesper. (2005). Half-Real: Video Games between Real Rules and Fictional Worlds. Cambridge: The MIT Press, s.36.
- Oskay, Ünsal. (1997). İletişimin ABC’si. İstanbul: Der Yayınları, s.7.
- Prensky, M. (2001) Digital Game-Based Learning. New York, NY: McGraWHill.
Toplam 10 adet kaynakça vardır.