Öz
Sinema pek
çok farklı disiplinin inceleme alanı içerisinde yer almış bir sanat ve iletişim
aracıdır. Onun kendine has özelliğini ortaya koyan unsur sinematografik
imgelerden meydana gelmiş olmasıdır. İmge görsel kültürün temelidir. Görsel kültür pedagojik içerikli bir
kavram olarak 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren ele alınmaya başlamıştır.
Özellikle bu dönemde sinema alanındaki bilimsel ve sanatsal gelişmeler pedagojiyle
sinemayı birbirine yakınlaştırmış, eğitimin yeni fonksiyonlar yüklenmesine
neden olmuştur. Bu bağlamda bu
makalede görsel işitsel bir iletişim aracı ve bir sanat olan sinemanın
sinematografik imgelerin öğretimi açısından kullanılabilirliği kuramsal düzeyde
özellikle Christian Metz’in
temel yaklaşımları üzerinden tartışılmıştır. Metz imgenin öğretilebilir
olmasını; imge ile öğretim ve imgenin öğretimi açısından iki farklı düzeyde ele
almaktadır. Makalede esas olarak imgenin(sinematografik imgenin) öğretilmesi
üzerinde durulmaktadır. Sonuçta sinematografik imgenin öğretilmesinde filmin
içeriğinin yanı sıra anlatımının da farkına varan öğrenci sadece nesnenin
imgesini değil söylevin de öğrenilmesi gerektiğini kavradığında zihinsel
kalıplar engellenecek eleştirel yaklaşım sergilenebilecektir. Bu da sinemanın
ortaya çıkardığı görsel-işitsel kültürün edebiyatı ve yazılı bilgiyi dışlayan
bir bağnazlığa tutulmamak şartıyla eğitimde çok önemli bir rol
oynayabileceğinin göstergesidir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Adanır, O., (2017). Simülasyon Kuramı Üzerine Notlar ve Söyleşiler, Eylül Sanat Yayıncılık. Afyonluoğlu, (2011). https://afyonluoglu.files.wordpress.com/2011/04/gosterge_1.jpg ( 23.05.2017). Barthes, R. (1986). Göstergebilim İlkeleri, çev: Mehmet Rifat-Sema Rifat, İstanbul: Sözce Yayınları. Barthes, R. (1988). Çağdaş Söylenler, çev: Tahsin Yücel, 2.baskı, İstanbul: Metis Yay. Berger, J. (2005).Görme Biçimleri, çev: Yurdanur Salman, İstanbul: Metis Yayınları. Berger, A. A. (1993). Kitle İletişiminde Çözümleme Yöntemleri, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları. Berke, V. (1982). Dilbilim Temel Kavram ve İlkeleri, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Büker, S. (1996). Film Dili Kuramsal ve Eleştirel Eğilimler, İstanbul: İletişim Yayınları. Fiske J. (2003). İletişim Çalışmalarına Giriş, çev: Süleyman İrvan.2. Baskı, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları. Gardies, A. ve Bessalel, J. (2013). 200 mots-clés de la theorie du cinema, Paris: Cerf. Günay, V. (2012). Görsel Okuryazarlık ve İmgenin Anlamlandırılması. Art-e Sanat Dergisi, 1 (1), Erişim Tarihi: 18.04.2017 http://dergipark.gov.tr/sduarte/issue/20720/221479 Jols T. ve Thoman, E. (2008). 21.Yüzyıl Okuryazarlığı Medya Okuryazarlığına Genel Bir Bakış ve Sınıf İçi Etkinlikler, çev: Cevat Elma ve Alper Kesten, Ankara: Ekinoks. Metz, C. (1986). Sinemada Anlam Üstüne, çev: Oğuz Adanır, İstanbul: Hayalperest. Mencütekin, M. (2010). “Sinema Dili, Film Retoriği Ve İmgelenen Anlama Ulaşma”, Öneri Dergisi C.9, Sayı:34. s.259-266. Erişim Tarihi: 15.06.2017 http://e-dergi.marmara.edu.tr/maruoneri/article/view/1012000247/1012000161 Marland J. ve Rawle S. (2015). Film Dili, İstanbul: Literatür Yayıncılık. Monaco, J. (2012). Bir Film Nasıl Okunur? çev. Ertan Yılmaz. İstanbul: Oğlak Yayıncılık. Neden İletişim Kurarız? (2017). http://feroldersnotlari.blogspot.com.tr/p/is-hayatnda-iletisim-modul-konular.html (23.05.2017). Oskay, Ü. (1996). Kitle Haberleşme Teorilerine Giriş, İstanbul: Der Yayınları. Parsa, A. F. (2007). “İmgenin Gücü ve Görsel Kültürün Yükselişi”, Fotoğrafya Dergisi, Sayı: 19 s.1–10. Parsa, S. ve A.F. (2004). Göstergebilim Çözümlemeleri, İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi. Rifat, M. (2005). XX. Yüzyılda Dilbilim ve Göstergebilim Kuramları, İstanbul: YKY Yay. Rifat, M. (2009). Göstergebilimin ABC’si, İstanbul: Say yay. Rifat, M. (1985). Dilbilim ve Göstergebilim Kuramları, çev: Ahmet Kocaman, İstanbul: Yazko. Saussure, F. De (1988). Genel Dilbilim Dersleri, çeviren: Berke Vardar, İstanbul: Multilingual Yayınları, s.35-55. Senemoğlu, N. (2012). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim, Kuramdan Uygulamaya, 8. Baskı, Ankara: Gazi Kitabevi Sütçü, Ö. Y. (2005). Gilles Deleuze’de İmge Hareketi Olarak Sinema, İstanbul:Es Yayınları. Tardy, M. (1973). Le professeur et les Images, Collection Sup. Wollen, P. (2008). Sinemada Göstergeler ve Anlam. çev. Bülent Doğan ve Zafer Aracagök. 3. baskı, İstanbul: Metis Yayınları. Vardar, B. (1982). Dilbilim Temel Kavram ve İlkeleri, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları,. Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi, Milliyet, 11. Cilt, 1986. s.5660 Image et Pedagogie, Erişim Tarihi 25.06.2017 http://www.surlimage.info/ecrits/pedagogie.html Görsel Kaynaklar:
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 11 Nisan 2017 |
| Kabul Tarihi | 16 Eylül 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 7 Sayı: 4 |
Cited By
Açlık Sorunsalında Karakterin Kimlik Yolculuğu: Platform Filmi Örneği
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
https://doi.org/10.52642/susbed.1289632
All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)
