Dünyanın her yerinde sinema az ya da çok devletin desteğine gereksinim duymuş ve hala da
duymaktadır. Devletin ise sinemayla olan ilişkisi, düzenleme ve destekleme konularında sürmektedir.
Dolayısıyla ulusal sinemaların gelişim süreçlerinde devlet ile olan ilişkileri temel bir rol oynamaktadır.
Bu makalede Cumhuriyet Dönemi’nden günümüze Türk sinemasının devletle olan ilişkisinin, bazı
resmi belgeler temel alınarak, sinema politikaları bağlamında incelenmesi amaçlanmıştır. Bu
incelemede beş yıllık kalkınma planları, hükümet programları, parti programları ve icra planlarından
yararlanılmış ve literatür taramasına gidilmiştir. Resmi belgelerin, raporların ve politik metinlerin
incelenmesi sonucunda Türk sinemasının özellikle 1950-80 yılları arasındaki “Yeşilçam dönemi” nin
sanatsal ve kültürel niteliği düşük yapımlardan oluştuğu eleştirisinin sık sık yer aldığı görülmüş, ulusal
kültürü sergileyen, sanatsal değeri olan yapımların ortaya çıkması için gerekli alt yapı ve mevzuat
çalışmalarının politik metinlerde vizyon olarak ortaya konulduğu tespit edilmiştir. 1980’den sonra
devlet sinema ilişkisinin dünyadaki oturmuş sinema endüstrilerinin örnek alınmasıyla Türk sineması
lehine döndüğü, siyasetin bakışının güçlü bir Türk sinema endüstrisi oluşturulmasından yana olduğu
belirlenmiş fakat geçmişten günümüze olduğu gibi devletin geleneksel sansür anlayışının farklı
biçimlerde hala devam ettiği görülmüştür.
Sinema Politikaları Türk Sineması Kalkınma Planı Parti Programı
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Haziran 2019 |
Gönderilme Tarihi | 10 Mart 2019 |
Kabul Tarihi | 17 Haziran 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 9 Sayı: 3 |
All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)