Öz
In this study, it
is aimed to evaluate teachers' opinions on school principals’ classroom
supervision task in schools. The study group of this research in which
phenomenological model among qualitative research methods was used consists of
8 teachers working in Tepebaşı district in Eskişehir and chosen by means of
convenient sampling among purposeful sampling methods. The data obtained using
semi-structured interview technique were analyzed using descriptive and content
analysis techniques. The results indicate that teachers used metaphors such as
"waste, dinosaur, torture, divine comedy, yield meter, Tüvtürk periodical
vehicle examination, tea spoon in the glass of someone who does not use any
sugar, and detective". Most of the teachers stated that the school
principal's role in the course supervision process should be guiding. It was
found that none of the teachers thought that school principals could
effectively perform their supervisory roles. The results also show that
teachers appreciated the application in terms of its effectiveness since it
motivated teachers to be prepared for the lessons, to be planned, programmed,
to transfer their experience, and to take responsibilities. On the other hand,
it was mostly criticized for the unnecessary paperwork, favoritism and
discrimination, stress, and reaching wrong judgments due to lack of time. In
addition, the majority of the teachers stated that the course supervision
should be done by the teachers of the field at issue. In the study, it was
concluded that the teachers who do not evaluate the classroom supervision
process performed by school administrators as professional do not consider the
supervision process as necessary. In general, the study suggests that the
supervision should be done by individuals who have a modern understanding of
supervision and who are experts in guidance and counseling.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aksu, M.B. ve Mulla, E. (2009). İlköğretim denetmenlerinin insan ilişkileri yeterlikleri, 1. Uluslar Arası Katılımlı Ulusal Eğitim Denetimi Sempozyumu, Ankara: 22-23 Haziran.Altun, B. (2014). Denetime eleştirel yaklaşım: Öğretmen denetimi nasıl olmalı? Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.Aslanargun, E. ve Göksoy, S. (2013). Öğretmen denetimini kim yapmalıdır? Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı, 98-121.Atay, K. (1996). İlköğretim müfettişlerinin yeterlilikleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 2 (1), 25-38.Aydın, M. (2014). Çağdaş eğitim denetimi (6.baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.Başaran, İ. E. (2000). Eğitim yönetimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaacılık.Başol, G. ve Kaya, I. (2009). İlköğretim okulu öğretmenlerinin performanslarının okul z yöneticileri tarafından değerlendirilmesi üzerine görüşleri. I. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi Bildiri Kitapçığı, Çanakkale.Beycioğlu, K. ve Dönmez, B. (2009). Eğitim denetimini yeniden düşünmek. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (2), 71-93. Budak, Y. ve Demirel, Ö. (2003). Öğretmenlerin hizmet içi eğitim ihtiyacı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi,33, 62-81.Bursalıoğlu, Z. (1980). Eğitim yöneticisinin davranış etkenleri. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayını.Bursalıoğlu, Z. (2003). Eğitim yönetiminde teori ve uygulama. Ankara: Pegem A Yayınları.Bursalıoğlu, Z. (2013). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış (18. baskı). Ankara: Pegem Akademi.Eren, E. (1993). Yönetim psikolojisi (4. Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş. Fırıncıoğulları Bige, E. (2014). İlkokul müdürlerinin ders denetimleri ile ilgili öğretmen görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.Karabay, H. (2014). Okul yöneticilerinin ders denetimleri yönüyle branş öğretmenlerinin mesleki gelişimlerine katkıları. Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.Kowalski, T. J., & Brunner, C. C. (2005). The school superintendent: Roles, challenges, and issues. In F. W. English (Ed.), The SAGE handbook of educational leadership: Advances in theory, research, and practice (142-167). London, New Delhi: Sage Publications.MEB (2011). Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. Resmi Gazete, 28054; 14 Eylül 2011.MEB (2014). Millî Eğitim Bakanlığı Rehberlik ve Denetim Başkanlığı İle Maarif Müfettişleri Başkanlıkları Yönetmeliği.Resmi Gazete, 29009; 5 Mayıs 2014.MEB (2015). Millî Eğitim Bakanlığı Öğretmen Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği. Resmi Gazete, 29329;17 Nisan 2015.Memduhoğlu, H. B. ve Mazlum, M. M. (2014). Bir değişim hikâyesi: Eğitim denetmenlerine ilişkin metaforik algılar. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4 (1), 28-4.Samancı, O., Taşçıoğlu, N. ve Çetin, İ. (2009). İlköğretimde görev yapan öğretmenlerin müfettişlerden beklentileri, 1. Uluslar Arası Katılımlı Ulusal Eğitim Denetimi Sempozyumu, Ankara: 22-23 Haziran.Sergiovanni, T. J., & Starratt, R. J. (1993). Supervision: A redefinition. New York: McGraw-Hill.Sullivan, S., & Glanz, J. (2005). Supervision that improves teaching. California: Corwin Press.Taymaz, A. H. (2000). Okul yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.Taymaz, A. H. (2002). Eğitim sisteminde teftiş (5.baskı). Ankara: Pegem Akademi.Türnüklü, A. (2000). Eğitim bilimi araştırmalarında etkin olarak kullanabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6 (4), 543-559.Yaman, E. (2009). Müfettişlerin rehberlik rollerini rehber öğretmenler değerlendiriyor, International Online Journal of EducationalSciences, 1 (1), 106-123.Yavuz, M. ve Yıldırım, A. (2009). İlköğretim müfettişlerinin seçimi ve yetiştirilmelerine ilişkin öğretmen görüşleri,1. Uluslararası Katılımlı Ulusal Eğitim Denetimi Sempozyumu, Ankara: 22-23 Haziran. Yeşil, D. ve Kış, A. (2015). Okul müdürlerinin ders denetimine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(3),27-45.Yılmaz, K. (2009). Okul müdürlerinin denetim görevi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (1), 19-35.Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin.
Öz
Bu çalışmada,
okul müdürlerinin okullardaki ders denetim görevine ilişkin öğretmen
görüşlerini değerlendirmek amaçlanmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden olgu
bilim (fenomenoloji) deseninin kullanıldığı bu araştırmanın çalışma grubunu,
amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ile
belirlenen Eskişehir ili Tepebaşı ilçesinde görev yapan 8 öğretmen
oluşturmaktadır. Yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak elde edilen
veriler, betimsel analiz ve içerik analizi tekniği kullanılarak analiz
edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, öğretmenlerin ders denetimine ilişkin
olarak " fuzuli, dinozor, işkence, ilahi komedya, verim ölçer, Tüvtürk
araç muayenesi, şeker kullanmayan birinin bardağındaki çay kaşığı,
dedektiflik" gibi metaforlar kullandıkları görülmüştür. Öğretmenlerin
çoğu, ders denetim sürecinde okul müdürünün rolünün rehberlik etme yönünde
olması gerektiğini belirtmişlerdir. Tüm öğretmenlerin okul müdürlerinin denetim
rollerini etkili bir şekilde sergileyemediklerini düşündükleri tespit
edilmiştir. Ders denetimlerinin derse hazırlıklı gelme-planlı, programlı olma,
tecrübe aktarımı, sorumluluk kazanma açısından kendilerine katkısının olduğu
belirlenmiş, gereksiz evraklar, kayırma ve ayrımcılık, stres, zaman
yetersizliğinden kaynaklı yanlış yargılara ulaşma gibi olumsuz etkiler de
yarattığı öğretmenler tarafından ifade edilmiştir. Ayrıca öğretmenlerin
çoğunluğu ders denetimlerinin zümre öğretmenleri tarafından yapılması
gerektiğini belirtmişlerdir. Araştırmada okul yöneticilerince gerçekleştirilen
sınıf içi denetim sürecini profesyonel olarak değerlendirmeyen öğretmenler
denetimi bu haliyle gerekli görmedikleri sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenleri
sınıf içerisinde denetleyecek kişilerin çağdaş denetim anlayışına sahip,
rehberlik ve danışmanlık konularında uzman kişilerin olması bu araştırmanın
genel önerisidir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aksu, M.B. ve Mulla, E. (2009). İlköğretim denetmenlerinin insan ilişkileri yeterlikleri, 1. Uluslar Arası Katılımlı Ulusal Eğitim Denetimi Sempozyumu, Ankara: 22-23 Haziran.Altun, B. (2014). Denetime eleştirel yaklaşım: Öğretmen denetimi nasıl olmalı? Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.Aslanargun, E. ve Göksoy, S. (2013). Öğretmen denetimini kim yapmalıdır? Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı, 98-121.Atay, K. (1996). İlköğretim müfettişlerinin yeterlilikleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 2 (1), 25-38.Aydın, M. (2014). Çağdaş eğitim denetimi (6.baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.Başaran, İ. E. (2000). Eğitim yönetimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaacılık.Başol, G. ve Kaya, I. (2009). İlköğretim okulu öğretmenlerinin performanslarının okul z yöneticileri tarafından değerlendirilmesi üzerine görüşleri. I. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi Bildiri Kitapçığı, Çanakkale.Beycioğlu, K. ve Dönmez, B. (2009). Eğitim denetimini yeniden düşünmek. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (2), 71-93. Budak, Y. ve Demirel, Ö. (2003). Öğretmenlerin hizmet içi eğitim ihtiyacı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi,33, 62-81.Bursalıoğlu, Z. (1980). Eğitim yöneticisinin davranış etkenleri. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayını.Bursalıoğlu, Z. (2003). Eğitim yönetiminde teori ve uygulama. Ankara: Pegem A Yayınları.Bursalıoğlu, Z. (2013). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış (18. baskı). Ankara: Pegem Akademi.Eren, E. (1993). Yönetim psikolojisi (4. Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş. Fırıncıoğulları Bige, E. (2014). İlkokul müdürlerinin ders denetimleri ile ilgili öğretmen görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.Karabay, H. (2014). Okul yöneticilerinin ders denetimleri yönüyle branş öğretmenlerinin mesleki gelişimlerine katkıları. Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.Kowalski, T. J., & Brunner, C. C. (2005). The school superintendent: Roles, challenges, and issues. In F. W. English (Ed.), The SAGE handbook of educational leadership: Advances in theory, research, and practice (142-167). London, New Delhi: Sage Publications.MEB (2011). Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. Resmi Gazete, 28054; 14 Eylül 2011.MEB (2014). Millî Eğitim Bakanlığı Rehberlik ve Denetim Başkanlığı İle Maarif Müfettişleri Başkanlıkları Yönetmeliği.Resmi Gazete, 29009; 5 Mayıs 2014.MEB (2015). Millî Eğitim Bakanlığı Öğretmen Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği. Resmi Gazete, 29329;17 Nisan 2015.Memduhoğlu, H. B. ve Mazlum, M. M. (2014). Bir değişim hikâyesi: Eğitim denetmenlerine ilişkin metaforik algılar. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4 (1), 28-4.Samancı, O., Taşçıoğlu, N. ve Çetin, İ. (2009). İlköğretimde görev yapan öğretmenlerin müfettişlerden beklentileri, 1. Uluslar Arası Katılımlı Ulusal Eğitim Denetimi Sempozyumu, Ankara: 22-23 Haziran.Sergiovanni, T. J., & Starratt, R. J. (1993). Supervision: A redefinition. New York: McGraw-Hill.Sullivan, S., & Glanz, J. (2005). Supervision that improves teaching. California: Corwin Press.Taymaz, A. H. (2000). Okul yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.Taymaz, A. H. (2002). Eğitim sisteminde teftiş (5.baskı). Ankara: Pegem Akademi.Türnüklü, A. (2000). Eğitim bilimi araştırmalarında etkin olarak kullanabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6 (4), 543-559.Yaman, E. (2009). Müfettişlerin rehberlik rollerini rehber öğretmenler değerlendiriyor, International Online Journal of EducationalSciences, 1 (1), 106-123.Yavuz, M. ve Yıldırım, A. (2009). İlköğretim müfettişlerinin seçimi ve yetiştirilmelerine ilişkin öğretmen görüşleri,1. Uluslararası Katılımlı Ulusal Eğitim Denetimi Sempozyumu, Ankara: 22-23 Haziran. Yeşil, D. ve Kış, A. (2015). Okul müdürlerinin ders denetimine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(3),27-45.Yılmaz, K. (2009). Okul müdürlerinin denetim görevi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (1), 19-35.Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Ekim 2019 |
| Gönderilme Tarihi | 26 Eylül 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 10 Sayı: 4 |