Önceki dönemlerden ve medeniyetlerden
günümüze kalan doğal ve kültürel mirasın tanınması, korunması, sunumu ve
bunların gelecek nesillere aktarımı amacıyla UNESCO üye ülkeleri 1972 yılında ‘Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme’yi
kabul etmişlerdir. Bu Sözleşme’nin kabulünden sonra Dünya Mirası Komitesi ve
Dünya Mirası Fonu oluşturularak her ikisi de 1976 yılında aktif hâle
getirilmiştir. UNESCO’nun tabiriyle ‘üstün evrensel değer’e sahip nitelikteki
doğal ve kültürel yerlerin değerlendirilmesi, bu yerlerin Dünya Mirası
Listesi’ne kayıt edilebilmesi ve Dünya Mirası’nın korunması ve yönetiminde
taraflara rehberlik etmesi için Komite tarafından çeşitli ölçütler ve koşullar
geliştirilmiştir. Sözleşme’ye taraf ülkeler, toprakları üzerindeki Dünya Mirası
varlıkların korunma durumları da dâhil olmak üzere Sözleşme’nin uygulanmasıyla
ilgili Dünya Mirası Komitesine altı yılda bir periyodik olarak rapor
vermektedirler.
Dünya Mirası Listesi’nde Türkiye’den toplam
17 miras listelenmektedir. Söz konusu varlıkların Liste’ye giriş yıllarına
bakıldığında ilk olarak 1985 yılında üç varlığın Liste’ye dâhil olduğu
görülmektedir. Bu varlıklardan ikisi Divriği Ulu Cami ve Darüşşifası (Sivas)
ile İstanbul Tarihî Alanları’dır. Çalışmanın konusu olan Göreme Millî Parkı
(Nevşehir) ve Kapadokya Kayalık Bölgeleri, aynı yıl Liste’ye dâhil olmuş diğer
varlıktır. Göreme Millî Parkı ve Kapadokya’ya ilişkin en son 2014 yılında bir
rapor hazırlanmıştır. Raporda ana hatlarıyla eğitim, finansman, hukuk, trafik,
planlama ve yönetim alanlarında birtakım eksikliklere yer verilmiştir. Bu
çalışma, söz konusu eksikliklere iyileştirici öneriler sunmayı amaçlamıştır.
Dünya Mirası Listesi Dünya Mirası Sözleşmesi Göreme Millî Parkı ve Kapadokya Kayalık Bölgeleri
Konular | Turizm (Diğer) |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 20 Kasım 2017 |
Kabul Tarihi | 9 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 4 Sayı: 2 |