KENT SAKİNLERİNİN REKREASYON TERCİHLERİ, REKREASYON ALANLARININ ALGILANAN DEĞERİ VE GERÇEK KULLANIMI ARASINDAKİ İLİŞKİ

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 2, 94 - 115, 31.12.2016

Bahadır Sezer Orhan Akova

Öz

Bu çalışmanın amacı, kent sakinlerinin rekreasyon tercihleri ve rekreasyon alanlarının algılanan değeri ve gerçek kullanımı arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Çalışmada İstanbul’da üç farklı açık hava rekreasyon alanında 270 kişiye anket uygulanmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre; açık hava rekreasyonu kent sakinleri için çok önemlidir, rekreasyon alanlarını tercih etmede en önemli kriterler doğallık ve temizliktir. Bir rekreasyon alanı hakkında bilgi sahibi olma ile o alanı ziyaret etme arasında güçlü bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Ancak rekreasyon alanlarının kullanımı ile tercihi arasında bir ilişki bulunamamıştır. Açık hava rekreasyonu faaliyetle- rine önem verme açısından sosyal faktörlerden sadece yaş ile eğitimin etkisi olduğu bulunmuştur. Rekreasyon alanını ziyaret sıklığı ile demografik fak- törler arasında ise bir ilişki bulunamamıştır. Rekreasyonel sürdürebilirliği azaltan en önemli faktörün “trafik” olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon, açık hava rekreasyonu, İstanbul

Kaynakça

• Ardahan, Faik (2013). Rekreasyonel Egzersiz Güdüleme Ölçeğinin Rekreatif Spor Türüne Göre İncelenmesi: Antalya Örneği. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (4), 95-108.
• Ardahan, Faik & Yerlisu Lapa, Tennur (2011). Açık Alan Rekreasyonu: Bisiklet Kullanıcıları ve Yürüyüşçülerin Doğa Sporu Yapma Nedenleri ve Elde Ettikleri Faydalar. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1327-1341.
• Bell, Simon (2008). Design For Outdoor Recreation. New York: Taylor & Francis Inc.
• Boll, Thiemen/ Haaren, Christina Von, & Ruschkowski, Eick Von. (2014). The Preference and Actual Use ıf Different Types of Rural Recreation Areas by Urban Dwellers. Plos One.
• Ezebilo, E. Eugene/ Boman, Mattias/ Mattsson, Leif/ Lindhagen, Anders & Mbongo, Werner (2015). Preferences and willingness to pay for close to home nature for outdoor recreation in Sweden. Journal of Environmental Planning and Management, 58(2), 283-296.
• Hammitt, W. E., Cole, D. N., & Monz, C. (2015). Wildland Recreation Ecology and Management. Oxford, UK: John Wiley & Sons, Inc.
• İbrahim, H., & Cordes, K. A. (2008). Outdoor Recreation ENRICHMENT FOR A LIFETIME. United States: Sagamore Publishing, L.L.C.
• Kara, F., Demirci, A., & Kocaman, S. (2008a). Şehir Coğrafyası Açısından Bir Araştırma İstanbul’un Açık Hava Rekreasyon Alanlarının Değerlendirilmesi. Marmara Coğrafya Dergisi Sayı(18), 76-95.
• Kara, F., Demirci, A., Kocaman, S., & Keçeli, A. (2008b). Eminönü ve Fatih İlçelerinin Rekreasyon Alanlarının Şehir Coğrafyası Açısından Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi www.esosder.org, 7(25), 157-169.
• Kart, N. (2005). Emirgan Parkı'nda Kullanıcıların Memnuniyet Derecelerinin Değerlendirilmesi. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 55(1), 185-208.
• Kurdoğlu, O., & Düzgüneş, E. (2011). Artvin Kent Ormanının Rekreasyon Olanakları ve Kullanıcı Tercihlerinin İrdelenmesi. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 12(2), 199-210. Manning, R. E., & Anderson, L. E. (2012). Managing Outdoor Recreation Case Studies in The National Parks. London, UK: CABI.
• McFarland, A. L., Zajicek, J., & Waliczek, T. (2014). The Relationship between Parental Attitudes toward Nature and the Amount of Time Children Spend in Outdoor Recreation. Journal of Leisure Research, 46(5), 525-539.
• Surat, H., Surat, B., & Özdemir, M. (2014). Korunan Alanların Rekreasyonel Kullanımı ve Yerel Halkın Farkındalığı: Borçka Karagöl Tabiat Parkı Örneği. II. Ulusal Akdeniz Orman ve Çevre Sempozyumu, (s. 331-342). Isparta.
• Şahbaz, R. P., & Altınay, M. (2015). Türkiye’deki Milli Parkların Rekreasyon Faaliyetleri Açısından Değerlendirilmesi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3(3), 125-135.
• Tütüncü, Ö., & Aydın, İ. (2014). Toplum ve Açık Hava Rekreasyon Faaliyetleri: ABD Örneği. Anatolia:Turizm Araştırmaları Dergisi, 25(1), 118-120.