OKUL DIŞI ÖĞRENME ORTAMLARININ ETKİLİ KULLANILMASINDA OKUL YÖNETİCİLERİNİN ROLÜ

Yıl 2024, , 534 - 551, 30.05.2024

Dilara Alkan , Tuncer Bülbül

https://doi.org/10.24315/tred.1258622

Öz

Çalışmanın amacı; okul dışı öğrenme ortamları bağlamında okul yönetici rollerinin ortaya konmasıdır. Araştırmada nitel yöntem kullanılmış ve olgubilim deseni tercih edilmiştir. Araştırmanın verileri 12 okul müdürü ile gerçekleştirilen görüşmelerden elde edilmiştir. Araştırmanın çerçevesi inanç, bürokrasi ve finans olarak üç başlık altında oluşturulmuştur. İnanç başlığı altında okul dışı öğrenme etkinliklerinin öğrenci ve öğretmen performanslarına etkisi; bürokrasi başlığı altında okul dışı öğrenme etkinliklerinin yürütülmesinde karşılaşılan durumlar ile okul dışı öğrenme etkinliklerinin okulun kurum kültürüne ve iletişimine etkisi; finans başlığı altında ise okul dışı öğrenme etkinliklerindeki mevcut finansal kaynakların ve hedeflenen finansal kaynakların durumu ele alınmıştır. Araştırma sonuçları okul dışı öğrenme etkinliklerinin öneminin ve okul müdürlerinin bu konudaki sorumluluklarının giderek arttığını ortaya koymaktadır. Bulgulara göre okul yöneticileri okul dışı öğrenme etkinliklerinin öğrencilerin akademik başarılarını doğrudan veya dolaylı olarak olumlu yönde etkilediğini düşünmektedir. Okul müdürlerine göre okul dışı öğrenme etkinlikleri akademik başarı dışında öğrencinin motivasyonunu, özgüvenini ve kişiler arası ilişkilerini güçlendirmektedir. Okul yöneticilerine göre dışı öğrenme etkinliği içerik açısından hedef gruba uygun olmalı, öğretmen veya öğrencinin kişisel gelişimine katkı sağlamalı, okul programına uygun olmalı ve güvenlik riskleri barındırmamalıdır. Okul müdürleri milli duyguları canlandıran, doğal yaşam sevgisini arttıran, sınav motivasyonunu arttıran ve bilimsel içeriği ile öne çıkan okul dışı öğrenme etkinliklerinin geçekleştirilmesi konusunda daha isteklidir.

Anahtar Kelimeler

okul dışı öğrenme ortamı, okul yöneticisi, okul yöneticisinin rolleri

Kaynakça

• Arabacı, S. & Dönel Akgül, G. (2020). Okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik fen bilgisi öğretmenlerinin görüşleri. International Journal of Scholars in Education,3 (2), 276-291.
• Balyer, A. (2012). Çağdaş okul yöneticilerinin değişen rolleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(2), 75-93.
• Büyükkaynak, E., Ok, Z., ve Aslan, O. (2016). Fen bilimleri öğretmenlerinin fen eğitiminde okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik görüşleri. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Ek sayı 1, 43-60.
• Can, N. (2013). Kuram ve uygulamada eğitim yönetimi. Ankara: Pegem Akademi
• Demirel, R. ve Özcan, H. (2020). Ortaokul öğrencileri ile bir okul dışı öğrenme ortamına alan gezisi: Tropikal kelebek bahçesi örneği. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 5(2), 120-144.
• Dilli, R. (2017). Öğretmenlerin müzelerin öğrenme ortamı olarak kullanımına ilişkin görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 46(214), 303-316.
• Eshach, H. (2007). Bridging In-school and Out-of-school Learning: Formal, Non-Formal, and Informal Education. Journal of Science Education and Technology, 16, 171-190
• Fidan, N. (2012). Okulda öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem Akademi.
• Hooper-Greenhill, E. (1999). Müze ve galeri eğitimi (Çev: M.Ö. Evren, E.G. Kapçı,) Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi. (Eserin orjinali 1991‘de basılmıştır.)
• Karbeyaz, A., Karamustafaoğlu, O. (2021). Okul dışı öğrenme ortamlarının öğretime katkısı hakkında sınıf öğretmenlerinin görüşleri üzerine bir inceleme. İstanbul Journal of Social Sciences, (29), 1-20.
• MEB (2000). Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim Okulları Müdürlüğü Görev Tanımı. Ankara: Tebliğler Dergisi.
• MEB (2018). 2023 Eğitim Vizyonu Belgesi. Ankara: MEB Yayını.
• MEB (2019). Müze Eğitimi Kitabı. Ankara: MEB Yayını.
• Nelson, E. (2012). Cultivating outdoor classrooms: designing and implementing childcentered learning environments. St. Paul, MN: Redleaf Press
• Neuman, W. L. ve Robson, K. (2014). Basics of social research. Toronto: Pearson Canada.
• Odabaşı, Y. (2006). Değişimin ve dönüşümün aracı olarak girişimci üniversite. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 1(1), 87-104.
• Sayıklı, A. (2018). Dünden yarına eğitim paradigmaları: Sanayi modeli eğitim dijital çağda yeterli mi? Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi. 4(2), 189-198.
• Toffler, A. (1970). Future Shock. New York: Random House
• Tok, T. N., ve Doğan, H. (2019). Okul yönetici rolleri ölçeği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Curr Res Educ, 5(1), 1-12.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Akademik ve Mesleki Yayınları.