THE PREDICTIVE ROLE OF EMOTION REGULATION AND COPING STRATEGIES ON METACOGNITION IN ADOLESCENTS

Yıl 2024, , 735 - 747, 30.05.2024

Hilal Dağdevran , Mehmet Ali Yıldız

https://doi.org/10.24315/tred.1379473

Öz

The purpose of this study is to investigate the predictability of metacognition of emotion regulation and coping strategies in adolescents. The sample of the study consisted of a total of 551 students, of which 306 were girls (55.5%) and 245 were boys (44.5%), who were studying in high schools in Malatya in the 2021-2022 academic year. The research data were collected through the Metacognition Scale Child and Adolescent Form, Adolescent Emotion Regulation Questionnaire, Coping Scale for Children and Youth, and Personal Information Form. In the analysis of the research data, descriptive statistics, t-tests for independent groups, Pearson correlation analysis, and hierarchical regression analysis strategies are used. According to the results gained from the research, it was found that the level of predicting metacognition scores of the coping sub-dimensions was 8.5%, contributing 6.6% to the total variance of metacognition explained, and this contribution was at a significant level. It has been reached that the level of predicting metacognition scores of emotion regulation sub-dimensions is 23.8%, contributing 15.3% to the total variance of metacognition explained, and this contribution is at a significant level. The results obtained from the conclusion of the research were interpreted and discussed within the framework of the literature, and suggestions were made to field experts and researchers.

Anahtar Kelimeler

Metacognition, coping, emotion regulation, adolescents

ERGENLERDE DUYGU DÜZENLEME İLE BAŞ ETME YÖNTEMLERİNİN ÜST BİLİŞLERİ YORDAYICILIĞI

Öz

Bu çalışmanın amacı, ergenlerde duygu düzenleme ile baş etme yöntemlerinin üst bilişleri yordayıcılığını araştırmaktır. Araştırmaya katılan çalışma grubunu, 2021-2022 eğitim-öğretim yılında Malatya’daki liselerde öğrenim gören, 306’sı kız (%55.5) ve 245’i erkek (%44.5) olan toplam 551 öğrenci oluşturmuştur. Araştırma verileri, Üst Biliş Ölçeği Çocuk ve Ergen Formu, Çocuk ve Ergenler İçin Baş etme Ölçeği Ergenler İçin Duygu Düzenleme Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu aracılığıyla toplanmıştır. Araştırma verilerinin analizinde tanımlayıcı istatistikler, bağımsız gruplar için t testi, Pearson korelasyon analizi ve hiyerarşik regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre, baş etme alt boyutlarının üst biliş puanlarını yordama düzeyinin %8.5 olduğu, açıklanan üst biliş toplam varyansına %6.6’lık bir katkı getirdiği ve bu katkının anlamlı düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Duygu düzenleme alt boyutlarının üst biliş puanlarını yordama düzeyinin ise %23.8 olduğu, açıklanan üst biliş toplam varyansına %15.3’ lük bir katkı sağladığı ve bu katkının da anlamlı düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen sonuçlar, yorumlanmış ve alan yazın bağlamında tartışılarak alanda çalışan araştırmacılara ve uzmanlara öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Üst biliş, baş etme, duygu düzenleme, ergenler

Kaynakça

• Akyıl, A. (2019). Çocukluk çağı travmaları, bilişsel duygu düzenleme ve psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkinin incelenmesi: Diyarbakır ve Mardin örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Alexander, J. M., Fabricius, W. V., Fleming, V. M., Zwahr, M., ve Brown, S. A. (2003). The development of metacognitive causal explanations. Learning Individual Diferences, 13(3), 227–238. https://doi.org/10.1016/S1041-6080(02)00091-2
• Alkan, N. (2004). Cognitive appraisal, emotion, and coping: A structural equation analysis of the ınteractional model of stress and coping. (Yayınlanmamış Doktora Tezi), ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Bacow, T. L., Pincus, D. B., Ehrenreich, J. T., ve Brody, L. R. (2009). The metacognitions questionnaire for children: development and validation in a clinical sample of children and adolescents with anxiety disorders. Journal of Anxiety Disorders, 23(6), 727-736. https://doi.org/10.1016/j.janxdis.2009.02.013
• Baird, J. R. (2001). Learning and teaching: from ıgnorance to understanding. In D. Clarke (Ed.), Perspectives on practice and meaning in mathematics and science classrooms (pp. 255-289). Netherlands: Kluwer Academic Publishers. doi: 10.1007/0-306-47228-7
• Basut, E. (2006). Stres, başa çıkma ve ergenlik. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 13(1), 31-36. Bedel, A. ve Ulubey, E. (2015). Ergenlerde başa çıkma stratejilerini açıklamada bilişsel esnekliğin rolü. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(55), 291-300. https://doi.org/10.17755/esosder.91623
• Brodzinsky, D. M., Elias, M. J., Steiger, C., Simon, J., Gill, M., ve Hitt, J. C. (1992). Coping Scale for children and youth: Scale development and validation. Journal of Applied Developmental Psychology, 13, 195-214. https://doi.org/10.1016/0193-3973(92)90029-H
• Carver, C. S., Scheier, M. F., ve Weintraub, J. K. (1989). Assessing coping strategies: A theoretically based approach. Journal of Personality and Social Psychology, 56, 267-283. doi: 10.1037//0022-3514.56.2.267.
• Cenkseven Önder, F., ve Canoğulları, Ö. (2020). Ergenlerde saldırganlık: Duygu düzenleme ve duygusal başa çıkmanın rolü. Kastamonu Education Journal, 28(3), 1198-1208. https://doi.org/10.24106/kefdergi.3696
• Cicchetti, D., Ackerman, B. P., ve Izard, C. E. (1995). Emotions and emotion regulation in developmental psychopathology. Development and Psychopathology, 7(1), ss.1-10. https://doi.org/10.1017/S0954579400006301