Öz
Türkçe Dersi Öğretim Programında yer alan temel dil becerilerinden
biri de dinleme becerisidir. Programda, bu becerinin öğrencilere kazandırılması
amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda, öğretmenlerin dinleme becerisinin
gelişimine yönelik uygulamaları önemli işlevler görmekte ve büyük önem
taşımaktadır. Bu sebeple araştırmanın temelini öğretmenlerin uygulamaları
oluşturmaktadır. Araştırmanın amacı; Milli Eğitim Bakanlığı bünyesinde görev
yapan Türkçe öğretmenlerinin, dinleme becerisinin gelişim durumu üzerine
uygulamalarıyla ilgili görüşlerini alarak; süreçle ilgili genel görünümü ortaya
koymaktır. Araştırmada nitel araştırma yaklaşımı tercih edilmiştir.
Araştırmanın çalışma grubunu Kayseri merkez ilçelerde görevli öğretmenler
arasından rastgele seçilmiştir. Veriler nitel veri toplama yöntemlerinden
görüşme tekniği ile elde edilmiştir. Katılımcılara yarı yapılandırılmış görüşme
formları uygulanmış, elde edilen veriler kodlanarak temalandırılmış ve
yorumlanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aytan, T. (2011). Aktif öğrenme tekniklerinin dinleme becerisi üzerindeki etkileri. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Doktora Tezi), Konya.
- Çaylı, C.). İlköğretim ikinci kademe Türkçe dersi öğretmen kılavuz kitaplarındaki dinleme metinlerine yönelik öğretmen uygulamalarının değerlendirilmesi. Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kayseri
- Çaylı, C. &Göçer, A. (2016). Ortaokul Türkçe derslerinde işlenilen müstakil dinleme metinlerine yönelik öğretmen uygulamalarının değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 17(3), 517-535.
- Epçaçan, C. (2013). Temel bir dil becerisi olarak dinleme ve dinleme eğitimi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 331-352.
- Göçer, A. (2017). Öğrenci merkezli-etkileşimli- metin işleme ve çözümleme süreçli Türkçe özel öğretim yöntemleri (Genişletilmiş 2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Göçer, A.; Çavuş, S. & Çaylı, C. (2017). Türkçe eğitiminde öğrenci gelişim durumunun belirlenmesinde süreç temelli tamamlayıcı ölçme değerlendirme yöntem ve araçları. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(28), 263-292.
- Göğüş, B. (1983). Anadili eğitim programlarının niteliği. Türk Dili: Dil Öğretim Özel Sayısı, 379-380, 40-48.
- Güneş, F. (2013). Türkçe öğretiminde metin seçimi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(1), 1-12.
- MEB (2018). Teknoloji ve tasarım dersi öğretim programı (ortaokul 7 ve 8. sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
- MEB (2017). http://www.meb.gov.tr/2016-2017-egitim-ve-ogretim-donemi-istatistikleri-yayimlandi/haber/14443/tr (Erişim Tarihi: 03.06.2018)
- MEB (2006). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (6, 7, 8. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü
- Melanlıoğlu, D. (2012). Dinleme becerisinin geliştirilmesinde ailenin rolü. Sosyal Politika Çalışmaları, 7(29), 65-77
- Senemoğu, N. (1997). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Ertem Yayıncılık.
- Tabak, G. & Göçer, A. (2014). Dinleme becerisinin geliştirilmesinde parçadan bütüne ve bütünden parçaya işlemler. International Journal of Language Academy, 2(1), 127-135.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (7. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 9 Sayı: 3 |
