Covid-19 pandemi sürecinde uzaktan eğitim, yüz yüze eğitimin yerine geçen bir uygulama olmuştur. Bu süreçte, uzaktan eğitimin bir parçası olan çevrimiçi dersler hem genel eğitim hem de özel eğitim alanında yer almıştır. Çevrimiçi derslerde fiziksel temasın olmaması, özellikle çoklu yetersizliği olan görmeyen (ÇYG) öğrenciler için bu sürecin nasıl geliştiği konusunu gündeme getirmiştir. Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması olarak planlsnan bu çalışmada, 14-15 yaşlarında ÇYG üç öğrencinin çevrimiçi derslerdeki tepkileri gözlenmiş ve bu öğrencilerin annelerinin söz konusu derslere ilişkin görüşleri alınmıştır. Verilerin analizi sonucunda, eğitim-öğretim yılı sonunda ÇYG öğrencilerin çevrimiçi derslerde doğru tepki verme düzeylerinde artış olduğu tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra, ÇYG öğrencilerin annelerinin çevrimiçi derslere ilişkin belirttikleri görüşleri 10 tema çerçevesinde toplanmış ve bu temalara göre annelerin genel olarak çevrimiçi derslere devam sağladıkları, bu dersleri verimli buldukları, ayrıca çevrimiçi derslerin zamanla rutin haline dönüştüğü bulgularına ulaşılmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen bulgular alan yazın çerçevesinde tartışılarak gelecek çalışmalara yönelik önerilerde bulunulmuştur.
Çoklu Yetersizliği Olan Görmeyen Öğrenciler Uzaktan Eğitim Çevrimiçi Ders
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Çoklu Engelli Eğitimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 20 Eylül 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 27 Eylül 2024 |
Gönderilme Tarihi | 14 Nisan 2024 |
Kabul Tarihi | 21 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 14 Sayı: 3 |