Aydınlanmanın Siyah veya Gri Tonları Arasında Gerçek Aşkı Bulma ve “Bir” Olma Arayışı: Yunus Emre-İlahi Aşka Yolculuk

Yıl 2021, Yunus Emre ve Türkçe, 120 - 143, 06.01.2022

Selma Koç Akgül Betül Pazarbaşı

Öz

İnsan, dil ve kültür arasındaki ilişkiler ağında birbirine sıkı sıkıya bağlı ayrılmaz bir bütün oluşturan biyolojik, kültürel ve sosyal varlık olarak tanımlanabilir. İnsanın var olduğu sosyal sistem, toplum adı verilen büyük birim içindeki bireylerin etkileşim sürecidir. Bu sistem, değerin kendisi değil, sembolik anlam açısından ilişkilendirilen bireylerin değerler ve eylemler sistemidir. Değerler ise somut eylem tarzlarını meşrulaştırmaya hizmet ederek toplumun kültürel bütünlüğünü ve uyumunu sürdürmenin araçlarıdır (Kroeber ve Parsons, 1958). Sosyal eylemin ortak temellerini oluşturan doğuştan gelen fikirler, tutumlar, inançlar, değerler ve bilgilerin toplamı olan kültür, sosyal gruplar içinde öğrenilir, paylaşılır ve genetik olmayan yollarla aktarılır. Sosyal sistem içindeki en önemli değerlerden/araçlardan biri de kültürün ürünü olan ve kültürle beslenen dildir.

Anahtar Kelimeler

TRT, Yunus Emre, Türkçe, Aydınlanma, İletişim

Kaynakça

• Arendt, H. (2012). Devrim Üzerine, Çev. O. E, Kara, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Bacon, F. (2014). Yeni Atlantis, Çev: K. Çaydamlı, Doxa Yayınları: İstanbul.
• , R. M. et al. (2010). Communicating, 11th ed. Boston, MA: Pearson Education. , R. (2015). Meditasyonlar: Metafizik Üzerine Düşünceler, Çev. Ç. Dürüşken. Alfa Yayınları: İstanbul.
• Durkheim, E. (1954). The Elementary Forms of Religious Life, New York: The Free Press. de Koning, M. (2020). The racialization of danger: patterns and ambiguities in the relationbetween Islam, security and secularism in the Netherlands. Patterns of Prejudice 54(1–2): 123–135. https://www.tandfonline. com/doi/ful/10.1080/003132 2X.2019.1705011 [10 Decem ber 2020].
• Forst, R.(2004).The Limits of Toleration, Constellations, September, Vol. 11., Issue 3. 317 p.
• Harrari, Y. (2016). Homo Deus, Yarının Kısa Tarihi, Çev: P. Nur Taneli, Kolektif Kitap: İstanbul. Horkheımer, M., & Adorno, T.W (2010). Aydınlanmanın Diyalektiği, Çev: N. Ülner., E,Ö, Karadoğan, Kabalcı Yayınevi: İstanbul. Huntington, S.P. (1993). The Clash of Civilizations? Foreign Affairs, 72(3): 22. https://www.jstor.org/ stable/10.2307/20045621?origin=crossref [10 December 2020]. İnalcık, H. (2014). Türklük Müslümanlık ve Osmanlı Mirası, Kırmızı Yayınları: İstanbul
• Kaya, İ. (2017). “Sosyolojik Düşüncede Avrupa-merkezcilik, Ötekileştirme ve Oryantalist Söylem Üzerine Post-kolonyal Bir Okuma ve Eleştirisi - A Postcolonial Reading on Eurocentrism,Otherization and Orientalist
• Discourse in Sociological Thought and Its Criticism”,KF Cumhuriyet Ilahiyat Dergisi-Cumhuriyet Theology Journal 21, Sy.3 (Aralık 2017): 1973-2008. doi: 10.18505/cuid.346780
• Kroeber, A. L., & Parsons, T. (1958). The Concepts Of Culture And Of Social Systems, American Sociological Review, 23, 582-583.
• Leaman, O. (2012). Tasavvufa Karşı Felsefe: İslamî Bir Tartışma, Çev: A. K, Turgut, Marife, Kış 2012, ss. 209-217
• Locke, J. (1998). A Letter Concerning Toleration, Çev. William Popple, Pennsylva¬nia State University, USA.
• Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü, Çev: O. Akınhay., D. Kömürcü, Bilim ve Sanat Yayınları: Ankara
• Mill, J. S. (1989). On Liberty and Other Writings, (Ed.) COLLINI Stefan, Cambridge University Press.
• Mowlana, H.(2007). Theoretical Perspectives on Islam and Communication. China Media Research, 3(4) :23-33
• Nietzsche, F (1997). İyinin ve Kötünün Ötesinde, Çev: A. İnam, Gündo ğan Yayınları: Ankara
• Oskay, Ü. (1993). XIX. Yüzyıldan Günümüze Kitle İletişiminin Kültürel İşlevleri Kuramsal Bir Yaklaşım, Der Yayınları: İstanbul.
• Pür, İ. (2020). “Yunus Emre’nın Ilahî Aşk ve Sevgi Anlayışı”. International Social Sciences Studies Journal, (e-ISSN:2587-1587) Vol:6, Issue: 55; pp:284-291.
• Sımmel, G. (2008). Bireysellik ve Kültür, Çev: T. Birkan, Metis Kitap: İstanbul.
• Şerif, M. M. (1991). İslam Düşüncesi Tarihi, Cilt IV, İnsan Yayınları: İstanbul.
• Tanilli, S. (2001). Uygarlık Tarihi, Adam Yayınları: İstanbul.
• Tanyıldızı, N, İ. (2011). "Türk Kültürünün Gençlere Tanıtımında Medyanın Rolü: Hacı Bektaş Velî, Mevlana ve Yunus Emre Üzerine Bir Araştırma". Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi /59.
• Toku, N. (2000). "Tasavvufi Düşüncenin Felsefi Yönü", Dini Araştırmalar 3 / 8 (Haziran 2000): 199-211
• Voltaire, (1962). Feylosafça Konuşmalar ve Fıkralar II, trc.: Fehmi Baldaş, Milli Eğitim Basımevi: Ankara.
• Voltaire, (2006). Voltaire’s Philosophical Dictionary, Carlton House: New York.
• Worugji, M. E., Osim, S., & Enamhe, B. (2008). Socio-Economical/Political Satire in Three Plays by Tess Onwueme. Sophia: An African Journal of Philosophy, 11(1)
• Wrench, S.J., McCroskey, J. C. & Richmond, V. P. (2008). Human Com munication in Everyday Life: Explanations and Applications. Boston, MA: Allyn and Bacon.
• Kant, E. (2021, 1 Temmuz). An Answer to Question: What Is Enlightment?, ((http://web.mns tate.edu/gracyk/courses/ web%20publishing/KantO nElightenment.htm)