BibTex RIS Kaynak Göster

KUŞAKLARARASI İLİŞKİLERİ SAĞLAYACAK UYGULAMALAR: TÜRKİYE VE JAPONYA ÖRNEKLER

Yıl 2017, Cilt: 21 Sayı: 1, 295 - 308, 18.04.2017

Öz

Aile yapısının değişmesi ve hane halkı sayısının azalmasıyla çocukların ve farklı yaş gruplarındaki insanların bir arada bulunma fırsatının çok sınırlı olduğu bilinmektedir. Bu durum, diğer kuşaklar açısından özellikle yaşlı insanlar için de söz konusudur. Yaşlanan toplumlarda genç kuşağın yaşlanan insanların yaşam seyrinde edindiği tecrübelerden faydalanması istenirken bununla birlikte yaşlıların serbest zamanlarında genç kuşak ile bir arada bulunması ve gönüllü işlerde çalışması beklenmektedir. Ancak bu beklentiler, buna uygun ortamların ve etkinliklerin sağlanabileceği programların oluşturulmasıyla gerçekleştirilecektir ve bunun neticesinde kuşakların yaşam kalitesinin artırılması mümkün bir hale gelecektir. Bu beklentiler doğrultusunda günümüzde kuşaklararası ilişkilerin kurulması adına bir takım planlamalar yapılmaktadır ve uygulanmaktadır. Yaşlanan toplumlarda kuşaklararası iletişim ve dayanışmanın devamlılığının sağlanması da önemlidir. Bunun için farklı kuşakların bir arada bulunmasının sağlanmasının bu konuda büyük bir rol üstlenebileceği kanısı ile bu konuya esin kaynağı olabilecek uygulama örneklerinin sunulması planlanmaktadır. Örneğin Japonya’da sosyal hizmet kurumlardan biri olan Kotoen’in konseptine göre, farklı kuşağın bir arada bulunma durumu, aynı çatı altındaki büyük ve geniş bir aileye benzetilmektedir. Tenju-en örneğinde ise eski yaşam tarzından faydalanılmaktadır. Bu çalışmada ‘Kuşaklararası İlişkiler’ dersi kapsamında internet aracılığı ile elde edilen bilgilerden, Türkiye’deki örnek uygulamalarını tanıtmak ile birlikte Japonya’daki uygulamalardan esinlenilerek kuşaklararası ilişkilerin sürdürülebilirliğinde gönüllülüğün büyük bir rol üstlendiğini hatırlatmak ve bu konuda toplum içinde farkındalığın oluşturulması amaçlanmaktadır. 

Kaynakça

  • Arpacı, F. ve Şahin, F.T. (2015). Yaşlı Bireylerin Yaşlı ve Çocuk Etkileşimine İlişkin Görüşleri, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(1), 231-246.
  • Caner, Ö.C. ve diğer (2013). Yaşlı Dostu Şehirler: Kavramsal Çerçeve ve Örneklerle Değerlendirmeler, Güneş Tıp Kitabevleri.
  • Japan International Unity Association & another (2006). Proceedings, Uniting the Generations: Japan Conference to Promote Intergenerational Programs and Practices.
  • Kanamori, Y. (2012). Intergenerational Interaction between The Elderly and Children: Focusing on the content of exchange, Aichi Shukutoku Üniversitesi Sosyal Hizmet Fakültesi Derleme Kitabı, No: 2, 69-77.
  • Larkin, E. & Newman, S. (1997). Intergenerational Studies: A Multi-Disciplinary Field, Journal of Gerontological Social Work, Vol: 28, Issue:1-2, 5-16.
  • Maehara, N. ve diğer. (2010). The Current Situation Regarding the Nurturing of Elementaly School Age Children’s Attitudes Toward the Elderly, Memoirs of Osaka Kyoiku University, Ser.Ⅴ School Subjects and Allied Problems, Vol: 58, Issue: 2, 91-101.
  • Sugi, K. (2006). Ingenuity and Callenges in Creating Intergenerational Programs in Age-integrated Facilities: From Practice in “Kotoen” a Facility for the Elderly and Children, Proceedings, Uniting the Generations: Japan Conference to Promote Intergenerational Programs and Practices, 121-126.
  • Tufan, İ. ve Yazıcı, S., (2009). Yaşlılıkta Kuşaklararası İlişkiler. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, (1), 47-50.
  • Tutal, O. ve Üstün, B., (2009). Yaşlılık ve Yaş Dostu Kentler: Eskişehir. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 2(1), 1-23.
  • Watanabe, Y. (2004). The Mingling of old People and Infant, Niigata Seiryo University Research Report No:34, 15-24.
  • WHO (2002). Active Ageing: A policy Framework, Spain
  • WHO (2007). Glibal Age-friendly Cities: A Guide, France.
  • Yıldırım, F., (2015). Çoçukların Dünyasına Yaşlıları Dahil Etmek: Okul Temelli Kuşaklararası Dayanışma Modelleri, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(1), 275-296.
  • Yonomitsu, Y. (2006). Living and Growing with People in Different Generatins in a Community Gives Senior Citizens Power and Energy to Live, Proceedings, Uniting the Generations: Japan Conference to Promote Intergenerational Programs and Practices, 131-134.
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

İkuko Murakami

Yayımlanma Tarihi 18 Nisan 2017
Gönderilme Tarihi 1 Ağustos 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 21 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Murakami, İ. (2017). KUŞAKLARARASI İLİŞKİLERİ SAĞLAYACAK UYGULAMALAR: TÜRKİYE VE JAPONYA ÖRNEKLER. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 21(1), 295-308.
AMA Murakami İ. KUŞAKLARARASI İLİŞKİLERİ SAĞLAYACAK UYGULAMALAR: TÜRKİYE VE JAPONYA ÖRNEKLER. TSA. Nisan 2017;21(1):295-308.
Chicago Murakami, İkuko. “KUŞAKLARARASI İLİŞKİLERİ SAĞLAYACAK UYGULAMALAR: TÜRKİYE VE JAPONYA ÖRNEKLER”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 21, sy. 1 (Nisan 2017): 295-308.
EndNote Murakami İ (01 Nisan 2017) KUŞAKLARARASI İLİŞKİLERİ SAĞLAYACAK UYGULAMALAR: TÜRKİYE VE JAPONYA ÖRNEKLER. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 21 1 295–308.
IEEE İ. Murakami, “KUŞAKLARARASI İLİŞKİLERİ SAĞLAYACAK UYGULAMALAR: TÜRKİYE VE JAPONYA ÖRNEKLER”, TSA, c. 21, sy. 1, ss. 295–308, 2017.
ISNAD Murakami, İkuko. “KUŞAKLARARASI İLİŞKİLERİ SAĞLAYACAK UYGULAMALAR: TÜRKİYE VE JAPONYA ÖRNEKLER”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 21/1 (Nisan 2017), 295-308.
JAMA Murakami İ. KUŞAKLARARASI İLİŞKİLERİ SAĞLAYACAK UYGULAMALAR: TÜRKİYE VE JAPONYA ÖRNEKLER. TSA. 2017;21:295–308.
MLA Murakami, İkuko. “KUŞAKLARARASI İLİŞKİLERİ SAĞLAYACAK UYGULAMALAR: TÜRKİYE VE JAPONYA ÖRNEKLER”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, c. 21, sy. 1, 2017, ss. 295-08.
Vancouver Murakami İ. KUŞAKLARARASI İLİŞKİLERİ SAĞLAYACAK UYGULAMALAR: TÜRKİYE VE JAPONYA ÖRNEKLER. TSA. 2017;21(1):295-308.