ANKARA AİLE VE SOSYAL POLİTİKALAR İL MÜDÜRLÜĞÜNE BAĞLI ÇOCUK EVLERİNDE ÇALIŞAN BAKIM ELEMANLARI VE ÇOCUK EVİ SORUMLULARININ İŞ DOYUMU VE TÜKENMİŞLİK DÜZEYLERİ

Yıl 2017, Cilt: 21 Sayı: 2, 535 - 556, 06.08.2017

Ercüment Erbay , Emine Aslan

Öz

Bu araştırma Ankara Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğüne bağlı Çocuk Evleri Koordinasyon Merkezi Müdürlüğü bünyesinde hizmet veren çocuk evlerinde çalışan bakım elemanları ve çocuk evi sorumlularının iş doyumu ve tükenmişlik düzeylerinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Nicel araştırma metoduyla gerçekleştirilen ve tarama modeli kullanılan bu çalışmada; Ankara İlindeki çocuk evlerinde çalışan 195 bakım elemanı ile 37 çocuk evi sorumlusuna ulaşılmıştır. Araştırmada dört veri toplama aracı kullanılmıştır. Bunlar Maslach Tükenmişlik Ölçeği, JSS İş Doyumu Ölçeği ile sosyo-demografik bilgilerin yer aldığı ev sorumlusu ile bakım elemanı için ayrı ayrı düzenlenen Kişisel Bilgi Formu’ dur. Verilerin istatistiksel analizi SPSS 23 programı ile yapılmıştır. Elde edilen bulgularda bakım elemanları ile çocuk evi sorumluları arasında farklı sonuçlar ortaya çıkmıştır. Sonuç olarak Ankara çocuk evlerinde görev yapan personelin sosyo-demografik özelliklerinin iş doyumu ve tükenmişlik düzeyine etkisinin oldukça az olduğu, bununla birlikte çalışma hayatıyla ilgili yaşanan sorunların bakım elemanlarının iş doyumu ve tükenmişlik düzeylerini, çocuk evi sorumlularının ise daha çok tükenmişlik düzeylerini olumsuz yönde etkilediği saptanmıştır.

Kaynakça

• AKTAŞ, H. ve ŞİMŞEK E. (2015). Bireylerin Örgütsel Sessizlik Tutumlarında İş Doyumu ve Duygusal Tükenmişlik Algılarının Rolü. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 11 (24), 205-230.
• ATAMTÜRK, E. (2010). Aile Mahkemeleri Uygulamalarında Yaşanan Sorunların Aile Mahkemesi Uzmanlarının Tükenmişlik Düzeylerine ve İş Doyumlarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• ARDIÇ, K., ve POLATCI, S. (2008). Tükenmişlik Sendromu: Akademisyenler Üzerinde Bir Uygulama (GOÜ Örneği). Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 10 (2) 69-96.
• ARDIÇ, K. ve POLATCI, S. (2009). Tükenmişlik Sendromu Ve Madalyonun Öbür Yüzü: İşle Bütünleşme. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32, 21-46.
• ARI, S., G. ve BAL, Ç., E. (2008). Tükenmişlik Kavramı: Birey ve Örgütler Açısından Önemi. Yönetim ve Ekonomi, Celal Bayar Üniversitesi, 15 (1), 131-148, Manisa.
• AYDEMİR, P. ve ERDOĞAN, E. (2013). İş Görenlerde Ücret Tatmini, İş Tatmini ve Performans Algısı. Bülent Ecevit Üniversitesi, Zonguldak: Kamu-İş, 13 (2).
• BALCIOĞLU, İ., MEMETALİ, S., ROZANT, R. (2008). Tükenmişlik Sendromu (Burn out Syndrome). Dirim Tıp Gazetesi, 83, 99-104.
• BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• ÇAM, O. (1992). Tükenmişlik Envanterinin Geçerlik ve Güvenirliliğinin Araştırılması. VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları, 22-25 Eylül (155-159). Ankara: Hacettepe Üniversitesi VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Düzenleme Kurulu ve Türk Psikologlar Derneği Yayını.
• ÇELEBİ, B. (2014). Çalışanlarda Tükenmişlik ve İş Doyumu: Alanya Devlet Hastanesi Hemşireleri Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul.
• DİNÇ, K. (2008). Yardım Mesleklerinde Tükenmişlik Sendromu. Dönem Projesi. Ankara.
• EĞİNLİ, T., E. (2009). Çalışanlarda İş Doyumu: Kamu ve Özel Sektör Çalışanlarının İş Doyumuna Yönelik Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23 (3).
• ERGİN, C. (1996). Maslach Tükenmişlik Ölçeğinin Türkiye Sağlık Personeli Normları. 3P Dergisi, 4.
• ERTÜRK, E. ve KEÇECİOĞLU, T. (2012). Çalışanların İş Doyumları ile Mesleki Tükenmişlik Düzeyleri Arasındaki İlişkiler: Öğretmenler Üzerine Örnek Bir Uygulama. Ege Akademik Bakış, 12 (1), 39-52, İzmir.
• IŞIKHAN, V. (1993). Sosyal Hizmet Uzmanlarının İş Doyumları. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• IŞIKHAN, V. (2004). Çalışma Hayatında Stres ve Başa Çıkma Yolları, Ankara: Sandal Yayınları.
• IŞIKHAN, V., KÖRÜKÇÜ, Ö., ÇİFÇİ, G., E. (2007). Toplum ve Sosyal Hizmet, 18 (1).
• IŞIKHAN, V. (2011). Sosyal Hizmet ve Tükenmişlikle Başa Çıkma. Ankara.
• KAÇMAZ, N. (2005). Tükenmişlik (Burnout) Sendromu. İstanbul Tıp Fakültesi Dergisi , 68 (1), 29-32.
• KARASAR, N. (1991). Araştırmalarda Rapor Hazırlama. Ankara: Nobel.
• KARASAR, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın.
• LEITER, P., M ve MASLACH, C. (1999). Six Areas of Worklife: A Model of the Organizational Context of Burnout. Jhhsa Spring, 472- 489.
• MASLACH, C. (2003). Job Burnout: New Directions in Research and Intervention. Current Directions in Psychological Science, 12 (5), 189-192.
• MASLACH, C. ve LEITER, P., M.(b.t). Reversıng Burnout Stanford Socıal Innovatıon Revıew (www. ssireview.com).
• SIĞRI, Ü., BASIM, N. (bt). İş Görenlerin İş Doyumu İle Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin Analizi: Kamu ve Özel Sektörde Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi.
• YELBOĞA, A. (2012). Örgütsel Adalet İle İş Doyumu İlişkisi: Ampirik Bir Çalışma. Ege Akademik Bakış, 12 (2), 171-182, İzmir.
• YETİM, Ü. (bt.) Çalışma Yaşamında İş Doyumu ve İş Etiği. III. Ulusal Tesisat Mühendisliği Kongresi ve Sergisi, 77-82.
• YILDIZ, G. ve ÖZSOY, E. (2013). Çalışanların Kişilik Özelliğine Göre İş Doyumu Farklılaşır Mı?. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 5 (1).
• YILMAZ, A. ve H. DÖNMEZ, A. (2013). İş Doyumunu Tayin Eden Bazı Psikolojik ve Demografik Değişkenler. Türk Psikoloji Yazıları, 16 (31), 91-97.
• YÜCEL, İ. (2012). İş Tatmini İle Tükenmişlik Duygusu Arasındaki İlişki ve Algılanan Örgütsel Desteğin Bu İlişki Üzerindeki Etkisi-Sağlık Sektöründe Bir Uygulama. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi Dergisi, 33.