Bu çalışmanın amacı, depresif belirti ve
umutsuzluk düzeylerine yönelik bilişsel-davranışçı bir grup terapi programı
hazırlamak ve görme engelli bireylerde programın etkililiğini
değerlendirmektir. Bu etkinin değerlendirilmesi için yarı deneysel bir yönteme
başvurulmuş, kontrol grupsuz öntest - sontest deneme modeli kullanılmıştır. On
oturumdan oluşan 90 dakika süren programda, kendini gözlemleme, yarar zarar
analizi, kanıtları inceleme, kendi kendini eleştirmeye karşı çıkma, nefes egzersizleri,
olumsuz otomatik düşünceleri yakalama, psiko-eğitim gibi bilişsel yöntemler
kullanılmıştır. Program, İstanbul ilinde görme engellilere hizmet veren bir
rehabilitasyon merkezinde 18-34 yaşları arasında 4 kadın 8 erkek toplam 12
görme engeli olan bireye uygulanmıştır. Müdahale programını değerlendirmek
amacıyla katılımcıların depresif belirti düzeylerini belirlemek amacıyla “Beck
Depresyon Ölçeği (BDÖ)”, umutsuzluk düzeylerini belirlemek amacıyla ise “Beck
Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ)”, kullanılmıştır. Ölçme araçları çalışma grubuna
program öncesinde ön test, programın bitiminde ise son test uygulanmıştır.
Verilerin analizinde Wilcoxon işaretli sıra testi kullanılmıştır. Yapılan
analizler çalışma grubundaki görme engelli bireylerin depresif belirti ve umutsuzluk
düzeylerinin bilişsel-davranışçı grup terapi programı sonrasında anlamlı
düzeyde azaldığı saptanmıştır.
Görme engelli grup terapisi bilişsel-davranışçı terapi umutsuzluk depresyon
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 5 Nisan 2018 |
Gönderilme Tarihi | 24 Mart 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 22 Sayı: 1 |