In Teachers’ Own Words: Multiple Measures of Teacher Performance Evaluation

Yıl 2020, Cilt: 24 Sayı: 3, 671 - 681, 15.12.2020

Orhan Kahya , Vural Hoşgörür

Öz

Teaching
is a complex phenomenon and a single measurement may not provide correct
results on teacher performance evaluation. The purpose of this qualitative case
study is to identify the views of teachers on multiple measures of teacher
performance. Data were collected through semi-structured interview forms
developed by the researchers from 10 participant teachers. Findings of the
study show that the multiple measures of teacher performance evaluation system
were argued to create objectivity and consistency problems. Besides, including
student and parent evaluation to multiple measures of teacher performance has
brought some concerns for teachers. Although the new system offers a
contemporary teacher performance evaluation through multiple measures, teachers
are evaluated without considering performance fields. An evaluation not based
on the specific teacher performance fields, cannot help identifying strong and
weak sides of teachers. The current study suggests that multiple measures of
teacher performance should address specific teacher performance fields.

Anahtar Kelimeler

performance evaluation, multiple measures, teacher

ÇOKLU VERİ KAYNAĞINA DAYALI PERFORMANS DEĞERLENDİRME SİSTEMİ HAKKINDA ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ

Öz

Eğitim ve öğretimin temelde karmaşık bir iş olduğu ve dolayısıyla tek bir
veri kaynağına dayalı olarak öğretmen performansının belirlenemeyeceği
düşüncesi, eğitimin paydaşlarını içeren birden fazla veri kaynağına dayalı değerlendirme
alternatifini gündeme getirmiştir. Bu çalışmada, öğretmenlerin birden fazla
çoklu veri kaynağına kaynağın verilerine dayalı olarak gerçekleştirilmek
istenilen performans değerlendirme sistemi hakkındaki görüşleri
araştırılmıştır. Çalışmada nitel araştırma desenlerinden durum çalışması deseni
kullanılmış ve 10 öğretmenden görüşme tekniği ile veri toplanmıştır. Verilerin
analizinde kodlar ve temalar oluşturulmuştur. Çalışmanın bulgularına göre çoklu
veri kaynağına dayalı performans değerlendirme sistemi bir takım nesnellik ve
tutarlılık sorunlarını beraberinde getirmektedir. Araştırmaya katılan
öğretmenler, özellikle öğrencilerin ve velilerin performans değerlendirmede
veri kaynağı olarak kullanılmasını olumsuz karşılamaktadırlar. Milli Eğitim Bakanlığı
tarafından hazırlanan çoklu veri kaynağına dayalı performans değerlendirme
taslağında öğretmenlerin bir bütün olarak değerlendirildiği ve öğretmen
performans alanlarının belirlenmediği anlaşılmaktadır.  Öğretmenlerin performanslarının birden fazla paydaşın
verilerine dayalı olarak değerlendirilmesi uygulamasının işlerlik kazanması
halinde bunun, öğretmen ve değerlendiriciler arasındaki kişisel ilişkiler
yerine öğretmenin akademik ve mesleki bilgisini ölçen performans alanlarına
yönelik olması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

performans değerlendirme, çoklu denetim, öğretmen

Kaynakça

• Ağaoğlu, E., Şimşek, Y. ve Ceylan, M. (2001). Çoklu değerlendirme modeli ve eğitim denetimine uygulanabilirliği. Education and Science, 26(122), 11–18.
• Akşit, F. (2006). Performans değerlendirmeye ilişkin öğretmen görüşleri (Bigadiç ilköğretim öğretmenleri örneği). Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi., 2, 76–101.
• Altun, S. A. ve Memişoğlu, S. P. (2008). Performans değerlendirmesine ilişkin öğretmen, yönetici ve müfettiş görüşleri. Theory and Practice, (53), 7–24.
• Arar, K. ve Oplatka, I. (2011). Perceptions and applications of teachers’ evaluation among elementary school principals in the Arab education system in Israel. Studies in Educational Evaluation, 37(2–3), 162–169. doi:10.1016/j.stueduc.2011.03.006
• Aydın, İ. (2005). Öğretimde denetim: Durum saptama değerlendirme ve geliştirme. Ankara: Pegem.
• Aygün, S. Ç. (2008). Ankara ili genel liselerinde performansa dayalı denetim uygulamasına ilişkin öğretmen görüşleri. Ankara.
• Cuevas, R., Ntoumanis, N., Fernandez-Bustos, J. G. ve Bartholomew, K. (2018). Does teacher evaluation based on student performance predict motivation, well-being, and ill-being? Journal of School Psychology, 68(May 2016), 154–162. doi:10.1016/j.jsp.2018.03.005
• Ebmeier, H. (2003). How supervision influences teacher efficacy and commitment: An investigation of a path model. Journal of Curriculum & Supervision.
• Erdem, A. R. ve Eroğul, M. G. (2012). Sınıf öğretmenlerinin görüşlerine göre eğitim müfettişlerinin ders denetim yeterlikleri. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (12), 97–109.
• Ergen, H. ve Eşiyok, İ. (2017). Okul müdürlerinin ders denetimi yapmasına ilişkin öğretmen görüşleri. Çağdağ Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(1).
• Gündüz, H. B. ve Ömür, Y. E. (2016). Supervision anxiety as a predictor for organizational cynism in teachers. International Journal of Human Sciences, 13(1), 1381. doi:10.14687/ijhs.v13i1.3626
• Hanover Research. (2012). Best practices for including multiple measures in teacher evaluations.
• Jia, Y., Cummings, T., Jackson, C., Clifford, M. ve Hoch, S. (2016). Analyzing and improving multiple measure teacher evaluation systems.
• Kış, A. ve Yeşil, D. (2015). Okul müdürlerinin ders denetimine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(3), 27–45.
• Martínez, J. F., Schweig, J. ve Goldschmidt, P. (2016). Approaches for combiningmultiple measures of teacher performance: Reliability, validity, and implications for evaluation policy. Educational Evaluation and Policy Analysis, 38(4), 738–756. doi:10.3102/0162373716666166
• Master, B. (2013). What can parents tell us about teacher quality? Examining the contributions of parent perspectives in comparison to a portfolio of alternative teacher evaluation measures.
• MEB. (2018). Performans değerlendirme yönetmeliği bilgi notu. https://www.memurlar.net/haber/741152/meb- peformans-caismasinda-son-asamaya-geldi.html.
• Memduhoğlu, H. B. (2012). Öğretmen, yönetici, denetmen ve öğretim üyelerinin görüşlerine göre Türkiye’de eğitim denetimi sorunsalı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 12(1), 135–156.
• Özen, F. ve Hendekçi-Arslan, E. (2016). Türkiye’de eğitim denetimi alanında 2005-2015 yılları arasında yayımlanan makale ve tezlerin betimsel analizi. International Journal of Society Researches, 6(11), 620–650.
• Peterson, K. (2000). Teacher evaluation: A comprehensive guide to new directions and practices.
• Ralph, E. G. (2002). Mentoring beginning teachers: Findings from contextual supervision. Journal of Personnel Evaluation in Education, 16(3), 191–210. doi:10.1023/A:1020809206376
• Şahin, S., Elçiçek, Z. ve Tösten, R. (2013). Türk eği̇ti̇m si̇stemi̇nde tefti̇şi̇n tari̇hsel geli̇şi̇mi̇ ve bu geli̇şi̇m süreci̇ i̇çeri̇si̇ndeki̇ sorunlar. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(5), 1105–1126. doi:http://dx.doi.org/10.9761/JASSS1336
• Sezgin, F., Tınmaz, A. ve Tetik, S. (2017). Performans kriterlerine göre öğretmenlerin değerlendirilmesine ilişkin okul müdürü ve öğretmen görüşleri. Journal of Human Sciences, 14(2), 1647. doi:10.14687/jhs.v14i2.4557
• Shaked, H. (2018). Why principals often give overly high ratings on teacher evaluations. Studies in Educational Evaluation, 59(March), 150–157. doi:10.1016/j.stueduc.2018.07.007
• Soydan, T. (2012). Eğitim Alanında Performans Değerlendirme Sisteminin Geçerliği Üzerine Yönetici ve Öğretmen Görüşlerine Dayalı Bir Araştırma. Ege Eğitim Dergisi, 13(1), 1–25.
• Steele, J. L., Hamilton, L. S. ve Stecher, B. M. (2011). Using student performance to evaluate teachers. Santa Monica, CA. http://www.rand.org/pubs/research_briefs/RB9569 adresinden erişildi.
• Tonbul, Y. ve Baysülen, E. (2017). Ders denetimi ile ilgili yönetmelik değişikliğinin maarif müfettişlerinin, okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin görüşleri açısından değerlendirilmesi. Elementary Education Online, 16(1), 299–311.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9th bs.). Ankara: Seçkin.