An Investigation of Attention Deficit Hyperactivity Disorder for Children as to Sociodemographic Characteristics: An Example of Ardahan

Yıl 2012, Cilt: 23 Sayı: 2, 75 - 82, 15.10.2012

Galip Erdem Merve Deniz Pak

Öz

Objectives:
Behavioral Disorder is highly common in children and teenagers.

Purpose
of this review is to analyse arguments in Chidlren and Teenagers on
Sociodemographic characteristics.

Method:
The test was completed with 125 children and adolescents in Ardahan.
Sociodemographic features of cases were recorded using a standart Sociodemographic
form. Also Children or parents were applied (STAI-C) based scan and evaluate
test. And articles about Attention Deficit Hyperactivity Disorder for children
and teenagers were scanned as well.

Results:
The ratio of boys/girls was 1,15/1 .The were positive correlations between
children’s age ,parent’s education level and child’s adress. The most common
type of ADHD among girls was inattentive type.Also the most common type of ADHD
among boys impusivity type.

Discussion:The
results of the study showed that the clinical features of ADHD may differ with
gender and age of ADHD.However,more detailed studies are required. 

Anahtar Kelimeler

Attention Deficit, Hyperactivity, Impulsivity, Child, Sociodemographic characteristics

ÇOCUK VE ERGENLERDE DİKKAT EKSİKLİĞİ VE HİPERAKTİVİTE BOZUKLUĞUNUN SOSYO-DEMOGRAFİK OLARAK İNCELENMESİ ÜZERİNE BİR ÇALIŞMA: ARDAHAN ÖRNEĞİ

Öz

Amaç:
Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu çocuk ve ergenlerde sıkça
karşılaşılan bir durumdur. Bu çalışmanın amacı DEHB tanısı konan çocukların
sosyodemografik özellikleri ile hastalığın ilişkisini saptamaktır.

Yöntem:
Çalışmaya Ardahan’daki 125 çocuk ve ergen alınmıştır. Sosyodemografik
özellikler standart olarak belirlenmiş, sosyodemografik veri hazırlama formu
ile elde edilmiştir. Ebeveynlere çocuk ve ergenlerde Dikkat Eksikliği ve
Hiperaktivite Bozukluğunu tanılaması için DSM-IV’e dayalı tarama ve
değerlendirme ölçeği uygulanmıştır. Ayrıca özgül olarak çocuk ve ergenlerde
davranım bozukluğunu ele alan makaleler taranmıştır.

Bulgular:
Olgularda erkek/kız oranı 1,15/1 ’idi. Olguların ailenin eğitim durumu, çocuğun
ikamet yeri ve yaşı arasında pozitif korelâsyonlar vardı. Kızlarda DEHB’nin
dikkatsizlik türü, erkeklerde ise DEHB’nin dürtüsellik-karşıt olma durumu ön
planda olduğu saptandı.

Tartışma:
Çalışmanın sonuçları DEHB’nin cinsiyet ve yaşa göre bazı farklılıkların
bulunduğunu göstermektedir. Bununla birlikte bu konu ile ilgili daha detaylara
ihtiyaç vardır. 

Anahtar Kelimeler

Dikkat eksikliği, Hiperaktivite, Dürtüsellik, Çocuk, Sosyodemografik özellikler

Kaynakça

• Allen NB,Lewinshon PM ve Seeley, JR. (1998). Prenatal and perinatal influences on risk for psychopathology in childhood and adolescence,Dev Psychopathol 10:513-29.
• Alparslan,S. ve Kalkavan,Y. (2008). Dikkat eksikliği ve hiperaktivite, İstanbul:Np Yayınları.10:13
• American Psikiyatri Birliği: Mental bozuklukların tanısal ve sayımsal el kitabı, (1996). Dördüncü Baskı (DSM-IV), Amerikan Psikiyatri Birliği, Washington DC, 1994’ten çeviren Köroğlu E, Ankara: Hekimler Yayın Birliği
• Barkley R.A. (1998). Development course, adult outcome, and clinic-referred ADHD-adults. In R.A.Barkley(Ed.), Attention deficit hyperactivity disorder: A handbook for diagnosis and treatment (2nd ed., pp. 186-224). New York: Guilford.
• Carrol, KM, Rounsaville BJ. (1993). History and significance of childhood ADHD in treatment seeking cocaine abusers. Compr Psychiatry, 34:75-82.
• Cüceloğlu, D. (2010). İnsan ve davranışı. (20. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi. 346:350
• Dulcan, M. (1997). Practice parameter for the assessment and treatment of children, adolescent,and adults with attentiom- deficit/ hyperactivity disorder. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 39:300-7
• Duran, Ş. (2006). Psikiyatri polikliniğine başvuran hastalarda erişkin dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu sıklığı ve eş tanı durumları, Uzmanlık Tezi, İstanbul: Haydarpaşa Eğitim ve Araştırma Hastanesi Psikiyatri Bölümü, 4-12.
• Ercan. S, ve Somer, O. ve ark. (2001). Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozuklukları için bir test bataryası geliştirme çabası, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi,8:132-144
• Faraone, S.ve Biederman, ve ark. (1998). Psychiatric,neuropsychological and psychosocial features of DSM-IV subtypes of attentiondeficit/ hyperactivity disorder:results from a clinically referred sample.J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 37:185-93
• Faraone, S. ve Biederman, J. (2005). What is the prevalance of adult ADHD? Results of a population screen of 966 adults. J Atten Disord. Nov; 9(2): 384-391
• Gansler, DA. ve Fucetolo, R. (1998). Are there cognitive subtypes in adult Attention Deficit Hyperactivity Disorder? Nerv Ment Dis, 186: 776-781.
• Gezer, S. (1996). Çocuğu anlamak (1.Baskı). İzmir: Çağlayan Yayınevi Goldstein, S. (2002). Contunity of ADHD in Adulthood: Hypothesis and Theory Meet Realty. Ed: Goldstein S Ellison AT, Clinican’s to Adult ADHD Assesment and Intervention. Academic Pres, California, USA
• Johnston, C. ve Mash, EJ. (2001). Familities of children with attention-deficit/ hyperactivity di-sorder: review and recommendations for future research. Clin Child Fam Psychol Rev4:183-207
• Kılıç, B. ve Şener, Ş. (2005). Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocuklarda karşıt olma-karşı gelme bozukluğu/ davranış bozukluğu eş hastalanımda aile işlevleri ve psikososyal değişkenlerin karşılaştırılması, Türk Psikiyatri Dergisi; 16(1):21-28
• Küçük, A. ve ark. (2009). İlköğretim öğrencilerinde yaş, cinsiyet ve sosyo ekonomik seviye farklılıklarının dikkat düzeylerine etkileri.Sağlık Bilimleri Dergisi;18(1):18-24
• Lahey, BB. (1999).The development of antisocial behavior: An integrative casual model. J Chil Psychol Psychiatry,40:669-682
• Loeber ve ark., 2000; RL, Burke JD, Lahey BB ve ark. (2000). Oppositial defiant and conduct disorder: a review of the past 10 years,Part I.J Am Acad Child Adolesc Psychiatry ,39:1468-1484.
• Özkamalı, M. (2001). Çocuklardaki psikolojik bozukluklar, Odtü G.V Mersin İlköğretim Okulu Rehberlik Merkezi Tanıtım Broşürü
• Öncü, B. ve Şenol, S. (2002). Dikkat eksikliği hiperaktivite Bozukluğunun etiyolojisi: Bütüncül Yaklaşım. Klinik Psikiyatri Dergisi, Cilt: 5: 111-119
• Önal, A. ve Ögel, K. (2011). Dikkat eksikliği ve hiperaktivite belirtileri bulunanergenlerde madde kullanımı ve aile özellikleri üstüne kesitsel bir çalışma, Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 21, Sayı: 3
• Schachar ,RJ. (1986). Hyperkinetic Syndrome: historical development of the concept. The Overactive Child. Taylor EA (ed). Spastics International Medical Publications,s.19-41.
• Toros, F. ve Tataroğlu, C. (2002). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu: sosyodemografik özellikler, anksiyete ve depresyon düzeyleri.Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi : (1)
• Turgay, A. (1995). Çocuk ve ergenlerde davranım bozuklukları için DSM-IV’e dayalı tarama ve değerlendirme ölçeği (Yayınlanmış Ölçek). Integrative Therapy Institute,Toronto : Kanada
• Tuğlu, C. ve Şahin, Ö.(2010). Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar- Current Approaches In Psychıatry ;2(1):75-116
• Weiss, G. (1996). Attention deficit hyperactivity disorder. Child and Adolescent Psychiatry, M Lewis (Ed), 2. Baský, BaltimoreWilliams and Wilkins, s.544-563.
• Wender, P.H. (1995). Attention Deficit Hyperactivity Disorder in Adults. Oxford University Pres, New York; 122-143.