Fotoses, bireylerin günlük yaşamlarını fotoğrafladıkları katılımcı bir eylem araştırması yöntemidir. Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin pandemi deneyimlerini inceleyen fotoses etkinliğini benzersiz ve yenilikçi bir yöntem olarak belirlemektir. Bu çalışmada Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Hizmet bölümü (N= 154) öğrencileri pandemi döneminde yaşadıklarını ve uzaktan eğitimi fotoğraflarla betimlemeye çalışmıştır. Toplamda 66 fotoğraf ve açıklaması katılımcılar tarafından oluşturuldu, odak grup görüşmelerinde oylanarak seçildi, yorumlandı ve bu fotoğraflardan 12’si bu çalışmada ele alınmıştır. Fotoğrafların ve yorumların analizinde 5 farklı tema inşa edildi: 1-Görünmeyeni görünür kılma-Koronavirüs sürecini temsil eden sembolik imgeler, 2-Koronavirüs bizi nasıl etkiledi? Koronavirüsün yansımaları, 3-Pandemi süreci bize ne öğretti? Sürecin öğrettikleri, 4- Ne yapmamız gerek? Toplumsal mesajlar, 5-Fotoses çalışmasına katılmak nasıl bir deneyimdi? Fotoses çalışması hakkındaki görüşler.
Çalışma sonunda öğrencilerden ayrıca fotoses çalışmasının kendileri için nasıl bir deneyim olduğunu aktarmaları istenmiştir. Öğrencilerin süreç ve fotoğraflar hakkında oldukça olumsuz yorumlarına rağmen çalışmanın oldukça anlamlı ve verimli olduğu konusunda görüş birliği ortaya çıktığı görünmektedir. Bu çalışmada son olarak fotoses yönteminin özellikle genç nüfus ile birlikte uygulandığında oldukça verimli ve katılımcı odaklı bir çalışma olabileceğine ilişkin görüşler ifade edilmiştir.
Photovoice is a participatory action research method in which individuals photograph their daily lives. This study was carried out with the aim of concretizing the experiences in the distance education process through photographs and interpreting it from a participant-centered perspective. Students' experiences during the pandemic period were conveyed with the photographs and explanations they created themselves. A total of 66 photographs were obtained, from 154 students participated in the study. 12 photographs were selected as a result of the focus group interviews with the participants and were these were analyzed in this study.
In the analysis of photos and explanations, 5 different themes have been identified: Making the invisible visible - Symbolic images representing the coronavirus process, How did the coronavirus affect us? Reflections of the coronavirus, what has the pandemic process taught us? What the process teaches, What should we do? Social messages, What was it like to participate in photovoice research? Opinions about photovoice.
As a result of the study, the students who participated in the study focused especially on the images that represent the burden of care in the home, and the tension experienced by especially female students in the family between the responsibility of cooking and caring for their family members and their focus on distance education and education was highlighted. Deprivations for students living in rural areas are described and inequality of opportunity is emphasized. In addition, the coronavirus process is envisioned as an unprecedented experience that is highly stressful and requires self-control skills. Pessimism and the search for hope were evident in the images of the students. The coronavirus affects students in different ways; The feeling of burnout created by the increasing responsibilities with increasing isolation and incompatibility was expressed in the comments. It has been stated that the photovoice method can be a very efficient and participatory-focused work, when especially conducted with young population.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sosyoloji (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Ekim 2020 |
Gönderilme Tarihi | 10 Ağustos 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 31 Sayı: 4 |