Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İSTANBUL MUHSİNZADE HANI ÜZERİNE BİR RESTİTÜSYON DENEMESİ

Yıl 2017, Sayı: 15, 95 - 106, 30.06.2017

Öz

İstanbul, Fatih (Eminönü) İlçesi, Hobyar Mahallesinde bulunan Muhsinzade Hanı, 1772 yılına ait vakfiyesinden
hareketle 18. yüzyılın ikinci yarısına tarihlendirilmektedir. Avlulu ve iki katlı inşa edilen yapının alt katı revaksız, üst
katı ise revaklı bir kurguya sahiptir. Muhsinzade Hanı gerek doğal afetler, yapılan onarımlar ve tadilatlarla; gerekse
bulunduğu bölgede ticaretin giderek yoğunlaşması ile cephe ve planında büyük değişiklikler geçirmiştir. Özellikle,
ara duvarların yıkılarak mekanların genişletilmesi sonucu mekan kurgusu kaybolmuştur. Onarımlar sırasında avlu
kotu mekan depolarının bulunduğu kota kadar indirilmiş; elde edilen yeni zemin seviyesi avlu cephelerinin üç katlı
bir görünüme dönüşmesine neden olmuş ve bu nedenle yapı özgünlüğünü yitirmiştir.
Çalışmamız, vakfiye kaydı ile bugünkü plan ve cephe özelliklerinden hareketle, yapının özgün durumunu ortaya
koyacak bir restitüsyon denemesini ve yorumlamayı amaçlamaktadır.

Kaynakça

  • AYVERDİ, E. H., 1978. “19.Asırda İstanbul Haritası”, (2. Baskı), İstanbul.
  • ÇERKEZ, M., 2001. Merzifon Taş Han, Merzifonlu Kara Mustafa Paşa Uluslararası Sempozyumu (8-11 Haziran 2000 Merzifon), Ankara.
  • DAŞ, E., 2002. Afyon Taş Han, Uluslararası Sanat Tarihi Sempozyumu Bildirileri (Prof. Dr. Gönül Öney’e Armağan), 205-214, İzmir.
  • ERSOY, B., 1991. İzmir Hanları, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yay.
  • ERSOY, B., 1994. Osmanlı Şehir-İçi Hanları, Plan Tasarımı İle Cephe ve Malzeme Özellikleri, Sanat Tarihi Dergisi, VII, 75-97, İzmir.
  • HARMANKAYA, A. / ÇİÇEK, N., 2016. Eminönü Muhsinzade (Muhsinoğlu) Hanı, Sanat Tarihi Yıllığı, XXV, 73-104, İstanbul.
  • KUYULU, ERSOY, İ., 1992. Kara Osman-Oğlu Ailesine Ait Mimari Eserler, Ankara: Tc. Kültür Bakanlığı.
  • NAYIR, Z., 1975. Osmanlı Mimarlığında Sultan Ahmet Külliyesi ve Sonrası, (1609-90). İstanbul: İTÜ Mimarlık Fakültesi.
  • PERVITITCH, J., 2000. Sigorta Haritalarında İstanbul, İstanbul: Axa Oyak-Tarih Vakfı Yayınları.
  • SÜREYYA, M., 1996. Sicill-i Osmanî, C.4, Yay. Haz. Nuri Akbayar, Eski Yazıdan Aktaran: Seyit Ali Kahraman, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.

Yıl 2017, Sayı: 15, 95 - 106, 30.06.2017

Öz

Kaynakça

  • AYVERDİ, E. H., 1978. “19.Asırda İstanbul Haritası”, (2. Baskı), İstanbul.
  • ÇERKEZ, M., 2001. Merzifon Taş Han, Merzifonlu Kara Mustafa Paşa Uluslararası Sempozyumu (8-11 Haziran 2000 Merzifon), Ankara.
  • DAŞ, E., 2002. Afyon Taş Han, Uluslararası Sanat Tarihi Sempozyumu Bildirileri (Prof. Dr. Gönül Öney’e Armağan), 205-214, İzmir.
  • ERSOY, B., 1991. İzmir Hanları, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yay.
  • ERSOY, B., 1994. Osmanlı Şehir-İçi Hanları, Plan Tasarımı İle Cephe ve Malzeme Özellikleri, Sanat Tarihi Dergisi, VII, 75-97, İzmir.
  • HARMANKAYA, A. / ÇİÇEK, N., 2016. Eminönü Muhsinzade (Muhsinoğlu) Hanı, Sanat Tarihi Yıllığı, XXV, 73-104, İstanbul.
  • KUYULU, ERSOY, İ., 1992. Kara Osman-Oğlu Ailesine Ait Mimari Eserler, Ankara: Tc. Kültür Bakanlığı.
  • NAYIR, Z., 1975. Osmanlı Mimarlığında Sultan Ahmet Külliyesi ve Sonrası, (1609-90). İstanbul: İTÜ Mimarlık Fakültesi.
  • PERVITITCH, J., 2000. Sigorta Haritalarında İstanbul, İstanbul: Axa Oyak-Tarih Vakfı Yayınları.
  • SÜREYYA, M., 1996. Sicill-i Osmanî, C.4, Yay. Haz. Nuri Akbayar, Eski Yazıdan Aktaran: Seyit Ali Kahraman, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.

Yıl 2017, Sayı: 15, 95 - 106, 30.06.2017

Öz

Kaynakça

  • AYVERDİ, E. H., 1978. “19.Asırda İstanbul Haritası”, (2. Baskı), İstanbul.
  • ÇERKEZ, M., 2001. Merzifon Taş Han, Merzifonlu Kara Mustafa Paşa Uluslararası Sempozyumu (8-11 Haziran 2000 Merzifon), Ankara.
  • DAŞ, E., 2002. Afyon Taş Han, Uluslararası Sanat Tarihi Sempozyumu Bildirileri (Prof. Dr. Gönül Öney’e Armağan), 205-214, İzmir.
  • ERSOY, B., 1991. İzmir Hanları, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yay.
  • ERSOY, B., 1994. Osmanlı Şehir-İçi Hanları, Plan Tasarımı İle Cephe ve Malzeme Özellikleri, Sanat Tarihi Dergisi, VII, 75-97, İzmir.
  • HARMANKAYA, A. / ÇİÇEK, N., 2016. Eminönü Muhsinzade (Muhsinoğlu) Hanı, Sanat Tarihi Yıllığı, XXV, 73-104, İstanbul.
  • KUYULU, ERSOY, İ., 1992. Kara Osman-Oğlu Ailesine Ait Mimari Eserler, Ankara: Tc. Kültür Bakanlığı.
  • NAYIR, Z., 1975. Osmanlı Mimarlığında Sultan Ahmet Külliyesi ve Sonrası, (1609-90). İstanbul: İTÜ Mimarlık Fakültesi.
  • PERVITITCH, J., 2000. Sigorta Haritalarında İstanbul, İstanbul: Axa Oyak-Tarih Vakfı Yayınları.
  • SÜREYYA, M., 1996. Sicill-i Osmanî, C.4, Yay. Haz. Nuri Akbayar, Eski Yazıdan Aktaran: Seyit Ali Kahraman, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.

Yıl 2017, Sayı: 15, 95 - 106, 30.06.2017

Öz

Kaynakça

  • AYVERDİ, E. H., 1978. “19.Asırda İstanbul Haritası”, (2. Baskı), İstanbul.
  • ÇERKEZ, M., 2001. Merzifon Taş Han, Merzifonlu Kara Mustafa Paşa Uluslararası Sempozyumu (8-11 Haziran 2000 Merzifon), Ankara.
  • DAŞ, E., 2002. Afyon Taş Han, Uluslararası Sanat Tarihi Sempozyumu Bildirileri (Prof. Dr. Gönül Öney’e Armağan), 205-214, İzmir.
  • ERSOY, B., 1991. İzmir Hanları, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yay.
  • ERSOY, B., 1994. Osmanlı Şehir-İçi Hanları, Plan Tasarımı İle Cephe ve Malzeme Özellikleri, Sanat Tarihi Dergisi, VII, 75-97, İzmir.
  • HARMANKAYA, A. / ÇİÇEK, N., 2016. Eminönü Muhsinzade (Muhsinoğlu) Hanı, Sanat Tarihi Yıllığı, XXV, 73-104, İstanbul.
  • KUYULU, ERSOY, İ., 1992. Kara Osman-Oğlu Ailesine Ait Mimari Eserler, Ankara: Tc. Kültür Bakanlığı.
  • NAYIR, Z., 1975. Osmanlı Mimarlığında Sultan Ahmet Külliyesi ve Sonrası, (1609-90). İstanbul: İTÜ Mimarlık Fakültesi.
  • PERVITITCH, J., 2000. Sigorta Haritalarında İstanbul, İstanbul: Axa Oyak-Tarih Vakfı Yayınları.
  • SÜREYYA, M., 1996. Sicill-i Osmanî, C.4, Yay. Haz. Nuri Akbayar, Eski Yazıdan Aktaran: Seyit Ali Kahraman, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.

Yıl 2017, Sayı: 15, 95 - 106, 30.06.2017

Öz

Kaynakça

  • AYVERDİ, E. H., 1978. “19.Asırda İstanbul Haritası”, (2. Baskı), İstanbul.
  • ÇERKEZ, M., 2001. Merzifon Taş Han, Merzifonlu Kara Mustafa Paşa Uluslararası Sempozyumu (8-11 Haziran 2000 Merzifon), Ankara.
  • DAŞ, E., 2002. Afyon Taş Han, Uluslararası Sanat Tarihi Sempozyumu Bildirileri (Prof. Dr. Gönül Öney’e Armağan), 205-214, İzmir.
  • ERSOY, B., 1991. İzmir Hanları, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yay.
  • ERSOY, B., 1994. Osmanlı Şehir-İçi Hanları, Plan Tasarımı İle Cephe ve Malzeme Özellikleri, Sanat Tarihi Dergisi, VII, 75-97, İzmir.
  • HARMANKAYA, A. / ÇİÇEK, N., 2016. Eminönü Muhsinzade (Muhsinoğlu) Hanı, Sanat Tarihi Yıllığı, XXV, 73-104, İstanbul.
  • KUYULU, ERSOY, İ., 1992. Kara Osman-Oğlu Ailesine Ait Mimari Eserler, Ankara: Tc. Kültür Bakanlığı.
  • NAYIR, Z., 1975. Osmanlı Mimarlığında Sultan Ahmet Külliyesi ve Sonrası, (1609-90). İstanbul: İTÜ Mimarlık Fakültesi.
  • PERVITITCH, J., 2000. Sigorta Haritalarında İstanbul, İstanbul: Axa Oyak-Tarih Vakfı Yayınları.
  • SÜREYYA, M., 1996. Sicill-i Osmanî, C.4, Yay. Haz. Nuri Akbayar, Eski Yazıdan Aktaran: Seyit Ali Kahraman, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.

A RESTITUTION TRIAL ON MUHSİNZADE KHAN AT ISTANBUL

Yıl 2017, Sayı: 15, 95 - 106, 30.06.2017

Öz

Muhsinzade’ Khan is located in Hobyar Neighborhood of Fatih (Eminonu) District in Istanbul. It is dated to the
second half of the 18th century based on its waqf deed. Despite the first floor, the second floor has porticoes. The
features of the facade and architectural plan of Muhsinzade’ Khan have had big changes because of the natural
disasters and the repairs and renovations, which have had been as a result of intensive commercial activities in the
neighborhood. The original spacial planning and organization of the building were not maintained since the walls
between the rooms were demolished for creating larger rooms. Due to repairs and renovations, the level of the inner
courtyard was lowered to the level of the depots. Thus, today the building has become a three story structure and lost
its originality.
This article aims to present a restitution study that shows and interprets the original features of the building with the
help of today’s architectural features and the charter of its waqf.

Kaynakça

  • AYVERDİ, E. H., 1978. “19.Asırda İstanbul Haritası”, (2. Baskı), İstanbul.
  • ÇERKEZ, M., 2001. Merzifon Taş Han, Merzifonlu Kara Mustafa Paşa Uluslararası Sempozyumu (8-11 Haziran 2000 Merzifon), Ankara.
  • DAŞ, E., 2002. Afyon Taş Han, Uluslararası Sanat Tarihi Sempozyumu Bildirileri (Prof. Dr. Gönül Öney’e Armağan), 205-214, İzmir.
  • ERSOY, B., 1991. İzmir Hanları, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yay.
  • ERSOY, B., 1994. Osmanlı Şehir-İçi Hanları, Plan Tasarımı İle Cephe ve Malzeme Özellikleri, Sanat Tarihi Dergisi, VII, 75-97, İzmir.
  • HARMANKAYA, A. / ÇİÇEK, N., 2016. Eminönü Muhsinzade (Muhsinoğlu) Hanı, Sanat Tarihi Yıllığı, XXV, 73-104, İstanbul.
  • KUYULU, ERSOY, İ., 1992. Kara Osman-Oğlu Ailesine Ait Mimari Eserler, Ankara: Tc. Kültür Bakanlığı.
  • NAYIR, Z., 1975. Osmanlı Mimarlığında Sultan Ahmet Külliyesi ve Sonrası, (1609-90). İstanbul: İTÜ Mimarlık Fakültesi.
  • PERVITITCH, J., 2000. Sigorta Haritalarında İstanbul, İstanbul: Axa Oyak-Tarih Vakfı Yayınları.
  • SÜREYYA, M., 1996. Sicill-i Osmanî, C.4, Yay. Haz. Nuri Akbayar, Eski Yazıdan Aktaran: Seyit Ali Kahraman, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Toplam 10 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Mimari Miras ve Koruma, Mimari Tarih, Teori ve Eleştiri
Bölüm Research Article
Yazarlar

Bozkurt Ersoy

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2017
Gönderilme Tarihi 27 Nisan 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Sayı: 15

Kaynak Göster

APA Ersoy, B. (2017). İSTANBUL MUHSİNZADE HANI ÜZERİNE BİR RESTİTÜSYON DENEMESİ. TÜBA-KED Türkiye Bilimler Akademisi Kültür Envanteri Dergisi(15), 95-106.

Yayıncı

34414

Vedat Dalokay Caddesi No: 112 Çankaya 06670 ANKARA


tuba-ked@tuba.gov.tr
(+90) (212) 219 16 60


34415      34417  34418  34419   34420


TÜBA-KED Türkiye Bilimler Akademisi Kültür Envanteri Dergisi / Turkish Academy of Sciences Journal of Cultural Inventory (TÜBA-KED), dergide yayımlanan makalelerde ifade edilen görüşleri resmî olarak benimsememekte ve derginin basılı ya da çevrim içi sürümlerinde yer alan herhangi bir ürün veya hizmet reklamı konusunda garanti vermemektedir. Yayımlanan makalelerin bilimsel ve hukuki sorumluluğu yazar(lar)a aittir.

Makalelerle birlikte gönderilen resim, şekil, tablo vb. materyaller özgün olmalı ya da daha önce yayımlanmışlarsa, hem basılı hem de çevrim içi sürümlerde yayımlanmak üzere eser sahibinden alınmış yazılı izinle birlikte sunulmalıdır. Yazar(lar), dergide yayımlanan çalışmalarının telif hakkını saklı tutar. Makale dergide yayımlandığında, mali haklar ve umuma iletim hakları, işleme, çoğaltma, temsil, basım, yayın ve dağıtım hakları TÜBA’ya devredilecektir. Yayımlanan tüm içeriklerin (metin ve görsel materyaller) telif hakları dergiye aittir. Dergide yayımlanmak üzere kabul edilen makaleler için telif hakkı ya da başka bir ad altında ödeme yapılmaz ve yazar(lar)dan makale işlem ücreti alınmaz; ancak yeniden baskı (reprint) talepleri yazarın sorumluluğundadır.

Bilimsel bilgi ve araştırmalara küresel açık erişimi teşvik etmek amacıyla TÜBA, çevrim içi olarak yayımlanan tüm içeriklerin (aksi belirtilmedikçe) okuyucular, araştırmacılar ve kurumlar tarafından serbestçe kullanılmasına izin vermektedir. Bu kullanım, eserin kaynağının belirtilmesi koşuluyla ve ticari amaç dışında, herhangi bir değişiklik yapılmaksızın Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) Uluslararası Lisansı kapsamında mümkündür. Ticari kullanım için lütfen yayıncı ile iletişime geçiniz.