Understanding Children's Theology: An Analysis Of John M. Hull's ‘God-Talk With Young Children’

Yıl 2021, Sayı: 11, 159 - 179, 30.06.2021

Güllüzar Canpolat , Davut Işıkdoğan

https://doi.org/10.53112/tudear.926660

Cited By: 1

Öz

In this study, it was aimed to examine John M. Hull's book "God-talk with Young Children: Notes for Parents and Teachers". The said examine was carried out by comparing the data in the literature, which explains both the principles aimed by children's theology and how religious education should be in pedagogical sense. Document review and qualitative analysis methods were used in the study and the book consisting of five chapters was examined within the framework of the determined titles. The dialogue examples in the book were examined in detail and the following conclusions were reached in terms of children's theology through some selected examples: It has been observed that theological speeches contribute to both development and religious education in terms of children's learning about religious issues such as God and prayer, social, personal, cultural development and enriching their vocabulary. It has been understood that children's theology can develop the child in a holistic way by a parent or teacher who well knows both religious literature and educational sciences data in practice.

Anahtar Kelimeler

Religious education, John M. Hull, Children, Story, Prayer

Çocuk Teolojisini Anlamak: John M. Hull’ün ‘Çocuklarla Teolojik Konuşmalar’ Eserinin Analizi

Öz

Bu çalışmada John M. Hull’ün “Çocuklarla Teolojik Konuşmalar: Ebeveyn ve Öğretmenler İçin Bazı Tavsiyeler” adlı eserinin incelenmesi amaçlanmıştır. Söz konusu inceleme hem çocuk teolojisinin hedeflediği ilkeler hem de pedagojik anlamda din eğitiminin nasıl olması gerektiğini açıklayan literatürdeki verilerle karşılaştırılarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmada döküman incelemesi ve niteliksel analiz yöntemleri kullanılmış ve beş bölümden oluşan kitap belirlenen başlıklar çerçevesinde tetkik edilmiştir. Kitapta yer alan diyalog örnekleri detaylı bir şekilde incelenmiş ve seçilen bazı örnekler üzerinden çocuk teolojisi açısından şu sonuçlara ulaşılmıştır: Çocukların Tanrı ve dua gibi din ile ilgili mevzuları öğrenmeleri, sosyal, kişisel, kültürel gelişimleri ve kelime haznelerinin zenginleştirilmesi yönünden teolojik konuşmaların gerek gelişime gerekse din eğitimine katkı sağladığı görülmüştür. Çocuk teolojisinin uygulamada hem dini literatürü hem de eğitim bilimleri verilerini iyi bilen bir ebeveyn veya öğretmen tarafından çocuğu bütünlükçü bir şekilde geliştirebileceği anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Din eğitimi, John M. Hull, Çocuk Teolojisi, Hikâye, Dua

Kaynakça

• Aydınbaş, E. (2019). Ankara ili 5 yaş grubu çocuklarda anadilde dua deneyimi ile sosyal davranış ilişkisi üzerine bir inceleme. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2).
• Bilgin, B. (1986). Okul öncesi çağı çocuğunda dini kavramlar. Din Öğretimi Dergisi. 10(1).
• Böke, K. (Ed.). (2009). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. İstanbul: ALFA Yayın.
• Cihandide, Z. N. (2014). Okul öncesi din ve ahlak eğitimi. İstanbul: DEM Yayınları.
• Dündar, M. (2018). Farklı yaş gruplarında dua ve din eğitimi. Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 9(20).
• Gerard, J. M. (2019). Towards a theology of childhood: Children’s agency and the reign of God. Theological Studies. 80(3).
• Gündüz, F. (2007). Okulöncesi dönem çocuğunda dini tasavvurlara psikolojik bir yaklaşım, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kahramanmaraş.
• Harms, E. (1944). The development of religious experience in children. The American Journal of Sociology. 50(2).
• Hull, J. M. (1991). God-talk with young children: Notes for parents and teachers. Birmingham: CREDAR.
• Hull, J. M. (1997). Theological conversation with young children. British Journal of Religious Education, 20(1). 13 Haziran 2020 tarihinde https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/0141620970200103?journalCode=cbre20 adresinden temin edildi.
• Işıkdoğan, D. (2006). İlköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmenliği bölümü mezunu öğretmenlerin yeterlikleri, (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Karaca, F. (2016). Dini gelişim psikolojisi. Trabzon: Eser Ofset Matbaacılık.
• Kılavuz. M. A. (1998). Çocukluk döneminde dini sorular. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7(7).
• Koç, T. (2017). Din dili. İstanbul: İz Yayıncılık.
• Koyuncu, A. (2008). Okul öncesi çocukların din eğitiminde annenin rolü ve karşılaştığı güçlükler, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Rize Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Rize.
• Köylü, M. ve Oruç, C. (2020). Çocukluk dönemi din eğitimi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Kümbetoğlu, B. (2012). Sosyolojide ve antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma. İstanbul: Bağlam Yayınları.
• Meydan, H. (2015). Din eğitiminde manevi boyut. İstanbul: DEM Yayınları.
• Okumuşlar, M. (2006). Din eğitiminde etkin bir yöntem olarak hikâye. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 21(21).
• Oruç, C. (2010). Okul öncesi dönemde dini duygunun kökenleri ve gelişimi. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 10(3).
• Oruç, C. (2011). Okul öncesi dönemde çocuğun din eğitimi. İstanbul: DEM Yayınları.
• Oruç, C. (2013). Erken çocukluk dönemi din eğitimine çoğulcu bir yaklaşım: ‘Gift to the Child’. Değerler Eğitimi Dergisi, 11(26).
• Oruç, C. (2013). İngiltere’de okul öncesi ve ilköğretim okullarında resmi din eğitimi I: Devlet okulu örneği. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 13(2).
• Oruç, C. (2015). Din eğitimi açısından çocuk teolojisi ve ilahiyat fakülteleri için bir öneri. Kayadibi, F. (Ed.), Din eğitiminde kalite (125-152). İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi.
• Oruç, C. (2019). Montessori eğitim yaklaşımının din eğitimine uygulanması: Godly Play Örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 17(38).
• Özdemir, Ş. (2002). Çocuğun din eğitiminde ailenin rolü. Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 9. 10 Temmuz 2020 tarihinde http://isamveri.org/pdfdrg/D01239/2002_9/2002_09_OZDEMIRS.pdf adresinden temin edildi.
• Selçuk, M. (1990). Çocuk eğitiminde dini motifler (Okul öncesi çağ). İslami Araştırmalar Dergisi, 4(2).
• Tosun, C. (2000). Dua öğretimi. Dini Araştırmalar. 2(6). 12 Temmuz 2020 tarihinde https://dergipark.org.tr/tr/pub/da/issue/4443/61218 adresinden temin edildi.
• Yavuz, K. (1994). 99 soruda çocuk ve din. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.