Tipolojik olarak yapım ve çekim sistemi bakımından sondan eklemeli diller arasında yer alan Türkçede, söz yapımı ve çekiminde ekleme dışında yöntemlerin de kullanıldığı bilinmektedir. Bunlardan birisi olan yineleme, pek çok dünya dilinde yapım ve çekim kategorilerinde işlevsel olarak kullanılmaktadır. Söz türetim işleviyle kullanıldığı dillerde yineleme, farklı bir morfo-sentaktik sınıfa ait olmasına gerek kalmadan, onu oluşturan kelimelerden farklı bir anlama sahip yeni kelimeler türetebilir. Gramatikal bir işaretleyici olarak ise, özellikle eklemeli dillerde bir çekim eki gibi davranarak çeşitli çekim kategorilerinde bazı eklerin yerini alabilmesi dikkat çeker. Türkçede yineleme yöntemi işlevsel açıdan incelendiğinde, çeşitli tarihî ve çağdaş Türk dili alanlarında hem bir söz türetim yöntemi olarak kullanıldığı hem de çekimsel bir işaretleyici gibi davrandığı görülür. Bu çalışmada, tarihî ve çağdaş Türk dili alanlarında söz yapımı yollarından yineleme ile oluşturulmuş örnekler incelenmiş; yineleme yönteminin, diğer bazı dünya dillerinde olduğu gibi Türkçede de söz türetimi işleviyle kullanıldığı ortaya konmaya çalışılmıştır. Ayrıca, yineleme yoluyla oluşan bazı dil birimleri gramerleşme teorisiyle açıklanmaya çalışılmış; yinelemenin semantik ve morfolojik kategorilerde çokluk, sıralamaüleştirme, benzerlik, sınırlama, küçültme, derecelendirme, yüklemleştirme gibi çok çeşitli işlevlerle farklı semantik değerleri işaretleyen bir çekim unsuru olarak kullanıldığı, örnekleriyle birlikte sunulmuştur
yineleme ikileme sözlükselleşme söz yapımı gramatikalleşme dilbilgiselleşme
In Turkic which is typologically placed between the agglutinative languages in terms of derivation and inflection system, is known also to use methods other than agglutination in word formation and inflection. Reduplication, one of these, is used functionally in the derivation and inflection categories in many world languages. Reduplication used with the function of word formation in the languages, without ever having to a different morphosyntactic category, can derive new words with a different meaning than the words that create it. As a grammatical marker, it is notable that it can take some affixes’ place in various inflection categories, especially by acting as a inflectional suffix in the agglutinative languages. When the method of reduplication in Turkic is analyze from a functional perspective, it appears to be used both as a word formation method and an inflection marker in historical and modern Turkic language areas. In this study, the examples of words created by reduplication medhod in various historical and modern Turkic language area were analyzed; It has been attempted to show that the reduplication method is used with the function of word formation in Turkic as well as in some other world languages. In addition, some linguistic units formed by reduplication way were tried to be explained by the grammaticalization theory; It is presented with examples that the reduplication method are used as a inflection element which mark different semantic values with a wide variety of functions such as plurality, sorting-distributive, similarity, limitation, diminutive, graduation, predicate marker in the semantical and morphological categories
reduplication doubling lexicalization word formation grammaticalization
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 34 |