BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye‘de İngilizce Öğretmeni Yetiştirme Sorunları

Yıl 2017, Sayı: 34, 241 - 248, 01.06.2017

Öz

İngilizce’yi öğrenmek ve konuşmak günümüz küreselleşmiş dünyasında, İngilizce‘nin ortak bir iletişim aracı olarak işlev görmesinden ötürü bir gerekliliktir. Ortak bir iletişim aracı olmasının yanısıra, İngilizce bugün, bilgiye ulaşmak ve uluslararası ortamlarda faaliyet göstermek amacıyla da önemli bir işleve sahiptir. Türkiye‘de İngilizce öğrenmeye yönelik artan talebi karşılamak amacıyla, şimdiye kadar ilköğretimden yüksek öğretime kadar eğitimde her kademede yogun çabalar harcanmıştır. Ortaya çıkan durum şüphesiz tatmin edici değildir çünkü henüz sürdürülebilir tutarlı ve güvenilir bir eğitim politikasının ortaya çıkmamıştır. Bu sebeple, izlenen yaklaşımlar ve uygulanan modeller geçicidir. Dil öğretmeni yetiştirme Türkiye’de İngilizce öğretim sürecinin ve sorununun bir parçasıdır. Bu yazı Türkiye’de İngilizce öğretmeni yetiştirmede karşılaşılan zorluklara odaklanmıştır

Kaynakça

  • ALAGÖZLÜ, N. (2012). English as a Foreign Language Cul-De-Sac in Turkey Procedia - Social and Behavioral Sciences Volume 47, 2012, Pages 1757–1761 Cyprus International Conference on Educational Research (CY-ICER-2012) North Cyprus, US08-10 February.
  • BAYRAKTAROĞLU, S. (2012). “Neden yabancı dil eğitiminde başaralı olamıyoruz?. Türkiye‘de yabancı dil eğitiminde eğilim ne olmalı?”. 12 – 13 Kasım 2012. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi İngiliz Dili Eğitimi Anabilim Dalı 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıstayı Bildirileri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
  • BELCHER, D.D. (2006). “English for Specific Purposes: Teaching to Perceived Needs and Imagined Futures in Worlds of Work, Study, and Everyday life”. TESOL Quarterly, 40 (1): 133-156.
  • BROWN, J. D. (1995). The Elements of Language Curriculum. Boston, Massachusetts: Newbury House. 25
  • CUMMINS, J. (1994). „Knowledge, power, and identity in teaching English as a second language“. In F. Genesee Ed., Educating Second Language Children pp. 33-58. Cambridge: Cambridge University Press.
  • DEMIRCAN, Ö. (1988). Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • DEMIREL, Ö. (1991). “Türkiye'de Yabancı Dil Ögretmeni Yetiştirmede Karşılaşılan Güçlükler“. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 6: 25-39.
  • DEMIREL, Ö. (1999). Yabancı dili öğrenemiyoruz. Erişim tarihi: 12 Kasım, 2007 http://www.hurriyet.com.tr/egitim/anasayfa/6607825.asp?gid=171.
  • DEMIREL, Ö. (2003). Yabancı Dil Öğretimi. İstanbul: Pegem Yayıncılık.
  • DEMIRPOLAT COŞKUN, B. (2015). “Türkiye’nin yabancı dil öğretimi ile İmtihanı“.
  • Analiz. sayı 131. Seta Yayıncılık.
  • GRAVES, K. (2000). Designing Language Courses. Cambridge: CUP.
  • FINNEY, D. (2002). The ELT curriculum: A flexible model for a changing English for Specific Purposes world, Issue 4, 2008, www.esp-world.info Introduction to Needs Analysis. Mehdi Haseli Songhori 24 world. In: Richards, J. C. & Renandya, W. A Graves, K. (2000). Designing Language Courses. Cambridge: CUP.
  • HUTCHINSON, T., and WATERS, A. (1987). English for specific purposes: A learning- centered approach. CUP.
  • IŞIK,A. (2008a). „Linguistic Imperialism and Foreign Language Teaching“. The Journal Of Asia TEFL, 5 1: 119-140.
  • IŞIK, A. (2008b). “Yabancı Dil Eğitimimizdeki Yanlışlar Nereden Kaynaklanıyor?“ Journal of Language and Linguistic Studies. Vol.4, No.2, October
  • PENNYCOOK, A. (1996). The Cultural Politics of English as an International Language. Essex: Longman.
  • RICHARDS, J. C. (2001). Curriculum Development in Language Teaching. Cambridge: CUP.
  • Avrupa Komisyonu /EACEA/ Eurydice, (2015). Avrupa'da Öğretmenlik Mesleği: Uygulamalar, Algılar ve Politikalar. Eurydice Raporu. Lüksemburg: Avrupa Birliği Yayınlar Ofisi. Bu belge aynı zamanda internette de mevcuttur (http://ec.europa.eu/eurydice).2015
  • MEB 2017-2223 Öğretmen Stratejisi Belgesi Öğretmen Yetiştirme Ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Ankara http://oygm.meb.gov.tr/www/ogretmen-strateji-belgesi- yayimlandi/icerik/406
  • TEDMEM. (2016). 2016 Eğitim Değerlendirme Raporu. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları. file:///C:/Users/user/Downloads/Tedmem2016%20(1).pdf

Problems In English Language Teacher Training In Turkey

Yıl 2017, Sayı: 34, 241 - 248, 01.06.2017

Öz

Learning and speaking English is a necessity in our globalized world as it serves the function of being a shared language-a lingua franca. Beyond being a common tool of communication among cultures, it also has a critical function for gaining access to knowledge and function in international settings. In Turkey, so as to meet the growing need for English language instruction, up to the present time, there have been intense endeavours at all levels of educational system ranging from primary education to higher education institutions. It is no doubt that the resulting situation seems unsatisfactory mostly because there have not been any sustainable stabile and reliable educational policy. Therefore, the approaches pursued and the models applied were all temporary. Language teacher training is one integrative part of English language teaching process and problem in Turkey. This paper focuses on the challenges in English language teacher training

Kaynakça

  • ALAGÖZLÜ, N. (2012). English as a Foreign Language Cul-De-Sac in Turkey Procedia - Social and Behavioral Sciences Volume 47, 2012, Pages 1757–1761 Cyprus International Conference on Educational Research (CY-ICER-2012) North Cyprus, US08-10 February.
  • BAYRAKTAROĞLU, S. (2012). “Neden yabancı dil eğitiminde başaralı olamıyoruz?. Türkiye‘de yabancı dil eğitiminde eğilim ne olmalı?”. 12 – 13 Kasım 2012. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi İngiliz Dili Eğitimi Anabilim Dalı 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıstayı Bildirileri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
  • BELCHER, D.D. (2006). “English for Specific Purposes: Teaching to Perceived Needs and Imagined Futures in Worlds of Work, Study, and Everyday life”. TESOL Quarterly, 40 (1): 133-156.
  • BROWN, J. D. (1995). The Elements of Language Curriculum. Boston, Massachusetts: Newbury House. 25
  • CUMMINS, J. (1994). „Knowledge, power, and identity in teaching English as a second language“. In F. Genesee Ed., Educating Second Language Children pp. 33-58. Cambridge: Cambridge University Press.
  • DEMIRCAN, Ö. (1988). Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • DEMIREL, Ö. (1991). “Türkiye'de Yabancı Dil Ögretmeni Yetiştirmede Karşılaşılan Güçlükler“. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 6: 25-39.
  • DEMIREL, Ö. (1999). Yabancı dili öğrenemiyoruz. Erişim tarihi: 12 Kasım, 2007 http://www.hurriyet.com.tr/egitim/anasayfa/6607825.asp?gid=171.
  • DEMIREL, Ö. (2003). Yabancı Dil Öğretimi. İstanbul: Pegem Yayıncılık.
  • DEMIRPOLAT COŞKUN, B. (2015). “Türkiye’nin yabancı dil öğretimi ile İmtihanı“.
  • Analiz. sayı 131. Seta Yayıncılık.
  • GRAVES, K. (2000). Designing Language Courses. Cambridge: CUP.
  • FINNEY, D. (2002). The ELT curriculum: A flexible model for a changing English for Specific Purposes world, Issue 4, 2008, www.esp-world.info Introduction to Needs Analysis. Mehdi Haseli Songhori 24 world. In: Richards, J. C. & Renandya, W. A Graves, K. (2000). Designing Language Courses. Cambridge: CUP.
  • HUTCHINSON, T., and WATERS, A. (1987). English for specific purposes: A learning- centered approach. CUP.
  • IŞIK,A. (2008a). „Linguistic Imperialism and Foreign Language Teaching“. The Journal Of Asia TEFL, 5 1: 119-140.
  • IŞIK, A. (2008b). “Yabancı Dil Eğitimimizdeki Yanlışlar Nereden Kaynaklanıyor?“ Journal of Language and Linguistic Studies. Vol.4, No.2, October
  • PENNYCOOK, A. (1996). The Cultural Politics of English as an International Language. Essex: Longman.
  • RICHARDS, J. C. (2001). Curriculum Development in Language Teaching. Cambridge: CUP.
  • Avrupa Komisyonu /EACEA/ Eurydice, (2015). Avrupa'da Öğretmenlik Mesleği: Uygulamalar, Algılar ve Politikalar. Eurydice Raporu. Lüksemburg: Avrupa Birliği Yayınlar Ofisi. Bu belge aynı zamanda internette de mevcuttur (http://ec.europa.eu/eurydice).2015
  • MEB 2017-2223 Öğretmen Stratejisi Belgesi Öğretmen Yetiştirme Ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Ankara http://oygm.meb.gov.tr/www/ogretmen-strateji-belgesi- yayimlandi/icerik/406
  • TEDMEM. (2016). 2016 Eğitim Değerlendirme Raporu. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları. file:///C:/Users/user/Downloads/Tedmem2016%20(1).pdf
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Nuray Alagözlü Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Sayı: 34

Kaynak Göster

APA Alagözlü, N. (2017). Türkiye‘de İngilizce Öğretmeni Yetiştirme Sorunları. Türkbilig(34), 241-248.