Baba-oğul ilişkisi mitolojide, kutsal metinlerde, sinemada ve edebiyatta sıklıkla işlenilen konular arasında yer alır. Gerek dünya gerekse Türk edebiyatında birçok yazar ve şairin bu konuyu eserlerinde işlediği görülür. Babanın bir metafor olarak Tanzimat dönemi eserlerinde önemli bir yere sahip olması dikkat çeker. Edebiyatımızda Tanzimat romanlarındaki yol gösterici “baba”nın yerini sonraları modernist edebiyatla birlikte oğullarının önüne bir set çekerek onları kısıtlamaya, engellemeye çalışan sert, otoriter baba; onların benliklerine herhangi bir katkı da bulunamayan pasif, silik baba; ve oğullarının gözünde idol olabilerek onlara ilham kaynağı olan, onları kısıtlamayan özgürlükçü baba modeli alır. Bu çalışmada psiko-sosyal bir yaklaşımla ele alınacak Kırmızı Saçlı Kadın, Aylak Adam, Babaya Mektup, “Babama Mektup”, Kuşlar Yasına Gider, Babamın Bavulu adlı altı eserde kendini gerçekleştirme noktasında “baba” esas ölçüt ve ortak kriter olarak belirlenmiştir.
Modernist edebiyat baba kendini gerçekleştirme baba-oğul ilişkisi
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dil Çalışmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 23 Şubat 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 2021 Sayı: 42 |