Fen Eğitiminde Dünya Ölçeğinde Bazı Ülkelerin Karşılaştırması

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 2, 208 - 225, 25.05.2020

Cansu Özcan Berna Gücüm

https://doi.org/10.33907/turkjes.637960

Cited By: 1

Öz

Günümüzde, gelişmiş ülkelerinin eğitim sistemlerini
ve eğitim alanındaki reformları takip etmek ülkemiz eğitim sistemimizin
geliştirilmesi sürecine katkıda bulunacaktır. Bu bağlamda Uluslararası
sınavlarda yüksek başarı gösteren beş ülke ile ülkemizin karşılaştırma
çalışması yapılmıştır. Ayrıca, ele alınan diğer ülkelerin ana dil bakımından
farklılık göstermesi neticesinde Kanada ve Türk fen eğitim programı belirlenen
başlıklar çerçevesinde sunulmuştur. Araştırma bir karşılaştırma çalışması olup,
bu karşılaştırma çalışmasını gerçekleştirmede doküman analizi kullanılmıştır.
Araştırma sonucunda, ilk olarak Çin, Finlandiya, Japonya, Kanada, Singapur ve
Türkiye eğitim sistemlerinin fiziki koşulları bakımından benzerlik ya da
farklılıkları, ikinci olarak Türkiye ve Kanada ortaöğretim 8. sınıf fen eğitimi
programlarının benzerlik ya da farklılıkları incelenmiştir. Kanada ve Türkiye
fen eğitim programları kazanım, belirlenen konular ve toplam ders saatleri
bakımından çarpıcı durumlar ortaya çıkarılmıştır. İncelenen ülkelerin fen
eğitimi programında fen okuryazarı birey yetiştirme hedeflerinin ortak olduğu
fakat bunu gerçekleştirmede program bakımından farklılıklar olduğu
saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Eğitim, eğitim programı

Kaynakça

• Alexander, W. & Saylor, J. G. (1959). Modern Secondary Education, Rinehart.Binbaşıoğlu, C. (1975). Gelişim Psikolojisi (3. Baskı). Ankara: Binbaşıoğlu Yayınevi.Carter, V. & Good, E. (1973). Dictionary of Education. (fourth edition). New York: McGraw Hill Book Company.İşman, A. ve Eskicumalı, A. (2001). Eğitimde Planlama ve Değerlendirme. Değişim Yayınları.TC MEB (Tarihsiz). Milli Eğitim Bakanlığı basın bildirisi. OECD’nin PISA projesine Türkiye’nin katılımı. [Çevrim-içi: http://www.meb.gov.tr/duyurular/duyurular/pi sa/pisaraporu.htm ]Oliver, D. W. (1968). The selection of content in social studies. In J. P. Shaver & H. Berlak (Eds.), Democracy, pluralism, and the social studies, readings and commentaries: An approach to curriculum decision in social studies. (p. 17-42). Boston:Houghton Mifflin.Taba, H. (1962). Curriculum development: Theory and practice. New York: Harcourt, Brace & World.Tan, H. ve Baloğlu, M. (2013). Psikolojik Danışma ve Rehberlik. Ankara: Nobel Yayınevi (dördüncü basım).TEDMEM. (2016). 2016 Eğitim Değerlendirme Raporu. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.Yeşilyaprak, B. (2016). 21.yy’da Eğitimde Rehberlik Hizmetleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.http://en.moe.gov.cnhttp://stats.oecd.org http://www.statcan.gc.cahttp://www.data.oecd.orghttp://www.statista.com