Orman yangınları
Akdeniz ülkelerinde başlıca doğal risklerden biridir. Orman yangınları, insan
aktivitelerinin ya da doğal kuvvetlerin neden olup olmadığına bakılmaksızın
gerçek bir yıkım olarak karşımıza çıkar. Yangın hasarlarının azaltılmasındaki
esas orman yangınlarının erken teşhisidir. Orman yangın risk alanlarını
haritalamak yangın sıklığını en aza indirir ve zararları önler.
Akdeniz bölgesindeki orman
yangınları bölgenin coğrafyası, iklim ve bitki örtüsü ile yakından ilişkilidir.
Bölgedeki yoğun nüfus hareketliliği ve yerleşim alanlarının orman içine ve
yakınına kurulmuş olması da bölgedeki orman yangılarının başlıca sebepleridir. Bu
çalışmanın amacı Burdur İli’nin başta insan faktörüne odaklanarak yangın risk
alanlarının haritalanmasıdır. Değerlendirilen parametreler yola ve yerleşime
olan mesafe, bakı, eğim ve vejetasyon türüdür. CBS bu parametrelerle ilgili
olarak gerekli olan analiz ve hesaplamalar için kullanılmıştır. Orman yangın
risk bölgeleri yangın duyarlılık ya da yangına sebep olma kapasitelerine göre
tüm katmanların sınıflarına subjektif ağırlıklar atanarak tarif edilmiştir.
Sonuç olarak Burdur İli’nin CBS tabanlı orman yangını risk modeli ortaya
konulmuş ve sonuçlar tartışılmıştır.
Forest
fires are one of the major natural risks in the Mediterranean countries. A
forest fire can be a real ecological disaster, regardless of whether it is
caused by natural forces or human activity. Early detection of forest fires is
essential in reduction of fire damage. Mapping forest fire risk zones minimize
the frequency of fire and avert damage.
Forest fires in the Mediterranean
region are closely related to the geography, climate and vegetation of the
region. The intensive population movement in the region and the fact that
settlements are built into and near the forests are the main causes of forest
fires in the region. The purpose of this study is to map the risk areas of
Burdur Province, focusing primarily on the human factor. The considered
parameters were distance from the road and residential areas, aspect, slope,
and type of vegetation. GIS was used for the analysis and calculations required
in regard with these parameters. Forest fire risk zones were delineated by
assigning subjective weights to the classes of all the layers according to
their sensitivity to fire or their fire-inducing capacity. As a result, Burdur
Province's GIS-based forest fire risk model is presented and the results are
discussed.
Konular | Orman Endüstri Mühendisliği |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |