Emin Alper Sinemasında Biçem: Kurak Günler

Yıl 2025, Cilt: 10 Sayı: 18, 117 - 141, 30.06.2025

Kenan Diler , Nergiz Karadaş

https://doi.org/10.55004/tykhe.1552497

Öz

Sanatçının sanatsal tavrını öğrenebilmek adına önemli bir kavram olan biçem, eser içerisindeki anlatıya ve biçime dair tercihlerin bütününü kapsamaktadır. Sinemada biçem ise filmi oluşturan sinemasal bileşenlerin nasıl kullanıldığı ile ilgili bir kavramı işaret etmektedir. Son dönem Türkiye sinemasında ulusal ve uluslararası düzeyde çok sayıda ödül kazanan Emin Alper’in filmlerinde farklı bir bakış açısı sunduğunu ve kendine özgü bir sinema dili geliştirdiğini söylemek mümkündür. Emin Alper’in yaratmış olduğu sinemasal evreni, biçemsel unsurlar ile nasıl meydana getirdiği analizin temel sorunsalını ortaya koymaktadır. Biçemsel tercihlerin film anlatısında ne derece etkili olduğunu irdelemek ve Emin Alper’in son uzun metraj yapımı olan Kurak Günler (2022) filminde yaratmış olduğu özgün biçemi analiz etmek ise çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Bu amaç doğrultusunda, önce sinemada biçeme ve biçemsel unsurlara (anlatı yapısı, sinematografi, mizansen, kurgu ve ses) değinilmekte, sonrasında ise Kurak Günler’in biçemsel analizi yapılmaktadır. Analiz bulguları, Emin Alper’in özgün bir sinemasal anlatım dili geliştirdiğini ve biçemsel olarak kendine özgü bir estetik yapı kurduğunu ortaya koymaktadır. Yönetmenin sinematografi, mizansen, kurgu ve ses öğelerini tutarlı ve bilinçli bir şekilde kullanarak kişisel bir stil oluşturduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Biçem, Sinemada Biçem, Emin Alper, Kurak Günler

Destekleyen Kurum

Van, Yüyünz

The Cinematic Style of Emin Alper: Burning Days

Öz

Style, as a key concept in understanding an artist’s artistic attitude, encompasses the entirety of choices related to narrative and form within a work. In cinema, style refers to how the cinematic components that constitute a film are utilized. It is possible to argue that Emin Alper, who has received numerous national and international awards in recent Turkish cinema, offers a distinct perspective and has developed a unique cinematic language in his films. The fundamental question of this analysis lies in how Emin Alper constructs his cinematic universe through stylistic elements. The aim of this study is to examine the extent to which stylistic choices influence the narrative structure of the film and to analyze the unique style created by Alper in his latest feature film Burning Days (2022). To this end, the study first discusses style in cinema and its components (narrative structure, cinematography, mise-en-scène, editing, and sound), followed by a stylistic analysis of Burning Days. The findings of the analysis reveal that Emin Alper has developed an original cinematic narrative and established a distinctive aesthetic structure through style. It has been determined that the director constructs a personal style by employing cinematography, mise-en-scène, editing, and sound in a coherent and deliberate manner.

Anahtar Kelimeler

style, style in cinema, Emin Alper, Burning Days

Kaynakça

• Adanır, O. (2012). Sinemada anlam ve anlatım. Say Yayınları.
• Arnheim, R. (2002). Sanat olarak sinema. (Çev. Rabia Ünal). Öteki Yayınevi.
• Bağır, M. (2018). Aristoteles’in mimesis ve katharsis kavramları üzerinden bir film incelemesi: Dogville. Egemia Dergisi, 2, ss. 36-55.
• Balazs, B. (2019). Sinema kuramı. (Çev. Gökhan Aydın). Doruk Yayınları.
• Bazin, A. (2011). Sinema nedir. (Çev. İbrahim Şener). Hayalperest Yayınevi.
• Bordwell, D. (1997). On the history of film style. Harvard University Press.
• Bordwell, D. (1985). Narration in the fiction film. Madison: The University of Wisconsin Press.
• Bordwell, D. ve Thompson, K. (2008). Film sanatı. (Çev. Ertan Yılmaz ve Emrah Suat Onat). De Ki Yayınevi.
• Carroll, N. (1998). Film form: An argument for a functional theory of style in the ındividual film. Penn State University Press, 32(3), ss. 385-401.
• Corrıgan, T. (2007). Film eleştirisi. (Çev. Ahmet Gürata). Dipnot Yayınları.
• Dönmez, A. (2017). 2000 sonrası Türk Sineması’nda görüntü estetiği ve mizansen [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı.
• Giannetti, L. (2014). Understanding movies. London: Laurence King Publishing.
• Gürkan, H. ve Ozan, R. (2014). Butterfly Effect filmi örneğinde karşı sinemanın Hollywood’da dönüşümü. Global Media Journal: TR Edition, 4(8), ss. 154- 84.
• Jameson, F. (2008). Postmodernizm ya da geç kapitalizmin kültürel mantığı. (Çev. Nuri Plümer ve Abdulkadir Gölcü). Nirengi Kitap.
• Karadoğan, A. (2005). Postmodern sinema mı film mi?. İletişim Araştırmaları Dergisi, 3(1-2), ss. 133-160. Kılıç, L. (1994). Görüntü estetiği. Yapı Kredi Yayınları.
• Koca, S. (2016). Üç Maymun bağlamında sinemada biçem. Ed. Canan Uluyağcı. Sonsuza kadar mutlu mu yaşadılar içinde, ss. 79-100. Doruk Yayınları.
• Küçükerdoğan, B. (2010). Sinemada kurgu ve Eisenstein. Hayalbaz Kitap.
• Lancaster, K. (2011). DSLR cinema crafting the film look with video. Focal Press.
• Miller, W. (1993). Anlatı filmleri ve televizyon için senaryo yazımı. (Çev. Yılmaz Büyükerşen, Yalçın Demir ve Nesrin Esen). Anadolu Üniversitesi, İletişim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• Monaco, J. (2000). Bir film nasıl okunur. (Çev. Ertan Yılmaz). Oğlak Yayıncılık.
• Nişancı, İ. (2018). Teoride ve pratikte sinemada kurgu. İstanbul: Doruk Yayınları.
• Serter, S. S. (2005). Sinemada biçem: Lütfi Ömer Akad sineması [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı.
• Somuncuoğlu Özot, G. (2012). Postmodern roman’da anlatıcı, zaman ve mekân yapısı. Turkish Studies Dergisi, 7(3), ss. 2275-2286.
• Sözen, M. (2013). Estetik bir öğe olarak sinemada ses tasarımı ve örnek bir film çözümlemesi. Turkish Studies, 8(8), ss. 2097-2109.
• Topçu, A. D. (2016). Sinema ve zaman: Geleneksel anlatı ve çağdaş anlatı filmlerinde zamanın kullanımı ve anlatısal yapı ile ilişkileri. Ed. Fatma Dalay Küçükkurt ve Ahmet Gürata. Sinemada Anlatı ve Türler içinde, ss. 49-94. Vadi Yayınları.
• Topçu, Y.G. (2019). Görsel biçem: Hollywood biçeminin izinde. Ed. Seçil Büker ve Y. Gürhan Topçu. Sinema: Tarih, kuram, eleştiri içinde, ss. 121-126. İthaki Yayınları.
• Ünaldı, H. (2012). Türkiye’de yaşayan kültürel bir farklılık: Çingeneler. Yaşam Bilimleri Dergisi, 1(1), ss. 615-626.
• Wajda, A. (2006), Sinema ve ben. (Çev. Füsun Ant). İstanbul: Es Yayınları.
• Wollen, P. (2013). Godard ve karşı sinema. (Çev. Hakan Gürkan). İletişim Çalışmaları Dergisi, 3, ss. 77- 87.
• Yıldız, S. (2018). Sinematografik anlatım. Su Yayınları.
• Yurdigül, Y. (2019). Görüntü ve anlam. Doğu Kitabevi.