Günümüz kentleri, artan trafik yoğunluğu, hava kirliliği ve sürdürülebilir ulaşım ihtiyacı gibi önemli zorluklarla karşı karşıyadır. Bu bağlamda paylaşımlı ulaşım modelleri, bireysel araç sahipliğini azaltarak kent içi hareketliliği optimize eden ve çevresel sürdürülebilirliği destekleyen bir alternatif olarak öne çıkmaktadır. Çalışmada, paylaşımlı ulaşım sistemlerinin çevresel, ekonomik ve sosyal etkileri değerlendirilmiş, bu sistemlerin kent yaşamına katkıları incelenmiştir. Çevresel açıdan paylaşımlı ulaşım, bireysel araç kullanımını azaltarak karbon emisyonlarını düşürmekte ve trafik sıkışıklığını hafifletmektedir. Elektrikli araç paylaşım sistemleri ve mikro-mobilite seçenekleri (bisiklet ve scooter paylaşımı) fosil yakıt tüketimini azaltarak hava kalitesini iyileştirmektedir. Ekonomik boyutta araç sahipliği yerine ihtiyaç duyulduğunda ulaşım hizmetlerine erişim sağlanması, bireylerin ulaşım maliyetlerini düşürmekte, şehirlerin ekonomik verimliliğini artırmakta ve yeni iş fırsatları yaratmaktadır. Sosyal açıdan paylaşımlı ulaşım çözümleri, düşük gelirli bireyler için hareketliliği artırarak ulaşımda fırsat eşitliği sağlamakta ve kent içinde toplumsal entegrasyonu teşvik etmektedir. Ancak bu sistemlerin yaygınlaşmasının önünde düzenleyici çerçevenin eksikliği, kullanıcı alışkanlıkları ve altyapı yetersizlikleri gibi önemli engeller bulunmaktadır. Bu doğrultuda şehir planlamasında paylaşımlı ulaşım politikalarının desteklenmesi, düzenleyici çerçevenin geliştirilmesi ve altyapı yatırımlarının artırılması önerilmektedir. Çalışma, paylaşımlı ulaşımın sürdürülebilir kent yaşamına entegrasyonu için politika yapıcılar ve şehir planlamacıları açısından rehber niteliğindedir.
Paylaşımlı Ulaşım Sürdürülebilir Kentleşme Çevre Dostu Ulaşım
Araştırma sürecinde, bilimsel etik kurallarına ve ilgili mevzuatlara tam uyum sağlanmıştır.
Today's cities face significant challenges such as increasing traffic congestion, air pollution, and the need for sustainable transportation. In this context, shared transportation models emerge as an alternative that reduces individual vehicle ownership, optimizes urban mobility, and supports environmental sustainability. This study evaluates the environmental, economic, and social impacts of shared transportation systems and examines their contributions to urban life. From an environmental perspective, shared transportation reduces carbon emissions by decreasing individual vehicle use and alleviating traffic congestion. Electric vehicle sharing systems and micro-mobility options (bike and scooter sharing) improve air quality by reducing fossil fuel consumption. Economically, accessing transportation services when needed, rather than owning a vehicle, lowers transportation costs for individuals, increases cities' economic efficiency, and creates new job opportunities. Socially, shared transportation solutions enhance mobility for low-income individuals, promote transportation equity, and encourage social integration within cities. However, the widespread adoption of these systems face significant barriers, including a lack of regulatory frameworks, user habits, and infrastructure deficiencies. In this regard, the study recommends supporting shared transportation policies in urban planning, developing regulatory frameworks, and increasing infrastructure investments. This study serves as a guide for policymakers and urban planners in integrating shared transportation into sustainable urban life.
Shared Transportation Sustainable Urbanization Eco-Friendly Transportation
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Makro İktisat (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 22 Mart 2025 |
| Kabul Tarihi | 5 Mayıs 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 2 |