Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Opinions of Preservice Primary School Teachers on Measurement and Evaluation Problems

Yıl 2022, , 164 - 173, 20.08.2022
https://doi.org/10.32329/uad.933764

Öz

 This study aims to determine the opinions of the classroom teacher candidates regarding the problems experienced in educational measurement and evaluation. Since the study’s problems encountered in measurement and evaluation were dealt with in detail, the phenomenology design was preferred among qualitative research methods. The participant group of the study was determined according to the criterion sampling method. In this context, the participant group of the study consists of 18 teacher candidates studying at the education faculty of a university in the Southeastern Anatolia Region. A semi-structured interview forms prepared by the researchers was used in the data collection phase. In the process of data analysis, the content analysis method was used. Excel and Nvivo programs were used in the analysis of the data. As a result of the research, it was determined that the participants expressed various opinions about the problems related to measurement tools and types, problems related to validity and reliability, and solutions for measurement-evaluation.

Kaynakça

  • Akata, A. (2007). Türkçe programıyla ilgili ölçme ve değerlendirme sürecinin işlevselliği üzerine bir araştırma (Tekirdağ ili örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Akbaş, Y., & Gençtürk, E. (2013). Coğrafya öğretmenlerinin alternatif ölçme-değerlendirme teknikleri ile ilgili görüşleri: kullanma düzeyleri, sorunlar ve sınırlılıklar. Doğu Coğrafya Dergisi, 18(30), 331-356.
  • Akdağ, G. (2011). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin ölçme-değerlendirmeye ilişkin yeterlilik algıları ve görüşleri (Adıyaman ili örneği). Yayımlanmamış Doktora Tezi. Adıyaman Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Başol, G. (2013). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. (4.baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Baştürk, S. (2014). Ölçme araçlarının taşıması gereken nitelikler. S. Baştürk (Ed.), Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme (s. 21-54). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Baştürk, S., Dönmez, G., & Dicle, A. N. (2013). Geçerlik ve güvenirlik. Bilimsel araştırma yöntemleri içinde, 161-196.
  • Baykul, Y. (2015). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. Pegem Akademi.
  • Çakmaklı, A. (2008). Yapılandırılmış iletişim gridi tekniğinin öğrenci performansını ölçme süreci açısından etkililiğinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
  • Ceyhan, E. (1995). Eğitimde İzlence ve Yöntem Kuramı. Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi yayını.
  • Creswell, J. W. (2002). Educational research planning, conducting and evaluating quantitative and qualitative research. International Pearson Merril Prentice Hall.
  • Creswell, J. W. (2016). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. Siyasal Kitabevi.
  • Çakan, M. (2004). Öğretmenlerin ölçme-değerlendirme uygulamaları ve yeterlik düzeyleri: İlk ve ortaöğretim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 99-114.
  • Çayak, S. (2014). İlkokul öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik tutumları ile özyeterlikleri arasındaki ilişki. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 88-110.
  • Ersoy, F. (2016). Fenomenoloji. Eğitimde Nitel Araştırma Desenleri. Edt. Saban, A. ve A. Ersoy. Ankara: Anı Yayıncılık: 50-109.
  • Gelbal, S. & Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 135-145.
  • Gültekin, M., & Anagün, S. (2006). Avrupa Birliğinin Eğitimde Kaliteyi Belirleyici Alan ve Göstergeleri Açısından Türk Eğitim Sisteminin Durumu. Sosyal Bilimler Dergisi, (2), 145-170.
  • Güneş, T., Dilek, N. Ş., Hoplan, M., Çelikoğlu, M., & Demir, E. S. (2010, November). Öğretmenlerin alternatif değerlendirme konusundaki görüşleri ve yaptıkları uygulamalar. In International Conference on New Trends in Education and Their Implications (pp. 11-13).
  • Johnson, B., ve Christensen, L. (2014). Eğitim araştırmaları: Nicel, nitel ve karma yaklaşımlar (4. Baskı). Selçuk Beşir Demir (Çev. Ed.), Ankara: Eğiten Kitap.
  • Karadüz, A. (2009). Türkçe öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirme uygulamalarının “yapılandırmacı öğrenme” kavramı bağlamında eleştirisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 189-210.
  • Kelecioğlu, H., & Şahin, S. G. (2014). Geçmişten günümüze geçerlik. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 5(2), 1-11.
  • Marshall, C. & Rossman, G. B. (2014). Designing Qualitative Research. New York: Sage.
  • Menteş, R. (2012). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme uygulamalarının belirlenmesi ve hizmetiçi eğitim ihtiyaçlarının saptanması. Yayımlanmamış Yüksek Lisan Tezi. Yakın Doğu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma: Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber (S. Turan, Trans.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Milli Eğitim Bakanlığı Talim Ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, (2006). İlköğretim Fen Ve Teknoloji Dersi (6, 7, 8. Sınıflar) Öğretim Programı. M.E.B., Ankara.
  • Naziro, L. M. (2005), The use of alternative assessments in physical education: why some do but many more don’t, Doctoral Dissertation, The Florida State University, U.S.A.
  • Oluk, N. T., & Ekmekci, G. (2017). Alternatif değerlendirme teknikleri ile klasik değerlendirme tekniklerinin öğrenci başarısını ölçme açısından karşılaştırılması. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 4(2), 172-199.
  • Özenç, M., Doğan, C., & Çakır, M. (2017). Sınıf öğretmenlerinin alternatif ölçme ve değerlendirme hakkındaki görüşlerinin belirlenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (30), 588-607.
  • Öztürk, A. Y. & Şahin, Ç. (2014). Alternatı̇f ölçme değerlendı̇rme yöntemlerı̇nı̇n akademı̇k başarı, kalıcılık, özyeterlı̇lı̇k algısı ve tutum üzerı̇ne etkı̇sı̇. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(4), 1022-1046.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (M. Bütün & S. Beşir Demir, Çev. Ed.). Ankara: Pegem.
  • Sarıbaş, S., & Babadağ, G. (2015). Temel eğitimin temel sorunları. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 3(1), 18-34.
  • Selvi, K. (2006). Developing a teacher trainees' democratic values scale: validity and reliability analyses. Social Behavior and Personality: An International Journal, 34(9), 1171-1178.
  • Su, W. S. (2012). The various concepts of curriculum and the factors involved in curricula-making. Journal of Language Teaching and Research, 3(1), 153-158.
  • Şahin, Ç., & Karaman, P. (2013). Sınıf öğretmeni adaylarının ölçme ve değerlendirmeye ilişkin inançları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28-2), 394-407.
  • Şahin, S. & Demirel, A. Ö. (2019). Türkiye’de eğitimde değişim ihtiyaçlarına, engellerine ve değişime yön vermeye ilişkin öğretmen görüşleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 48, 88-106.
  • Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Nobel Yayıncılık, Ankara.
  • Yıldırım, A. ve Simsek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (10.baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık

Sınıf Öğretmen Adaylarının Ölçme ve Değerlendirmede Yaşanan Sorunlara İlişkin Görüşleri

Yıl 2022, , 164 - 173, 20.08.2022
https://doi.org/10.32329/uad.933764

Öz

Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmeni öğretmen adaylarının eğitimde ölçme ve değerlendirme bağlamında yaşanan sorunlara ilişkin görüşlerinin tespit edilmesidir. Araştırmada ölçme ve değerlendirmede yaşanan sorunlar detaylı bir şekilde ele alındığı için nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim (fenomenoloji) deseni tercih edilmiştir. Araştırmanın katılımcı grubunu ölçüt örnekleme yöntemine göre belirlenmiştir. Bu bağlamda araştırmanın katılımcı grubu Güneydoğu Anadolu Bölgesinde bulunan bir üniversitenin eğitim fakültesinde öğrenim görmekte olan 18 sınıf öğretmenliği öğretmen adayından oluşmaktadır. Verilerin toplanması aşamasında araştırmacılar tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analizi sürecinde ise içerik analizi yöntemine başvurulmuştur. Verilerin analizinde Excel ve Nvivo programları kullanılmıştır. Araştırma sonucunda katılımcıların; ölçme araçları ve türleri ile ilgili sorunlar, geçerlik ve güvenirlik ile ilgili sorunlar ve ölçme-değerlendirmeye ilişkin çözüm önerilerine yönelik çeşitli görüşler belirttikleri tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • Akata, A. (2007). Türkçe programıyla ilgili ölçme ve değerlendirme sürecinin işlevselliği üzerine bir araştırma (Tekirdağ ili örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Akbaş, Y., & Gençtürk, E. (2013). Coğrafya öğretmenlerinin alternatif ölçme-değerlendirme teknikleri ile ilgili görüşleri: kullanma düzeyleri, sorunlar ve sınırlılıklar. Doğu Coğrafya Dergisi, 18(30), 331-356.
  • Akdağ, G. (2011). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin ölçme-değerlendirmeye ilişkin yeterlilik algıları ve görüşleri (Adıyaman ili örneği). Yayımlanmamış Doktora Tezi. Adıyaman Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Başol, G. (2013). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. (4.baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Baştürk, S. (2014). Ölçme araçlarının taşıması gereken nitelikler. S. Baştürk (Ed.), Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme (s. 21-54). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Baştürk, S., Dönmez, G., & Dicle, A. N. (2013). Geçerlik ve güvenirlik. Bilimsel araştırma yöntemleri içinde, 161-196.
  • Baykul, Y. (2015). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. Pegem Akademi.
  • Çakmaklı, A. (2008). Yapılandırılmış iletişim gridi tekniğinin öğrenci performansını ölçme süreci açısından etkililiğinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
  • Ceyhan, E. (1995). Eğitimde İzlence ve Yöntem Kuramı. Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi yayını.
  • Creswell, J. W. (2002). Educational research planning, conducting and evaluating quantitative and qualitative research. International Pearson Merril Prentice Hall.
  • Creswell, J. W. (2016). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. Siyasal Kitabevi.
  • Çakan, M. (2004). Öğretmenlerin ölçme-değerlendirme uygulamaları ve yeterlik düzeyleri: İlk ve ortaöğretim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 99-114.
  • Çayak, S. (2014). İlkokul öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik tutumları ile özyeterlikleri arasındaki ilişki. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 88-110.
  • Ersoy, F. (2016). Fenomenoloji. Eğitimde Nitel Araştırma Desenleri. Edt. Saban, A. ve A. Ersoy. Ankara: Anı Yayıncılık: 50-109.
  • Gelbal, S. & Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 135-145.
  • Gültekin, M., & Anagün, S. (2006). Avrupa Birliğinin Eğitimde Kaliteyi Belirleyici Alan ve Göstergeleri Açısından Türk Eğitim Sisteminin Durumu. Sosyal Bilimler Dergisi, (2), 145-170.
  • Güneş, T., Dilek, N. Ş., Hoplan, M., Çelikoğlu, M., & Demir, E. S. (2010, November). Öğretmenlerin alternatif değerlendirme konusundaki görüşleri ve yaptıkları uygulamalar. In International Conference on New Trends in Education and Their Implications (pp. 11-13).
  • Johnson, B., ve Christensen, L. (2014). Eğitim araştırmaları: Nicel, nitel ve karma yaklaşımlar (4. Baskı). Selçuk Beşir Demir (Çev. Ed.), Ankara: Eğiten Kitap.
  • Karadüz, A. (2009). Türkçe öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirme uygulamalarının “yapılandırmacı öğrenme” kavramı bağlamında eleştirisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 189-210.
  • Kelecioğlu, H., & Şahin, S. G. (2014). Geçmişten günümüze geçerlik. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 5(2), 1-11.
  • Marshall, C. & Rossman, G. B. (2014). Designing Qualitative Research. New York: Sage.
  • Menteş, R. (2012). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme uygulamalarının belirlenmesi ve hizmetiçi eğitim ihtiyaçlarının saptanması. Yayımlanmamış Yüksek Lisan Tezi. Yakın Doğu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma: Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber (S. Turan, Trans.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Milli Eğitim Bakanlığı Talim Ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, (2006). İlköğretim Fen Ve Teknoloji Dersi (6, 7, 8. Sınıflar) Öğretim Programı. M.E.B., Ankara.
  • Naziro, L. M. (2005), The use of alternative assessments in physical education: why some do but many more don’t, Doctoral Dissertation, The Florida State University, U.S.A.
  • Oluk, N. T., & Ekmekci, G. (2017). Alternatif değerlendirme teknikleri ile klasik değerlendirme tekniklerinin öğrenci başarısını ölçme açısından karşılaştırılması. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 4(2), 172-199.
  • Özenç, M., Doğan, C., & Çakır, M. (2017). Sınıf öğretmenlerinin alternatif ölçme ve değerlendirme hakkındaki görüşlerinin belirlenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (30), 588-607.
  • Öztürk, A. Y. & Şahin, Ç. (2014). Alternatı̇f ölçme değerlendı̇rme yöntemlerı̇nı̇n akademı̇k başarı, kalıcılık, özyeterlı̇lı̇k algısı ve tutum üzerı̇ne etkı̇sı̇. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(4), 1022-1046.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (M. Bütün & S. Beşir Demir, Çev. Ed.). Ankara: Pegem.
  • Sarıbaş, S., & Babadağ, G. (2015). Temel eğitimin temel sorunları. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 3(1), 18-34.
  • Selvi, K. (2006). Developing a teacher trainees' democratic values scale: validity and reliability analyses. Social Behavior and Personality: An International Journal, 34(9), 1171-1178.
  • Su, W. S. (2012). The various concepts of curriculum and the factors involved in curricula-making. Journal of Language Teaching and Research, 3(1), 153-158.
  • Şahin, Ç., & Karaman, P. (2013). Sınıf öğretmeni adaylarının ölçme ve değerlendirmeye ilişkin inançları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28-2), 394-407.
  • Şahin, S. & Demirel, A. Ö. (2019). Türkiye’de eğitimde değişim ihtiyaçlarına, engellerine ve değişime yön vermeye ilişkin öğretmen görüşleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 48, 88-106.
  • Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Nobel Yayıncılık, Ankara.
  • Yıldırım, A. ve Simsek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (10.baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Azmi Turkan 0000-0003-2546-5122

Hakan Çetin 0000-0002-3740-5445

Yayımlanma Tarihi 20 Ağustos 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022

Kaynak Göster

APA Turkan, A., & Çetin, H. (2022). Sınıf Öğretmen Adaylarının Ölçme ve Değerlendirmede Yaşanan Sorunlara İlişkin Görüşleri. Journal of University Research, 5(2), 164-173. https://doi.org/10.32329/uad.933764

Articles published in the Journal of University Research (Üniversite Araştırmaları Dergisi - ÜAD) are licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) License 32353.