BibTex RIS Kaynak Göster

Sekizinci Sınıfta Permütasyon ve Olasılık Konularının Aktif Öğrenme İle Öğretiminin Uygulama Düzeyi Öğrenci Başarısına Etkisi

Yıl 2008, Cilt: 21 Sayı: 2, 403 - 426, 01.08.2008

Öz

Kaynakça

  • Açıkgöz, K. Ü. (2003). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
  • Allen, E. E. (1995). Active Learning and Teaching: Improving Postsecondary Library Instruction. Reference Librarian, 51/52, 89-103.
  • Batanero, C., Serrano, L. and Garfield, J. B. (1996). Heuristics and biases in secondary school students´ reasoning about probability. Proceedings of the Conference of the International Group for the Psychology of Mathematics Education (20th)’da sunulmuş bildiri. July 8-12, 1996, Valencia, Spain.
  • Boyer, K. R. (2002). Using active learning strategies to motivate students. Mathematics Teaching in the Middle School, 8(1).
  • Çakmak, M. (2000). İlköğretimde matematik öğretimi ve aktif öğrenme teknikleri. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(3), p:111-118.
  • Demirci, C. (2003). Etkin öğrenme yaklaşımının erişiye etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, p:38-47.
  • Demirci, C. (2006). Fen Bilgisi Öğretiminde etkin Öğrenme Yaklaşımının Bilgi Düzeyi Erişiye Etkisi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 31, 139, 10-18.
  • Demirel, Ö. (2002). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Draper, R. (1997). Active learning in methematics: Desktop teaching. Mathematics Teacher, 90, 8.
  • Ficshbein, E. ve Schnarch, D. (1997). The evolution with age of probabilistic, ıntuitively based misconceptions. Journal for Research in Mathematics Education, 28(1), p:96-105.
  • Gates, L. W. (1981). Probability experiments in the secondary school. Teaching Statistics, 3(2), 34-36.
  • Green, D. R. (1979). The chance and probability concepts project. Teaching Statistics, 1(3), p:66-71.
  • Kyriacou, C. (1992). Active learning in secondary school mathematics. British Educational Research Journal, 18(3), p:309-318.
  • Lawrence, A. (1999). From the giver to twenty-one balloons: explorations with probability. Mathematics Teaching in the Middle School, 4(8), p:504-509.
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (2000). İlköğretim Okulu 6, 7 ve 8. Sınıflar Matematik Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
  • National Council of Teachers of Mathematics. (2000). Principles and standards for school mathematics. Reston/VA: National Council of Teachers of Mathematics Pub.
  • Norton, M. (2001). Determining probabilities by examining underlying structure. Mathematics Teaching in the Middle School, 7(2), p:78-82.
  • Özer, Z. (1997). Etkin öğrenme. Bilim ve Teknik Dergisi, 355, 52.
  • Özsoy, N., Yüksel, D. ve Güneş, Ö. (May, 2002). Changing times on changing needs, Drama in math education, First İnternational Education Conference’da sunulmuş bildiri. May 8-10, 2002, Eastern Mediterranean University, Gazimagusa, Nort Cyprus.
  • Quinn, R. J. (2001). Exploring probability and statistics with preservice and ınservice teachers. School Science & Mathematics, 96(5), p:255-257.
  • Roskelly, H. (1988). Active learning to active teaching: A new direction in teacher preperation. English Education, 20(3), p:172-183.
  • Shaughnessy, J. M. (1992). Research in probability and statistics: reflections and directions. Handbook of Research on Mathematics Teaching and Learning, D. A. Groups, (Ed.). New York: Macmillan, p:465-494.
  • Shaw, D. (1999). Active teaching for active learners. Curriculum Administrator, 35(10), p:37-45.
  • Spungin, R. (1996). Teaching Teachers to Teach Mathematics. Journal of Education, 178(1), 73-84.
  • Şahinel, M. (2005). Etkin öğrenme. Eğitimde yeni yönelimler, Özcan Demirel (Ed). Ankara: Pegem Yayıncılık, p:146-161.
  • Şişman, M. ve Turan, S. (2001). Eğitimde toplam kalite yönetimi. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
  • Truran, J. (1985). Children’s understanding of symmetry. Teaching Statistics, 7(3), p:69-74.
  • Vickers, B. (2000). A classrom study into the use of kinaesthetic methods in the teaching of probability theory of ındependent and random events (Bursary Report). http://science.ntu.ac.uk/rsscse/TS/vickers/vickers.html web adresinden 20 Kasım 2002 tarihinde edinilmiştir. Statistics. Web Page.
  • Zdep, S. M. ve Irvine, S. H. (1970). A reserve hawthorne effect in educational evaluation. Journal of School Psychology, 8(2), p:89-95.
  • Ek 1. Derslerde Uygulanan Etkinliklerden Bir Örnek
  • Etkinlik : Olasılık Değeri Sınırları (0 ≤ O(A ) ≤ 1) Grup : 2–3 kişi
  • Materyal : Zar (her gruba 1 tane) İşlemler :
  • * Her grubun zarı, her yüzdeki sayıyı getirinceye kadar atması ve her atışın
  • sonucunu aşağıdaki tabloya doldurması.
  • Kesir olarak % olarak Ondalık kesir olarak O(1) = O(2) = O(3) = O(4) = O(5) = O(6) =
  • * Kaç kez zar atmak zorunda kaldınız? Tabloda yer alan kesirlerin hepsi 1’den küçük müdür?
  • * Herhangi bir O(A) olayının olasılığı 0 ≤ O(A) ≤ 1 koşulunu sağlar diyebilir misiniz?
  • * O(1) + O(2) + O(3) + O(4) + O(5) + O(6) = ? hesaplayınız
  • Ek 2. Ünite Başarı Testi’nde yer alan sorulardan örnekler
  • Soru: Bir torbada farklı sayıda, mavi ve kırmızı renkte bilye bulunmaktadır.
  • Fakat siz hangilerinin fazla olduğunu bilmiyorsunuz.
  • a. Bu durumda, mavi bilyelerin mi, kırmızı bilyelerin mi fazla olduğunu nasıl anlarsınız?
  • b. Yaklaşık olarak % kaç mavi, % kaç kırmızı olduğunu nasıl tespit edersiniz?
  • Soru: a. 2, 4, 6, 7 ve 8 rakamlarını her sayıda bir kez kullanmak şartıyla,
  • kaç tane iki basamaklı sayı yazabilirsiniz?
  • b. Arkadaşlarınızla bir hafta sonunda öğle yemeğine çıktığınızı
  • düşünün. Birlikte gittiğiniz lokantada 3 çeşit çorba ve 4 çeşit yemek olsun.
  • Bir porsiyon çorba ile bir porsiyon yemeği kaç değişik biçimde alabilir siniz? Yazınız.
  • The Effects of Teaching Permutation and Probability Topics by the
  • Active Learning on Students’ Success in the Application Level in the Eight Grade

Sekizinci Sınıfta Permütasyon ve Olasılık Konularının Aktif Öğrenme İle Öğretiminin Uygulama Düzeyi Öğrenci Başarısına Etkisi

Yıl 2008, Cilt: 21 Sayı: 2, 403 - 426, 01.08.2008

Öz

Bu çalışmada, sekizinci sınıf İlköğretim Okulu Matematik Dersi Öğretim Programı’nda yer alan Permütasyon ve Olasılık ünitesinde yer alan konuların sekizinci sınıfta aktif öğrenme ile öğretimi yapılmış ve bu öğretimin uygulama düzeyi öğrenci başarısı üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Çalışma, deney ve kontrol gruplu olarak planlanmış ve iki farklı ilköğretim okulunun toplam 197 sekizinci sınıf öğrencisi üzerinde yürütülmüştür. Aktif öğrenmeye ve yıllık ders programına uygun olarak ders planları hazır- lanmıştır. Deney grubunda, bu ders planlarına uygun olarak haftalık ders saatleri içerisinde öğretim gerçekleştirilmiştir. Öğretimin sonunda, öğrenci başarısını ölçmek amacıyla 4 tanesi uygulama düzeyinde hazırlanmış olan 10 açık uçlu sorudan oluşturulmuş bir ünite başarı testi uygulanmıştır. Bu çalışmada, ünite başarı testinde yer alan sorulardan sadece uygulama düzeyinde hazırlanmış olan 4 soru ile ilgili olarak elde edilen verilerin değerlendirmesi yapılmıştır. Elde edilen bulgular, buluş yoluyla öğrenme ve oyunlarla öğretim yöntemlerinin ağırlıkla kullanıldığı aktif öğrenmeyi esas alan öğretimin uygulama düzeyi öğrenci başarısını anlamlı derecede arttırdığı sonucuna ulaşılmıştır

Kaynakça

  • Açıkgöz, K. Ü. (2003). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
  • Allen, E. E. (1995). Active Learning and Teaching: Improving Postsecondary Library Instruction. Reference Librarian, 51/52, 89-103.
  • Batanero, C., Serrano, L. and Garfield, J. B. (1996). Heuristics and biases in secondary school students´ reasoning about probability. Proceedings of the Conference of the International Group for the Psychology of Mathematics Education (20th)’da sunulmuş bildiri. July 8-12, 1996, Valencia, Spain.
  • Boyer, K. R. (2002). Using active learning strategies to motivate students. Mathematics Teaching in the Middle School, 8(1).
  • Çakmak, M. (2000). İlköğretimde matematik öğretimi ve aktif öğrenme teknikleri. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(3), p:111-118.
  • Demirci, C. (2003). Etkin öğrenme yaklaşımının erişiye etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, p:38-47.
  • Demirci, C. (2006). Fen Bilgisi Öğretiminde etkin Öğrenme Yaklaşımının Bilgi Düzeyi Erişiye Etkisi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 31, 139, 10-18.
  • Demirel, Ö. (2002). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Draper, R. (1997). Active learning in methematics: Desktop teaching. Mathematics Teacher, 90, 8.
  • Ficshbein, E. ve Schnarch, D. (1997). The evolution with age of probabilistic, ıntuitively based misconceptions. Journal for Research in Mathematics Education, 28(1), p:96-105.
  • Gates, L. W. (1981). Probability experiments in the secondary school. Teaching Statistics, 3(2), 34-36.
  • Green, D. R. (1979). The chance and probability concepts project. Teaching Statistics, 1(3), p:66-71.
  • Kyriacou, C. (1992). Active learning in secondary school mathematics. British Educational Research Journal, 18(3), p:309-318.
  • Lawrence, A. (1999). From the giver to twenty-one balloons: explorations with probability. Mathematics Teaching in the Middle School, 4(8), p:504-509.
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (2000). İlköğretim Okulu 6, 7 ve 8. Sınıflar Matematik Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
  • National Council of Teachers of Mathematics. (2000). Principles and standards for school mathematics. Reston/VA: National Council of Teachers of Mathematics Pub.
  • Norton, M. (2001). Determining probabilities by examining underlying structure. Mathematics Teaching in the Middle School, 7(2), p:78-82.
  • Özer, Z. (1997). Etkin öğrenme. Bilim ve Teknik Dergisi, 355, 52.
  • Özsoy, N., Yüksel, D. ve Güneş, Ö. (May, 2002). Changing times on changing needs, Drama in math education, First İnternational Education Conference’da sunulmuş bildiri. May 8-10, 2002, Eastern Mediterranean University, Gazimagusa, Nort Cyprus.
  • Quinn, R. J. (2001). Exploring probability and statistics with preservice and ınservice teachers. School Science & Mathematics, 96(5), p:255-257.
  • Roskelly, H. (1988). Active learning to active teaching: A new direction in teacher preperation. English Education, 20(3), p:172-183.
  • Shaughnessy, J. M. (1992). Research in probability and statistics: reflections and directions. Handbook of Research on Mathematics Teaching and Learning, D. A. Groups, (Ed.). New York: Macmillan, p:465-494.
  • Shaw, D. (1999). Active teaching for active learners. Curriculum Administrator, 35(10), p:37-45.
  • Spungin, R. (1996). Teaching Teachers to Teach Mathematics. Journal of Education, 178(1), 73-84.
  • Şahinel, M. (2005). Etkin öğrenme. Eğitimde yeni yönelimler, Özcan Demirel (Ed). Ankara: Pegem Yayıncılık, p:146-161.
  • Şişman, M. ve Turan, S. (2001). Eğitimde toplam kalite yönetimi. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
  • Truran, J. (1985). Children’s understanding of symmetry. Teaching Statistics, 7(3), p:69-74.
  • Vickers, B. (2000). A classrom study into the use of kinaesthetic methods in the teaching of probability theory of ındependent and random events (Bursary Report). http://science.ntu.ac.uk/rsscse/TS/vickers/vickers.html web adresinden 20 Kasım 2002 tarihinde edinilmiştir. Statistics. Web Page.
  • Zdep, S. M. ve Irvine, S. H. (1970). A reserve hawthorne effect in educational evaluation. Journal of School Psychology, 8(2), p:89-95.
  • Ek 1. Derslerde Uygulanan Etkinliklerden Bir Örnek
  • Etkinlik : Olasılık Değeri Sınırları (0 ≤ O(A ) ≤ 1) Grup : 2–3 kişi
  • Materyal : Zar (her gruba 1 tane) İşlemler :
  • * Her grubun zarı, her yüzdeki sayıyı getirinceye kadar atması ve her atışın
  • sonucunu aşağıdaki tabloya doldurması.
  • Kesir olarak % olarak Ondalık kesir olarak O(1) = O(2) = O(3) = O(4) = O(5) = O(6) =
  • * Kaç kez zar atmak zorunda kaldınız? Tabloda yer alan kesirlerin hepsi 1’den küçük müdür?
  • * Herhangi bir O(A) olayının olasılığı 0 ≤ O(A) ≤ 1 koşulunu sağlar diyebilir misiniz?
  • * O(1) + O(2) + O(3) + O(4) + O(5) + O(6) = ? hesaplayınız
  • Ek 2. Ünite Başarı Testi’nde yer alan sorulardan örnekler
  • Soru: Bir torbada farklı sayıda, mavi ve kırmızı renkte bilye bulunmaktadır.
  • Fakat siz hangilerinin fazla olduğunu bilmiyorsunuz.
  • a. Bu durumda, mavi bilyelerin mi, kırmızı bilyelerin mi fazla olduğunu nasıl anlarsınız?
  • b. Yaklaşık olarak % kaç mavi, % kaç kırmızı olduğunu nasıl tespit edersiniz?
  • Soru: a. 2, 4, 6, 7 ve 8 rakamlarını her sayıda bir kez kullanmak şartıyla,
  • kaç tane iki basamaklı sayı yazabilirsiniz?
  • b. Arkadaşlarınızla bir hafta sonunda öğle yemeğine çıktığınızı
  • düşünün. Birlikte gittiğiniz lokantada 3 çeşit çorba ve 4 çeşit yemek olsun.
  • Bir porsiyon çorba ile bir porsiyon yemeği kaç değişik biçimde alabilir siniz? Yazınız.
  • The Effects of Teaching Permutation and Probability Topics by the
  • Active Learning on Students’ Success in the Application Level in the Eight Grade
Toplam 50 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Dilek Sezgin Memnun Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ağustos 2008
Gönderilme Tarihi 14 Kasım 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2008 Cilt: 21 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Memnun, D. S. (2008). Sekizinci Sınıfta Permütasyon ve Olasılık Konularının Aktif Öğrenme İle Öğretiminin Uygulama Düzeyi Öğrenci Başarısına Etkisi. Journal of Uludag University Faculty of Education, 21(2), 403-426.