Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

PAZAR FOLKLORU

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 5 - 16, 14.06.2019

Öz

İnsan ihtiyaçlarının,
özellikle de ekonomik ihtiyaçların giderildiği mekânlar olarak bilinen
pazarların tarihi çok eskiye dayanmaktadır. Nitekim ilkel şeklinde değişme yolu
ile başlayan mal mübadelesi daha sonralar üreticinin arta kalan malını ihtiyacı
olduğu ancak üretemediği başka bir malla değişmek veya satarak almak yolu ile
gerçekleşen mekânlar olarak gelişmiştir. Zamanla pazarlar sadece ekonomik
ihtiyaçları değil, aynı zamanda sosyal ihtiyaçları da karşılayan yerler haline
gelmiştir. O bakımdan pazarlarda müşteri ile satıcı arasında geçen mükâleme,
satıcının sattığı mal hakkındaki söylemeleri, pazarcılara özgü dil verimleri
Pazar folkloru olarak tanımlandı.



Bu yazıda Pazar
folklorunun özellikleri, dil hususiyetleri ve sosyo-ekonomik durumu
araştırılmıştır.

Kaynakça

  • BARKEY Karen (1999). Eşkıyalar ve Devlet. Osmanlı Tarzı Devlet Merkezileşmesi, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları SKİNNER G.W. (1964). “Marketing and Social Structure in Rural China”, Journal of Asian Studies, 24 KOTLER Philip, Gary Armstrong, Veronica Wong, and John Saunders (2008). Principles of Marketing. London: Financial Times Prentice Hall İSLAMOĞLU Ahmet Hamdi (2008). Pazarlama Yönetimi. İstanbul: Beta Yayınları NİRAY Nasır (2002). “Anadolu Ahiliği’nin Sosyo-Ekonomik Yönleri”. Gazi Üniversitesi Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi, Kış (24): 7-15 POYRAZ Orhan (1996). “Ahi Örgütleri”. Kültür Bakanlığı 1. Uluslar Arası Ahilik Kültürü Sempozyumu, 13-15 Ekim 1993, Ankara, 139-148 https://fatihsargin.wordpress.com/.../ahilik-ureti
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Türk Halk Bilimi
Bölüm Özgün Makale
Yazarlar

Fuzuli Bayat Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 14 Haziran 2019
Gönderilme Tarihi 24 Nisan 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Bayat, F. (2019). PAZAR FOLKLORU. Uluslararası Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, 2(2), 5-16.