Mezheb birikimini özlü bir şekilde aktaran ve bu yönüyle mezhebin adeta genel bir haritasını ortaya koyan ve böylelikle sınırlarını da belirleyen muhtasar eserler, hicri IV. yüzyıldan itibaren fıkhın çeşitli uygulama alanlarının yanında özellikle fıkıh eğitiminin odak noktasında yer almışlardır. Bununla beraber muhtasar eserlerde yer alan kimi ifade tarzlarının ve siyak ve sibaktan bağımsız gibi duran kimi meselelerin söz konusu eserlerde neden yer aldığının ve müelliflerin bu tür bir metin kurgusuyla neyi kast ettiklerinin ilgili eserlerin daha iyi anlaşılması adına ortaya konulması gerekmektedir. Bu çalışmanın temel iddiası, muhtasar eserlerdeki söz konusu bu kurgu ve ifade tarzlarının çoğunlukla hilâf mesailine atıf için kullanıldığıdır. Çalışmada bu iddia, Hanefî mezhebine ait muhtasar metinlerde ve bu metinler üzerine kaleme alınan belli başlı şerhlerde namaz konusu örnekliği üzerinden temellendirilmeye çalışılacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2020 |
Gönderilme Tarihi | 2 Eylül 2020 |
Kabul Tarihi | 1 Ekim 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 5 Sayı: 2 |